Even voorstellen!...

Sailor (Yorkshire Man of JBA), januari 2008

Het Joe Batt's Arm-team is vandaag officieel uitgebreid met 3 leden: Sailor (Yorkshire Man of JBA zijn zusje Rosie (Yaruba Rose of JBA) en Dolce (Wild Thing of JBA)! Door ons worden ze nog steeds 'de puppies' genoemd, maar de drie hebben inmiddels alle gezondheidsuitslagen voor een prachtige carriere als dekreu en fokteef!

Met 1 jaar kun je je rashond laten onderzoeken op allerlei erfelijke aandoeningen. Heupdysplasie (HD), elleboogdysplasie (ED) en oogaandoeningen. Wil je met je hond verantwoord fokken, dan zijn deze onderzoeken een must. Elke fokker springt een gat in de lucht wanneer de hond op alle vlakken vrij van (erfelijk overdraagbare) ziektes is. Want ook al kies je je hond nog zo nauwkeurig, neem je ouderparen die vrij van aandoeningen zijn, geef je goede voeding en zorg je voor verantwoorde beweging, dan nog kun je pech hebben.  En een aandoening kan generaties overslaan en dan toch weer de kop op steken. Maar niet bij onze Rosie, Dolce en Sailor!!!! Hoera!

Per vandaag hebben ze net als de andere volwassen honden elk hun eigen home page: Sailor, Rosie en Dolce . Voorlopig nog geen nestjes voor Dolce en Rosie; eerst genieten van hun jeugd. En Sailor... Die is klaar voor zijn eerste dekking!

Sailor, onze nieuwe dekreu, januari 2008

Sailor is genoemd naar zijn opa van moederszijde, Rocheby Royal Marine. Sail is een enorme lieve jongen, zacht, onderdanig en heel evenwichtig, net als zijn vader Ricky. Met zijn grote dromerige ogen bekijkt hij de wereld vol vertrouwen. Hij is dol op zwemmen maar kijkt wel altijd even of Tessel niet vlakbij is om de stok voor zijn neus weg te kapen. Hij is dikke maatjes met zijn zusje Rosie. Ze lijken zowel uiterlijk als in gedrag veel op elkaar. Sail is natuurlijk de lieve lobbes, de 'sullige reu', terwijl Rosie alles veel sneller door heeft... Hij is een kei in verstoppertje spelen en hij is altijd te porren voor een knuffel of een hapje van het een of ander... Nu hij flink meer uitgroeit, gaat hij steeds meer lijken op zijn vader Ricky (Oliver Od Himalajskeho Cedru). 

Rosie (Yaruba Rose of JBA)

Rosie is een echt meisje; ze heeft alles snel door, ze weet precies wat ze wil en wat ze niet wil. In de roedel vindt ze het erg gezellig, maar net als haar moeder Shona doet ze ook in de groep doodgewoon haar eigen zin. Loopt de hele roedel op een kluitje, dan kun je er zeker van zijn dat Rose ergens anders iets voor zichzelf aan het doen is... Gehoorzaamheids cursus, ook zoiets: "best leuk zo met z'n allen, maar ik zat net toch ook al, nou, dan hoeft het nu toch niet weer? Je weet toch net zo goed als ik dat ik dat kan?! Als ik WIL." Met haar zorgelijke blik en kleine koppie lijkt ze soms een zorgelijk type, maar niets is minder waar! Rosie die komt er wel!

Rosie

Rose is een eerste klas boefje, maar een heel erg lief boefje. Wanneer zij en Dolce weer eens samen iets doen dat niet mag, is het zonneklaar dat Rosie het brein is achter de streek. Dolce is erg gevoelig voor autoriteit, voor wat mag en wat niet. Dolce wil vooral lief zijn, als een echte labrador, met een will to please. Rosie is een schat van een hond, met een grote will to please... herself! Precies haar moeder Shona!

