28 januari 2008

Op Kamers

Ollie (Mardas Midnight Black) filosofeert over het leven op kamers

We waren de hele vorige week in Elspeet. Heerlijk! De voordeur kan open zonder dat iedereen eerst een riem om moet, de hondjes huppelen ZO het bos in! We hebben wat afgewandeld, met stokken gesleept, gezwommen en bij het haardvuur gezeten. Ook binnen is er een zee van ruimte. In Groningen doen we de benchdeurtjes altijd meteen dicht, anders is de kans groot dat er iemand tegen aan loopt. In Elspeet loopt dat niet zo'n vaart. Daar is er 1 bench van extra groot formaat. En die bench heeft Ol zich toebedacht. Gekke Ollie, hij hoeft helemaal niet in de bench!

... "Rond deze tijd heeft Pip altijd een lekker snackje voor de roedel"...

'Ol is op kamers gegaan...', vertel ik Joris aan de telefoon. Hij trekt zich vaak terug in zijn 'kamer', in gezelschap van wat ballen en andere schatten die hij in huis en bos verzamelt. Vanuit zijn bench volgt hij het doen en laten van mij en van de roedel. Als hij denkt dat het echt interessant wordt, komt hij tevoorschijn. Wanneer ik op de bank zit, kruipt hij bij me; Ol mag als een van de weinigen in de roedel, op de bank. Dat is kennelijk NOG leuker dan ' op kamers'!
Zijn eten wil hij ook graag op kamers, met het deurtje dicht, a.u.b., dat eet wel zo rustig...

Lekker slapen op kamers...

Soms krijgt hij bezoek op kamers, van kleindochter Dolce of van nieuwschierige Rosie. Dat vindt Ollie best gezellig, zolang ze maar niet proberen een van zijn schatten mee de woonkamer in te nemen.

Wanneer ik stiekem het deurtje van de bench dicht doe als hij even niet 'op kamers' is, staat hij even later niet begrijpend voor een dichte deur.

Gekke Ol! Ik wil helemaal niet dat je op kamers gaat. Veel te gezellig met jou! Blijf jij maar altijd lekker thuis wonen bij ons, en oefen jij maar af en toe even je zelfstandigheid, in Elspeet... Iedereen heeft per slot van rekening recht op wat privacy, zo af en toe. En Ol is en blijft natuurlijk, naast onze heerlijke huishond, een fantastische vader en opa, overgrootvader en... vrijgezel.

8 opmerkingen:

Anoniem zei

Ollebollie! Wat is het toch een kanjer, zwarte schat, groot van lijf en leden en minstens zo'n groot hart. Sterke genen, zodat velen van ons zich gelukkig mogen prijzen met het beste van Ollie's eigenschappen. Liefste mooiste grote jongen!

Weet je dat Sean tegenwoordig óók met zijn snuit duwt om aandacht? Het wordt hoe langer hoe gekker hier in huis!

Jack Vanderwyk zei

Ha ha ha! Ollie op kamers! Hoeveel kratjes bier kunnen er eigenlijk in zo'n kamer?

Dikke knuffel voor Ol,

Jaap

Bailey, Chester en Dolce zei

Hé Eef, ik las je reactie en ik dacht "heeft ze t nou over Bailey??" Die gaat de laatste tijd gewoon vlak voor me zitten en begint dan te blaffen!! Iets in de trend van "negatieve aandacht is ook aandacht". Nog maar eens even met Pip overleggen hoe we dit nu weer kunnen stoppen..

Die Ol, hè!! OP kamers!! Beetje jammer dat dat bij Pip thuis moet; ik heb hier ook nog een prachtige bench staan, ligt een kleedje in en is helemaal ingericht, daar kan hij zo in!! Kan hij het echte studentenleven oefenen. Nee, kratje bier hebben we niet...

