X-nest alweer 2!

Pepsi (Xanadu of JBA)

Terwijl we hier onze nieuwe nestjes hebben, gaat het leven van de inmiddels uitgevlogen Joe Batt's Armers natuurlijk gewoon door. Nou ja, 'gewoon', ik geloof niet dat veel van onze laabs een gewoon leven hebben. Geen gemiddeld leven, meer levens vol mooie momenten en avonturen met hun mensen die dol op ze zijn. En die liefde is natuurlijk wederzijds. Noem zo'n leven maar gewoon...

Een blik vol concentratie!

De afgelopen week, op 24 oktober, werden de 4 pups van het X-nest 2 jaar. Gefeliciteerd  Storm, Suus, Boris en Pepsi! En jullie baasjes natuurlijk. Storm heeft vast een Spetterend feestje met haar halfzus Spetter en haar mensen-familie gevierd. Suus en Boris zijn vast ook in de watten gelegd en Pepsi kreeg weer een lekker verjaardagsbot, net als vorig jaar...

Pepsi is een echte gentleman, dat zie je zo!

Esther mailde ons op de verjaardag van haar verjaardagskado, want dat was Pepsi 2 jaar geleden!
"Vandaag hebben we een jarige in huis. Voor vanmiddag staat er als extra weer een lekkere knook op het menu. En om jullie te laten zien dat alles goed met hem gaat een paar foto's."

Stilleven in het herfstbos

"We zijn afgelopen zomer verhuisd binnen onze woonplaats. We zitten nu 300 meter van het bos af en Pepsi (met ons) geniet van de prachtige bossen en de natuur. Er is ook een groot water bij: een voormalige zandafgraving. Hij komt dus ook aan zijn trekken met zwemmen. En er zijn veel mensen die daar met hun hond komen. Altijd leuk om plezier te hebben. Alleen de andere honden hebben vaak geen kans meer om ballen of stokken die gegooid worden zelf te halen. Pepsi is zo gedreven en enthousiast dat hij overal op af gaat en ook bijna altijd als eerste bij de stok of de bal is. Hij heeft er zo'n lol in. Veel mensen kennen hem ook en altijd hebben ze het over zijn opgewekte humeur."

Zo'n prachtige mix van Clair en Freddy en.. Pepsi!

"...Altijd vrolijk en in voor een spelletje. Hij loopt tegenwoordig dus bijna altijd vrij rond en zelden nog aan de lijn. Ook omdat het natuurlijk zo'n lieverd is die goed luistert en gehoorzaam is. Blijft altijd bij je in de buurt tenzij hij een speelkameraadje tegenkomt dan raust hij tussen de bomen door. Prachtig om te zien. Pepsi is zo zacht van aard, nooit een grom of dominant gedrag. Helaas heeft niet iedere hond zo'n lief karakter".

Brave lieve jongen!

"Wij hebben in ieder geval een superlieve hond. En zijn er elke dag weer blij mee. Hij gaat ook altijd mee op vakantie en dat is geen probleem. Hij is ook meegeweest naar het strand van Zuid Frankrijk. Gaat ie mee kijken als Tim voetbalt op het strand..... Dan moet je hem wel vasthouden, anders denkt hij dat hij ook mee mag doen met het spel. Thuis mag hij wel vaak meedoen".

Pepsi heeft even wat stokken verzameld...

"... Als je een praatje maakt met mensen en Pep gaat er even bij liggen vragen mensen vaak hoe we hem het kunstje geleerd hebben omdat hij zo mooi met zijn pootjes gekruist ligt.... ;-) Was ook de vraag van degene waar Pepsi zijn training volgt.... Speciaal en niet alledaags. Grappig toch. Moet voor velen met nazaten van Joe Batt's Arm herkenbaar zijn.
Kees zit nog steeds met hem op training en beiden hebben daar veel plezier aan. Hij doet het uitstekend en gaat graag mee. Dus je hoort, Pepsi maakt het goed, wij maken het goed.

Jullie zijn natuurlijk druk met het verzorgen en het grootbrengen van de nieuwe pups.
Wens jullie veel succes maar bovenal plezier met het jonge spul. En dat de aankomende, nieuwe eigenaren maar net zo veel plezier mogen beleven aan als wij aan Pepsi".