Dolce (Wild Thing of JBA)

Hoewel haar stamboomnaam en haar roepnaam elkaars tegengestelden zijn, passen beide namen perfect bij haar: Dolce is de liefste, zoetste, zachtste en gezeggelijkste laab die je je kunt wensen. Ze gehoorzaamt onmiddelijk, klimt het liefste op schoot om daar stilletjes te genieten van je aandacht. Maar tegelijkertijd heeft ze een groot temperament, een onstuitbare passie. In het water gaat ze zelfs oom Tessel (die ontzag geniet in de roedel al het om zwemmen gaat) en opa Ollie en Dublin te lijf. Ze bespringt ze en geeft niet op. Wanneer ze de stok van de anderen ontfutselt heeft, trekt ze zich terug op een graspol om, terwijl ze heel goed weet dat iedereen haar ziet, rustig gaat liggen kluiven...

Dolce pakt in het water de stok af van Dublin

Dolce is erg gevoelig voor stemming en voor wat mag en wat je liever niet hebt. Ze is een geweldige roedelhond, die zich volledig inzet voor wat de roedelleider wil. Het is niet makkelijk voor zo'n brave borst als Dolce om zo'n boefje als Rosie als vriendin te hebben. Wanneer Rose wat in haar schild voert, zie ik dat vaak van verre aan Dolce's grote schuldbewuste ogen... Je hoort haar als het ware fluisteren:"Dat mag niet... Rosie, doe nou niet." En Rosie zegt schouderophalend:"Nou en, het is toch leuk, wat een zeurpieten!!" Kortom, de twee meiden zijn een prachtig koppel!

Wij heffen vanavond het glas op onze twee fokteven Rosie en Dolce en onze kerverse dekreu Sailor! Het was een feest om deze drie te zien opgroeien en de wereld te zien ontdekken. Het zijn geweldige honden. Wij willen niets liever dan Joe Batt's Arm met hen voort zetten! 

Op Kamers

Ollie (Mardas Midnight Black) filosofeert over het leven op kamers

We waren de hele vorige week in Elspeet. Heerlijk! De voordeur kan open zonder dat iedereen eerst een riem om moet, de hondjes huppelen ZO het bos in! We hebben wat afgewandeld, met stokken gesleept, gezwommen en bij het haardvuur gezeten. Ook binnen is er een zee van ruimte. In Groningen doen we de benchdeurtjes altijd meteen dicht, anders is de kans groot dat er iemand tegen aan loopt. In Elspeet loopt dat niet zo'n vaart. Daar is er 1 bench van extra groot formaat. En die bench heeft Ol zich toebedacht. Gekke Ollie, hij hoeft helemaal niet in de bench!

... "Rond deze tijd heeft Pip altijd een lekker snackje voor de roedel"...

'Ol is op kamers gegaan...', vertel ik Joris aan de telefoon. Hij trekt zich vaak terug in zijn 'kamer', in gezelschap van wat ballen en andere schatten die hij in huis en bos verzamelt. Vanuit zijn bench volgt hij het doen en laten van mij en van de roedel. Als hij denkt dat het echt interessant wordt, komt hij tevoorschijn. Wanneer ik op de bank zit, kruipt hij bij me; Ol mag als een van de weinigen in de roedel, op de bank. Dat is kennelijk NOG leuker dan ' op kamers'!
Zijn eten wil hij ook graag op kamers, met het deurtje dicht, a.u.b., dat eet wel zo rustig...

Lekker slapen op kamers...

Soms krijgt hij bezoek op kamers, van kleindochter Dolce of van nieuwschierige Rosie. Dat vindt Ollie best gezellig, zolang ze maar niet proberen een van zijn schatten mee de woonkamer in te nemen.

Wanneer ik stiekem het deurtje van de bench dicht doe als hij even niet 'op kamers' is, staat hij even later niet begrijpend voor een dichte deur.