Anoniem zei

Oh wat grappig! Ik zag net de foto van Ol en Chester, samen rennend, en wat lijkt Chester toch op Jamie (gek he?!)! Heb jij dus ook dat Bailey nog steeds verandert, mede door Chester? Dat idee heb ik hier thuis namelijk wel. Ik vertelde net tegen Pip dat Sean echt dingen uithaalt die ik nóóit achter hem had gezocht! Jamie luistert tegenwoordig beter dan het grote zwarte gevaar, kun je dat voorstellen! Sean klimt op stoelen waar hij niet op mag, Sean klimt op schoot (althans: doet een poging daartoe, want hij is en blijft natuurlijk véél te groot), Sean blaft, Sean pakt speeltjes af van Jamie (huhhhh?), Sean is op trainen niét steady (??? als ik toch ergens op kon vertrouwen dan was het zijn steadiness), Sean is haantje de aller- aller- ALLERvoorste! En James, die lieve kleine grote jongen James, wat is het een kleine dondersteen, maar OH zo lief. En tegenwoordig helemaal senang in zijn laagste laatste plekje, achter Sean, en hij doet geen moeite meer die te bevechten (voor nu dan). Weet je dat Jamie pas eet, als Sean klaar is? Ze krijgen op verschillende plekken eten, maar Jamie loopt zo van zijn bak naar Sean en wacht daar tot Sean klaar is. Pas dán begint de kleine. Zo ontzettend mooi om te zien, die roedelverhoudingen!

En dat hebben we allemaal te danken aan stamvader Ollie!

Anoniem zei

Tja Marjan, en de voorkeur van Ol voor Grongingen (ok, en een beetje Elspeet): een béétje hond op kamers zit natuurlijk in Groningen in plaats van op het drentse platteland! Amsterdam, Utrecht of Leiden had natuurlijk ook nog gekund, mits de kamernood daar niet zo hoog was!

Anoniem zei

En nou maar hopen dat hij zijn wilde haren niet kwijtraakt, die Ollie!! En als de dames hem maar met rust laten en zijn hart niet breken, want je weet hoe het gaat...op kamers.

Sandy (a.k.a. Sanne) is op knuffelstage bij Sarah en mij. Jan en Jayne zijn naar de beurs in Denemarken. Het was gewoon 0 seconden wennen; die twee meiden zijn gigantisch samen.

En dan bekruipt me een gevoel van... Had ik toch niet beter...? Ik weet dat Sandy een topleven heeft bij de Groot-family, maar toch... Snif...

Anoniem zei

Er zijn natuurlijk al meerdere kinderen en kleinkinderen van Ollie op kamers in Groningen en wees nou eerlijk; Groningen is "de-op-kamersstad" van Nederland. Met voor op de dagen dat er een lichte kater de kop op steekt (of er een levensechte poes met zn klauwen aan je kop hangt:-)Je genoeg natuur hebt in de buurt om even een frisse neus of een nat pak te halen. Zo gaat mijn Blos regelmatig met haar vader Ollie Hoornseplassen (en de rest van de roedel; Tessel Jazzie Rosie Dolce Janet)Als je hun neusjes achteraf voelt blijken ze inderdaad "een frisse neus gehaald te hebben" die ze vervolgens met alle liefde in andermans zaken steken of tegen het raam van de volvo duwen zodat Pip niet meer door de achterruit kan kijken. In Groningen is de kamernood dan misschien hoog, maar zoals is gebleken is dat voor een echte JBA-er geen probleem, want in nood is voor hen altijd plek op Parkweg 106.

Bailey, Chester en Dolce zei

Oke, Pip en Hes, ik geef me gewonnen; Groningen is the place-to-be voor een vlotte vrijgezel als Ollebol. En ach, ik mag niet mopperen...Ol komt zo heel af en toe even een frisse neus halen op t platteland. Maar voor zo'n vlotte knul als Ol is het op den duur natuurlijk niets. En Pip, je weet hoe Charlotte em vlijend noemde..: "haar "sportschooltypje".Lekkere brede borstkas, strak kontje, ja die verveelt zich al snel in Drenthe!!