Nou, wat kan ik aan zo'n mooi en liefdevol verslag toevoegen? Ik word zo blij van zo'n bericht, en zulke foto's, waar vanaf straalt hoe goed Pepsi het heeft. Die jongen heeft geen 'gewoon' leven, hij is 'gewoon' een heel gelukkige laab!

2 Special Deliveries!

Sugar's pasgeboren 1e zoon, Beats All of JBA

Al veel eerder wilde ik dit blog maken. Maar het was hier te druk om foto's te bewerken en een blog in elkaar te zetten, want de honden komen op de eerste plaats natuurlijk!

Ons huis is ingewijd! De eerste pups zijn onder dit dak geboren en zorgen voor een gezellige bedrijvigheid. Sugar - en Freddy, laten we die hier niet buiten beschouwing laten - hebben voor een unicum gezorgd. Er is al een heel ABC nestjes gefokt, maar nog nooit met alleen reutjes (of teefjes)! Sugar's B-nest is een 'boys only' nest. En ze zit verguld tussen haar dikke bolle mannen...

De moeders zijn heel druk met hun pups, ik ben heel druk met de moeders en ook met de pups, De wasmachines draaien overuren (net als wij allemaal) en voor de deuren waarachter de pups en hun moeders toeven, wordt enorm veel gesnuffeld en vol verwachting gekeken door de meeste andere honden. Want het ruikt spannend, natuurlijk, en die geluidjes zijn ook zo speciaal... Onze Catotel wil volgens mij het liefst ook weer de werpkist in met de kleintjes!

Sugar wast haar Sugar-Boys

De nacht voordat Sugar beviel, was ze, zoals gebruikelijk, al erg onrustig. Ze wilde veel uit, nestelde in haar mand en elders en het hijgen was begonnen. Natuurlijk kon ze niet meer alleen de tuin in; stel je voor dat ze daar een pup werpt! Het is zo mooi en wonderlijk om te zien hoe de natuur het allemaal regelt. Je wacht op het moment dat ze gaan graven, buiten of in de kussens. Dan willen ze hun eten niet meer, spugen vaak ook een eerdere maaltijd uit en ook blaas en darmen worden grondig geleegd. En dan kan het Grote Werk zo'n beetje beginnen.

Janet met haar 1e dochter Carpe Diem of JBA en 1e zoon, Casanova of JBA

Sugar en Janet zijn halfzusjes maar heel verschillende honden. Zowel qua bouw/exterieur als qua persoonlijkheid. En dus zijn er, naarst overeenkomsten, ook grote verschillen in hoe ze zich gedragen rondom de bevallingen.

Zo wilde Janet, net als de vorige twee keer dat ze een nestje wierp, haar werpkist in. Ze had wel 6 keer gepoept en ook geplast, ze had gebraakt en was er klaar voor. Tijdens de bevalling is ze maar 1 keer uit geweest en verder is ze niet uit de werpkist gekomen totdat de klus geklaard was.

Sugar wilde op het moment suprème niets van de werpkist weten. Vooraf had ze 'm wel besnuffeld, maar ze wilde absoluut in haar grote mand liggen. Ook met haar pups. 's Avonds toen alles weer rustig was, is ze toch nog verhuisd naar de werpkist.

Tussen de persweeën in slaapt Janet tijdens haar lange bevalling

Janet doet haar bevalling vooral zelf. Ze staat erg dichtbij de natuur en kan goed in de pijn van de weeën meegaan. Suggie kijkt me soms aan met een blik die lijkt te zeggen:" Ja eh,  jij wilde dit!" Maar het zijn allebei bikkels, en fantastische lieve en trotse en heel blije moeders!

JARIG!!!

Lotte (Walk This Way of JBA) gáát ervoor!

Vandaag is het W-nest 2 jaar geworden! Het tweede nest van Charlie en Janet. Hun gele en zwarte pups werden alweer 2 jaar geleden geboren en wat zijn we blij met ze! Onze Dolce (wild Thing of JBA) is een grote schat. Tegelijk wild en zoo zacht, precies zoals haar naam en stamboom-naam het zeggen. En het is geweldig om te horen dat anderen ook zo dol zijn op hun W-nest pup! Lotte is het feestje in het huis en de harten van de familie Ploemacher. 