Gekke Ol! Ik wil helemaal niet dat je op kamers gaat. Veel te gezellig met jou! Blijf jij maar altijd lekker thuis wonen bij ons, en oefen jij maar af en toe even je zelfstandigheid, in Elspeet... Iedereen heeft per slot van rekening recht op wat privacy, zo af en toe. En Ol is en blijft natuurlijk, naast onze heerlijke huishond, een fantastische vader en opa, overgrootvader en... vrijgezel.

U-nest vandaag 2 jaar!

Puck (Unchanined Melody of JBA) en haar broertje Jenson (Urban Celebrity of JBA)

Lang leve het U-nest!!! Hartelijk gefeliciteerd Nelson, Jenson, Brandon, Puck, Bo, Beau, Nonna, Loeka en Jazz!!!! En alle blije baasjes natuurlijk!

De eerste worp van Janet, 9 stuks, geel (zoals hun moeder) of zwart (zoals hun pappie Charley), kwam zeer soepel en voorspoedig ter wereld. Janet beviel alsof ze al een geroutineerde moeder was. Ze gaf geen krimp, hoefde niet aangemoedigd te worden, want ze ging zelf door tot het voorbij was. En even zo vanzelfsprekend en vol zelfvertrouwen voedde zij haar pups op. Hoewel Janet in het dagelijks leven geregeld om steun en vertrouwen komt vragen, heeft ze dat helemaal niet nodig wanneer ze pups heeft om over te moederen. Ze geeft de volle 100%, voelt instinctief precies aan wat ze moet doen en ze gaat voor haar kinders door het vuur!

Nelson (Ursus Major of JBA) en zijn zwarte zusje Jazz (Under My Thumb of JBA)

De baasjes van U-nest hebben, tijdens de 8 weken dat de pups in het nest bezocht werden, ook een solide 'roedel' gevormd. Dat is bijzonder! Afgelopen nazomer kwam het grootste deel van het U-nest bij elkaar in Glimmen, voor een reunie-wandeling (zie blog van 19 Sep 2007). En ik hoop en verwacht dat de meesten er ook weer zullen zijn in Hargen aan Zee, op 12 april 2008, op de jaarlijkse JBA reunie! Met nog heel veel andere JBA-ers, natuurlijk!

Er gaat niets boven en doglo voor de hele familie! Nelson in het midden.

Zoals alle nestjes behalve veel werk een groot feest zijn, was ook het U-nest fantastisch! Tegen de tijd dat de pupjes naar buiten konden, was het maart geworden en het volkje genoot van de voorjaarszon.

No ties like family ties... Loeka (Unchain My Heart of JBA) is degene met het streepje voor

Het allermeeste genoten ze natuurlijk van elkaar, en hun mamsie. Grote dikke Beer, die later Nelson werd genoemd, kon niet goed op zijn achterbenen staan de eerste weken, omdat hij zo dik en zwaar gebouwd was. Samen met zijn zwarte en rappe broertje Brandon moest Nelson dagelijks een paar keer loopoefeningen doen buiten. Tis helemaal goed gekomen, Nelson loopt als een kieviet! Brandon, kleine dondersteen vol temperament, is inmiddels een stuk rustiger geworden. En Uptown Girl, die als laatste overbleef, vond ook een heerlijk thuis vlakbij de bossen in Glimmen. Het hele nestje bleef in het noorden (Friesland, Groningen, Drenthe), muv Loeka, die naar Boxtel verhuisde.

Nonna (Utterly Sweet of JBA)

Wij vieren vandaag feest, voor alle broertjes en zusjes van Jazz uit het U-nest, en voor de vader en moeder van deze geweldige labradors! Jazz mag vandaag trakteren en ik zal haar NOG vaker dan andere dagen kusjes geven op haar mooie streepje voor! Ik heb vanmorgen vroeg al voor haar gezongen, alle honden werden er helemaal enthousiast van, ze sprongen tegen me op, kwispelstaartend en snuivend... 

Op nog heel veel gelukkige en gezonde jaren voor deze negen kanjers. HOERA!

Hierbij verjaarsmail voor het hele nest van de familie Oomkens uit Boxtel:

"Aan Jazz en alle andere broertjes en zusjes van het U-nest;
Van harte gefeliciteerd met jullie 2e verjaardag! Dat het maar een heerlijke verwendag zal worden...
Loeka en de baasjes uit Boxtel.
Zoals jullie zien zijn wij in het zuiden al druk bezig met de voorbereidselen voor het carnaval!"

Wietske, Loeka (Unchain my Heart of JBA) en Hilde

Van Mariella en Nelson ook verjaarspost:

Nelson (Ursus Major of JBA), met recht een Grote Beer!!

Nelson, wat lijkt hij op zijn grootvader Ollie!

En hier is post van Rene en Barbara en Beau, uit Assen:

Ze schrijven: " Nog steeds genieten wij uiteraard van onze lieve hond. Vandaag hebben we haar extra verwent waarbij ze ons een paar keer verbaasd heeft aangekeken, ze begreep er niets van".
 

Dit is Beau, (Unconditional Love of JBA). Comme elle est belle!!!!

Bailey is dol op Chester!

Bailey (Macbeth of JBA) zit op zijn neef Chester (Whole lotta Love of JBA)

Wanneer je een tweede hond besluit toe te voegen aan je roedel, hoop je natuurlijk dat de twee viervoeters veel aan elkaar zullen hebben en dat ze samen een boel lol zullen beleven. Dat het zal klikken. Bij Bailey en Chester zit dat wel snor! Chester woont nu ruim een jaar bij zijn oom Bailey en hij geniet van het leven en van zijn oom, van wie hij de kunsten af kan kijken. Er is eigenlijk niets dat Chester's opgeruimde natuur uit het veld kan slaan. Het leven is voor Chester een feest, en hij is uitgenodigd! Hij vindt gewoon alles leuk. 

Bailey heeft een heel ander temperament. Hij is uitgesproken rustig, tenzij er eten, (of iets dat hij eetbaar acht...), in het spel is. Bail is gewoon een hele gedistingeerde heer. Dat was hij ook al toen hij zo oud was als zijn 1-jarige neef Chester. Terwijl Chester waarschijnlijk voor eeuwig een flierefluiter is. 

"Who needs a couch when you've got a Chester?!"

Wanneer Bailey, weer eens geen animo toont om te spelen, daagt Ches hem net zolang uit totdat oom lief toch besluit om mee te doen. Al was het maar om van alles af te zijn. En Ches maakt soms pas op de plaats, want voor zijn oom heeft hij diep ontzag!

Woelwater Chester en rustige Bailey zijn een perfecte combinatie. Ze houden elkaar een beetje in evenwicht. En terwijl Chester de avonturier en druktemaker is, zwaait Bailey uiteindelijk met de scepter. Macbeth of JBA is onmiskenbaar de baas. Dat blijkt wel duidelijk uit deze (niet geposeerde!) foto's.

Voor Chester geen probleem hoor. "Wil je op me zitten, ga je gang, ik tuk ondertussen lekker verder!" 

Sommige mensen menen om onduidelijke redenen dat twee reuen in een huis niet kan zonder onrust. Deze twee zijn het uitgesproken bewijs dat het WEL kan, en heel plezierig en knus zelfs! Zolang de rangorde duidelijk is binnen de roedel, en wij als mensen meegaan in de rangorde die de honden aangeven, kunnen teven met teven en reuen met reuen heel vredig en gemoedelijk samenleven. 