Lotte. Maar als ik zou zeggen dat het Dolce is, zou iedereen het geloven...

Ze mailen:"Ingesloten een paar fotos van Lotte (Walk this way of JBA). Morgen alweer 2 jaar. Het lijkt erop dat ze overigens al een leven lang bij ons in huis is.

Het gaat meer dan prima met madam, we genieten er dagelijks van. Bijna dagelijks staan er mensen aan de deur die ook Lotte uit willen laten."

Wandelen is haast net zo fijn als zwemmen, vindt Lotte. Háást!

"Het blijft ons dagelijkse kleine feestje in huis. Ze is zo ontzettend makkelijk en lijkt alles zo goed te begrijpen. Soms natuurlijk wat ontdeugend, vooral als er water in de buurt is dan wil het luisteren wel eens wat minder gaan, maar ja dan krijgt ze er ook veel voor terug. Want een nat pak is het fijnste wat er is voor onze kleine dame.
Ik heb nog een vraagje over een gewoonte van Lotte. Als wij ’s ochtends beneden komen en wij haar en zij ons liefdevol en enthousiast begroeten, dan gaat Lotte eerst (bijna) altijd op zoek naar een bal of iets anders om in haar bek te houden en dan kan de begroeting pas in alle hevigheid plaatsvinden. Is dat herkenbaar voor jou of doen meer honden dat. Weet jij waarom ze dat doet ?"

Dolce (Wild Thing of JBA) op haar 2e verjaardag!

Of dat herkenbaar is voor mij! Zusje Dolce doet dat ook, net als een heel stel anderen van onze laabs. Ze zijn dan zó blij dat je beneden - of thuis - komt, dat ze iets meebrengen om je te begroeten. Een speeltje, een verdwaalde schoen, als het maar iets is! Het is een teken van blijdschap en ook deemoed voor degeen naar wie ze het brengen.

|

Dolce op haar 'troon' in het water: haar lievelingsplek!

Lotte's broer Jamie neemt om die reden 's morgens altijd zijn kleedje uit z'n bench ik zijn bek, en daar loopt hij dan zeer tevreden en kwispelstaartend mee om je heen. Dat kleedje vond ik dan later op de dag in een hoek van de kamer of buiten in het bos terug.

Jamie en z'n oudere zus Jazz, mei 2008

Onze Dolce heeft vandaag een echte verjaardag.  Na het ontbijt en de ochtendwandeling was daar de eerste verjaardagssnack voor haar en de anderen. Vanmiddag twee wandelingen en allebei de keren werd er gezwommen. Dat laatste is voor haar het absolute summum! Vervolgens kreeg ze kadootjes en mocht ze runder oren uitdelen. En toen natuurlijk spelen met de nieuwe kadootjes. Avondeten en nu lekker banken en TV-en. Ze is erg gelukkig!

Waterapport, landapport. Jamie (Waterloo Sunset of JBA) haalt en brengt álles!

Gelukkig is het leven van onze laabs in principe elke dag een feestje! Voor de broers en zusjes en deze jarigen geldt dat absoluut! Chester hier, heeft genoten van een actieve vakantie deze nazomer. Heerlij voor je hond, om mee te mogen op vakantie. Dan heb je immers extra veel tijd voor je hond en er zijn genoeg avonturen te beleven.

Chester (Whole Lot of Love of JBA) is - en geeft - heel veel liefde!

Een hond is toch ook de 'extra', de 'cherry on the cake" die je in huis neemt wanneer je de zorg en tijd ervoor hebt. Maar dan wel een heel essentiële extra. Wij zouden in elk geval niet zonder kunnen! Ze zijn bij ons de cherry en de cake en ons leven!

Zoals de familie Ploemacher ook schrijft: ze zijn het feestje, dag in dag uit.

Chester met links z'n oom Bailey op vakantie in Frankrijk deze zomer

Lieve Chester, Whisky, Jamie, Lotte, Wolk, Cane, Kaya en Dolce, GEFELICITEERD! Dank jullie wel voor alle feestjes van de afgelopen twee jaar! En op naar alle feestjes die nog gaan komen!!

Hoe langer hoe dikker!

"Kijk! Zó dik ben ik!"