Bisous on Tour

Bisous op de elspeter heide, 12 januari 2008

Vorige week zaterdag was het zover: Bisous was klaar voor haar dekking. Ik was 's morgens nog met haar naar onze dierenarts geweest voor nog een progesteron spiegel-bepaling, dus we wisten het zeker. Dat moet ook wel, als je naar de andere kant van het land moet rijden voor een dekking.(Zelfs als het land zo klein is als het onze; wanneer je 7 labradors moet onderbrengen, is elke trip een hele onderneming...)
Het was weekend en dus konden we de anders hondjes makkelijk onderbrengen bij mijn ouders, in Elspeet. Dat betekent boffen voor de hondjes, lekker in het bos. Boffen voor ons, want het is behalve vertrouwd voor onze hondjes, ook makkelijk en op de route. En mijn ouders zijn gelukkig zo geweldig gek met de honden, dat ze zo'n invasie ook leuk vinden... En... Joris had ook weekend, dus ik hoefde niet alleen te rijden!


Eerst dus langs Elspeet, waar we ook Chokie (Hot Chocolate of JBA), Simba(Nelson Mandela of JBA) en Balou nog even zagen. Kon Bisous nog even alles over de dekking navragen bij ervaren Choko, die zelf ook een keer door Freddy gedekt is. Bisous vraagt Choco over de ins&outs van een dekking. Choco moet hijgen van het uitleg geven! Dolce, op de achtergrond, kan het nog niet allemaal volgen, maar ja, zij heeft ook nog even!

Choco had Bisous kennelijk naar tevredenheid genformeerd. Bisous was erg monter en ontspannen. Het was ook wel erg lekker in het zonnetje op de hei met allemaal vriendjes...

Kusjes voor- en van Bizoentje! Ik vind het ook, altijd weer, heel spannend, hoor, zo'n externe dekking!

Double Choc: Bisous (l) en Choco (Hot Chocolate of JBA, r)

Double Choc: Choco (l) en Dublin (Dublin Star of JBA, r) met zijn mooie witte borst-vlek!

We namen behalve Bizoentje, ook Dolce mee on tour. Als gezelschap in de auto en in de bench 's nachts in Den Haag. Dolce is Bisous' dikke vriendin. Bovendien was Dolce zelf ook nog loops, en om zeker te weten dat er geen 'ongeluken' gebeuren, wilde ik haar maar liever bij me houden. Jazz moest natuurlijk ook mee on the road, want Jazz gaat altijd mee op spannende expedities, voor morele steun... Je bent een help-hond of je bent het niet!

Zaterdagavond de eerste dekking. Freddy was vrolijk en opgetogen als altijd. Het was wel weer even verwarrend voor hem om mij te zien met zo'n lekker ruikend meisje. Want ja, hij wil mij ook begroeten, maar het meisje lonkt ook zo en hoe moet hij nou zijn aandacht verdelen?! Likken aan het oortje van Bisous dan maar, lik over mijn gezicht, een jammerkreet van plezier, nog wat gelik over en weer... Bisous vond het best. Ze draaide haar staart opzij alsof ze al door de wol geverfd was, knap knap lief meissie! Een paar uur later mocht ze pas weer plassen, in vreemde bosjes in Den Haag. Allemaal erg interessant hoor, die Haagse Plasjes, vinden Dolce en Bisous. (Jazz is al zo bereisd, die kijkt er niet van op). Er wordt in het huis van onze haagse vrienden nu ook nooit meer ingebroken denk ik, want de meiden gingen een paar keer vreselijk blaffen die nacht. Tja, allemaal andere stadse geluiden...

Uitgeput van de reis en overnachting in Den Haag en 2 dekkingen... Bisous op haar favoriete pillow Dolce

De volgende middag weer een 'dubble chocolate' dekking. Toen terug naar Elspeet. Wat een reis, wat een indrukken, wat een ervaringen. We zijn er allemaal moe van, hondjes en mensen...