Vanmorgen, toen ik achter Janet en Sugar liep, kwam er opeens een liedje in mijn hoofd. Een liedje van 'vroeger'. In de pauze op de lagere school maakten we een lange sliert van kinderen die elkaars hand vasthielden. De eerste pakt een boom vast, de rest draait als slinger om de boomstam heen, en er wordt gezongen: "De boom wordt hoe langer hoe dikker".

"Schandalig, zelfs nu moet ik nog zelf nog m'n maaltje bij elkaar zoeken!"

Sugar en Janet worden hoe langer hoe dikker! Sugar staat aan kop, ze is ook langer zwanger. En anders gebouwd, waardoor ze snel dik lijkt. Janet heeft het soort figuur dat ook met wat kilo's teveel nog vrij slangt oogt. Het zijn niet alleen hun buiken, ook de melkproductie komt op gang en Janet heeft de dikste tepels.

Het is weer een wonder om te zien! Hoe die lichamen gestaag verder ontwikkelen, de kracht van nieuw leven.

Nadenkende Sugar

Sugar doe ik geen echt plezier met een wandelingetje, maar ze stapt vandaag toch monter mee (misschien omdat ik de camera op zak heb? Ze is gewiekst hoor!)

Parmantige Sugar

Deze pose is denk ik om te ontkrachten wat ik onlangs over Sugar en wandelen gezegd heb; ze zet haar beste beentje voor... Wat nou, niet actief, waar heb je het over?!

Ruikt lekker

Turend in de verte, waar Ollie rond rent

"Pandora's Box of JBA, that's me."

Vader Ollie (vader van zowel Sugar als Janet)

Ollie galoppeert over het aardappelveld

Ja, die  Ol heeft geen last van dikke buik en zwabberende tietjes, hij stormt over de velden en springt in het water! Hij heeft natuurlijk nog heel wat te ontdekken hier in Annerveenschekanaal! Hij is sinds kort weer terug op de basis en hij verkent de omgeving met volle overgave (Ol was op vakantie in Bovenkarspel bij zijn 2-en 4-benige familie).

Even een plasje...

Jenny Bee wordt net als anders heel enthousiast zodra ik een riem pak. Want uit is ALTIJD leuk! Dat betekent  samen zijn en prioriteit hebben. Foto's maken is vandaag echter problematisch, want Janet is nu zó ontzettend aanhalig dat ze bij elke poging van mijn kant om haar te fotograferen mislukt. Ze loopt zo de lens in! Dan maar plassend...

Enorme tepels en er komt al melk uit!

Ze worden hoe langer hoe dikker, onze Sugar en Janet. En de sporadische vreetbui is daar toch echt niet de oorzaak van (in het weekend maakte Janet weer een heleboel pens repen soldaat, daarbij zeker vakkundig geassisteerd door Sugar en Dolce...)

Ze worden met de dag dikker en we zijn hier allemaal vol verwachting!

Missy is kampioen!

Kampioensfoto van het flyball-team Idogs van KC Pampus

Vandaag kreeg ik deze foto per mail, van de familie Bouwmeester en hun Missy.

Missy (Good Golly of JBA), dochter van Sandy (nu Sanne) en Joe vindt als echte laab met dùs veel "will to please" weinig zo leuk als werken voor-en met haar baasjes. Of het moet knuffelen zijn, ze is net zo'n knuffel als haar moeder!

Missy gaat dus naar jacht training en naar flyball. Met haar team is ze nu flyball-kampioen geworden!

 Missy staat erbij alsof ze zeggen wil:"What's all the fuss about?!"

Saskia mailt:"Jaja op de ereplaats op het podium staan Missy en ik (Saskia) samen. Achteraan met oranje pet ook haar baas Wim, die de ballenlader van ons team is. Dit jaar hebben we met ons team Idogs van KC Pampus de 1e plaats in de Flyball competitie Nederlands bak, B-poule behaald.

We doen al jaren met haar aan flyball en Missy geniet daar enorm van. Niets mooiers immers dan werken voor de baas. Voor diegenen die niet weten wat flyball precies is; http://nl.youtube.com/watch?v=-3F1stOba4g&feature=related Hier kun je Missy en haar team in actie zien.