En nu maar weer hopen en geduldig afwachten! Bisous heeft het geweldig gedaan en we missen haar, Joris en ik en de roedel, nu ze weer voor een paar weken bij haar familie thuis is. Want het is een schat van een hond, alleen maar gezellig en makkelijk en lief! Haar naam past haar goed; dus kusjes en nog eens kusjes voor Bizoentje!

Bisous in Groningen!

Bisous, Belle Epoque des Terres Sacrees

Bisous is loops en dus kwam ze terug op de basis, bij ons op Joe Batt's Arm. Erg gezellig!
In juli 2006 haalden Joris en ik een toen nog klein Bisoutje van 8 weken oud naar Nederland. Ze was 1 van 8 chocolade bruine pupjes. Het ging meteen goed in de auto. Ze wilde het liefste dicht tegen onze oude Bren aankruipen, en hoewel ze meestal met rust gelaten wil worden, vond Bren het allemaal best. Jazz, toen zelf nog een pup, vond de kleinere nieuwkomer heel interessant, net alsTessel.

Bisous puft, in wufte houding, uit bij een wegrestaurant op weg naar Nederland, juli 2006

Bisous woont  nu vlakbij het bos, bij een fijne familie en nog 2 honden. Rakker is har beste vriendje, ze zijn twee handen op een buik.
Omdat Bisous bij ons logeerde omdat ze gedekt ging worden, bleef Rakker 'alleen' achter. Hij liep de eerste dagen echt met zijn ziel onder zijn arm, zocht overal naar Bisous, zeiden zijn baasjes...

Dolce en Bisous zijn samen aan het buitenspelen

Bisous kreeg natuurlijk zoveel afleiding, die kwam niet eens toe aan Rakker missen! Ze zag allemaal oude bekenden terug en ook twee nieuwe gezichten, Rosie en Dolce. Ze lag meteen goed in de groep, daar komt geen grom of rechtopstaande haar aan te pas. Bisous weet precies hoe ze zich op moet stellen. Ze doet een paar kleine deemoed-plasjes, en dat is alles! 

Spannend hoor, de stad, voor zo'n meisje uit een klein dorpje! De eerste avond bekeek ze heel aandachtig de kleuren van het stoplicht die door het ruitje in onze voordeur naar binnen vallen.
Ze loopt monter mee op straat en kijkt haar ogen uit, terwijl ze non stop kwispelt.
Dolce wordt haar grote vriendin. Samen delen ze en bench. Dolce aarzelde de eerste avond wel even bij het in de bench stappen:"... Moet ik bij "Die Nieuwe" slapen??? Enggg..." leken haar grote ogen mij te zeggen. Maar natuurlijk zijn de dames binnen no time de dikste vriendinnen.
En Tessel moet het niet wagen om bij hun bench in de buurt te komen snuffelen; Dolce gaat zo hard blaffen dat hij verschrikt aftaait...

Prachtige schutkleur zo in de hei!

Bisous blaft na een paar dagen niet meer mee; haar progesteronspiegel stijgt en daarmee daalt het van zich afbijten. Ze was zaterdag klaar voor de dekking, voor 'bisous van Freddy voor Bisous'...

Allebei chocolade bruin, allebei franse voorouders, allebei op Joe Batt's Arm gewoond; er is zoveel dat hen bindt. Nu nog hun nakomelingen!

Bisou pour Bisous!

Winterse plaatjes...

Pepsi, (Xanadu of JBA) in a Winter Wonderland

Hier in het Hoge Noorden is het aangenaam zacht weer, niks geen vorst aan de grond en dus honderden modderpoot-afdrukken op onze marmeren vloer... What else is new... Hier zijn nog wat foto's van december, toen het wel even winter was.

Chocolaatje in het poedersuiker-bos...

Pepsi is een zoon van Claire en Freddy, uit het X-nest van najaar 2006. Deze reus is dus onlangs 1 jaar geworden. Hij heeft het geweldig naar zijn zin bij zijn familie in Oss!

De van-de-Berg-meisjes bij de kerstboom: Jet, Storm (Xtremely Black Coffee of JBA), Julie en Spetter (Twinings Tea of JBA)

Storm is het enige zwarte pupje uit het X-nest, en ze woont bij haar halfzusje Spetter en de familie van de Berg. Kennelijk kapen de JBA-meisjes in dit huishouden  de kerstballen niet uit de boom. Wij waren daar niet zo zeker van bij ons thuis, dus geen ballen... Ollie is dan wel geen pup meer, maar hij is wel zo onbezonnen-enthousiast-dol-verliefd op ballen, daar doet hij alles voor. Een boom vol hangen met zoiets verlijdelijks, dat is om problemen vragen bij ons thuis!...

 

Ollie (Mardas Midnight Black) op een winterse ochtendwandeling

Tessel (Paddington Bear of JBA) in het aangevroren gras

Tessel heet onder ons ook wel " de metro-man". Omdat hij er altijd zo tip-top uitziet. Glimmende gladgestreken vacht, parelwitte tanden, altijd schone oortjes en oogjes en hij ruikt ook lekker. Hij gaat niet zoals sommige van onze viervoeters liggen rollen in iets viezigs, hij poetst zichzelf altijd keurig. Het is gewoon een heel verzorgde man, en tóch een "échte man"! Hij is erg sportief en stoer! Maar hij traint dan ook dagelijks vol overgave...

F-nest alweer 6 jaar!

De bar is open! Het F-nest doet zich tegoed aan Tiffi's melk

Het F-nest viert vandaag z'n 6e verjaardag! Gefeliciteerd Storm, Finn, Sebastiaan, Jennifer en Foggy! En natuurlijk jullie baasjes!

Het F-nest was het eerste nest van Tiffi. Daarna volgden nog het J- en het M-nest, waarvan Ollie de vader is. Het F-nest, met Arthie als vader, was een driekleurig nest met Sebastiaan als het enige chocolaatje.  Jennifer bleef als enige bij JBA wonen en werd, toen ze twee jaar oud was, zelf moeder van het N-nest. Net als haar broertje en zusjes heeft Jennifer inmiddels alweer een hele tijd de geboortegrond verlaten.

Ferguson of Joe Batt's Arm, a.k.a Storm

Ik heb helaas geen recente foto van het nest. Daarom hier een paar foto's uit de oude doos. Storm woont in het noorden van Groningen en wandelt heel wat af met zijn baasje Harald. En dat heb ik het niet over zomaar een wandelingetje! Nee, die twee maken hele dag-tochten met overnachtingen. Het Echte Werk!

(Inmiddels zijn er wel recente foto's, van het zwarte reutje Storm! Bedankt, Harald!)

Storm met zijn rugzak en baas Harald "on the go!"

Ferguson of JBA ofwel good boy Storm

Storm 7 maanden oud, heeft ontdekt dat je lekker in de zandbak kunt spelen (en slapen)!

Tiffi van de Visvijver Hoeve

Lieve zachte Tiffi! Afgelopen zomer heb ik haar nog geknuffeld. Ze is al jaren met pensioen, na trouwe dienst. Ze maakt het heel goed! Tiffi heeft een zeer goed ontwikkeld jacht instinct (goede neus!!) en dat vind je bij veel van haar kinderen en kleinkinderen terug, ook binnen onze roedel. Waar Tessel en Ollie steeds contact maken met ons en met stokken in de weer zijn, lopen Janet (Tiffi's dochter uit het J-nest) en Dolce en Jazz (beiden dochters van Janet en dus kleindochters van Tif) met hun snuit over de grond sporen te volgen.

Arthur King of Joe Batt's Arm, a.k.a Arthie

Ook de vader van het F-nest is alweer een paar jaar met pensioen. Arthie is de zoon van Bas, de vader van het eerste nest van JBA. De "King of JBA" rust op zijn lauweren, in Drenthe.