Missy is nu 6 jaar, maar nog in de bloei van haar leven, ze gaat dan ook gewoon door met flyballen (misschien nog een hoger niveau volgend jaar?) en natuurlijk met haar jachttraining, waar ze het ook goed doet.
Het is gewoon een tophond en een echte knuffelkont. Dol op onze kleindochters en heel lief voor haar makkertje Baila, een Jack Hussel die nu al ruim twee jaar bij ons is.

Hopelijk zal ze nog lang ons leven delen, groetjes, Saskia en Wim Bouwmeester, Almere".

Way to go, Missy, wij zijn allemaal erg trots op je! Ja, de hondjes hebben samen met mij genoten van het flyball filmpje op You Tube! Met z'n vijven lagen ze voor de open haard te soezen na een herfstwandeling, maar dit filmpje vol met geblaf en hoge stemmen van aanmoedigende baasjes maakte ze weer helemaal alert! Op twee benen stonden ze om mij heen, met hun voorpoten op de tafel... Ol wilde meteen wel meedoen, net als Jazz, en Sugar ging nog snel even de pluche voetbal uit de hoek van de kamer halen... Janet stond kwispelstaartend te briesen! (De anderen waren buiten).

Ik kan het iedereen aanraden: kijk dat korte filmpje met je hond(en)! En Missy: nog heel veel plezier met je sport!

About our babes and their babies...

Echo van Sugar, 35 dagen na dekking

Sugar en Janet zijn met zekerheid zwanger en inmiddels hebben we allang geen echo apparaat meer nodig om dat te kunnen zien! Sugar, die 5 dagen eerder uitgeteld is dan Janet, is al een echt tonnetje en Jenny Bee is ook al flink dik en ze heeft al enorme tietjes! Onze golden girl Janet is, net als tijdens haar vorige twee zwangerschappen, nog rossiger dan normaal. Ze is haast een vosje!

Sugar (Pandora's Box of Joe Batt's Arm)

De dames gedragen zich ook zwanger. Zo is Sugar opeens heel waaks terwijl Janet juist wat rustiger is naar prikkels van buiten af. Ze slapen allebei veel en ze hebben heel veel trek! Dat heeft natuurlijk haast elke labrador, maar toch is dit extreem. Laatst heeft Janet een zak tomaten van het aanrecht geduwd en opgepeuzeld...

Jenny Bee dagdroomt...

Janet heeft nog zin in wandelen, Sugar vindt dat ze na poepen en plassen gewoon wel meteen rechtsomkeert naar huis kan. Om weer lekker verder te soezen. Ik vind dat geen goed idee, madam moet op conditie blijven, want een bevalling is een hele inspanning. Dus we lopen onze ommetjes, waarbij Sugar me beschuldigend aankijkt: "Moet dat nou, wat overdreven!"

 

Echo van Janet, 30 dagen na dekking

Ze zijn allebei nóg aanhankelijker dan anders. En Sugar, die altijd al allemaal geluidjes maakt, doet dat nu nog veel meer. Ze is onze zingende laab geworden.

Sugar wil liever met rust gelaten worden door Cato, terwijl Janet echt over haar moedert. Sugar denk waarschijnlijk:" Er komt nog genoeg werk aan voor mij, dus laat me nu maar met rust." Of zoiets.

30 september 2008:Overduidelijk zwanger!

We kunnen niet genoeg knuffelen! Mm, knuffelen, meer, meer meer! Het zijn natuurlijk altijd al knuffelberen, maar nu mag dat gewoon mijn dagtaak zijn, de zwangeren knuffelen...

"Ah, Joris, ga nog even door met knuffelen!..."

De puppie-kamers worden op orde gebracht, er moet nog een vloertje gelegd worden maar dat is zo gedaan. Aan de werpkist is al gesnuffeld. De pups zitten voorlopig nog veilig in de baarmoeders, maar de tijd gaat snel! Straks wordt ons huis ingewijd!

Dikke buik en enorme tepels...

De buiken groeien zienderogen, net als de boezems. De melkfabriek wordt ook in gang gezet.

Tessel is in de war, hij vindt zijn half zus Janet erg spannend ruiken! Hij snuift en snuift en maakt piepende geluidjes... Daar is Janet niet van gediend, hoor! Ze slaakt een jammer kreet en kijkt naar ons:"Help mij, hij heeft er niets van begrepen!"

Sugar-de-Diva op de dierenarts-tafel voor de echo, 18 september 2008