Familiebezoeken

vlnr Jazz en Cato, Torres, Noa en Dolce

Het weekend leent zich er uitstekend voor: familiebezoeken. Bijpraten, bijsnuffelen, bijknuffelen, heel gezellig! En het is fantastisch om de nu 16 weken oude pups van het B- en C-nest weer te zien! 

De jeugd zoekt elkaar op

Ze zijn tandjes aan het wisselen (voortandjes), ze hebben lange latten en ze hebben al zoveel geleerd! Het mooiste blijft het om te constateren dat ze zo helemaal bij elkaar horen, mensen en hun hond. Hun laab, die ze nu haast 16 weken kennen maar die pas 8 weken bij ze woont en dag in dag uit met ze leeft. Ze vormen echte roedels! En verder is het nog heel vertrouwd voor mens en hond, oud en jong.

Noa (Cotton Candy) (liggend) en Torres (Born to be Wild)

De pups vinden het zelf toch wel het allerleukste om met elkaar te spelen. Dat deden ze voornamelijk buiten, waar ze niet uitglijden en zijzelf, noch de hele inventaris hier, geen schade oplopen...

Net als 2 maanden geleden, alleen wat groter ouder en wijzer!

Het was een soort van flash-back; half december liepen er hier 12 pups rond, nu zijn er een paar voor even terug. Niet meer in proportie (rond 8 weken heeft de pup ongeveer de verhoudingen zoals je die bij hem/haar ook mag verwachten wanneer ze uitgegroeid zijn, tussen de 3,5 en 4 jaar dus). Ze hebben nu enorme lange latten, het is alsof ze op stelten lopen!

Tuinman Torres doet op zijn lange latten een ronde door 'zijn' tuin

Het tafereel rondom de lage zwarte stoel in onze woonkamer, waar pups zich altijd graag onder verschansen wanneer ze nog bij ons in het nest zijn, herhaalt zich met elke pup die op bezoek komt. Die stoel is nog altijd een ware pleisterplaats. Alleen, de verhoudingen zijn helemaal anders dan 8 weken geleden... Met z'n tweetjes tegelijk past nu echt niet meer.

'T is hier wel krapjes, zo herinner ik het me niet...

Barry, (Coup de Foudre) heeft zich geinstalleerd op zijn vertrouwde plekje

Snuffel... Ja, hij is m'n zoon!

Ook Barry (Coup de Foudre) liep hier weer onbevangen naar binnen. Ook al werd hij begroet door een kluitje volwassen laabs en zijn zusje Noa. Allemaal oude bekenden, maar toch niet niks, als je zo'n kleine grote man van 16 weken bent!

Barry blaft even bij naar zijn moeder, die hem rustig uit laat blaffen. Hij heeft natuurlijk ook heel wat te vertellen!

Onze honden vinden het, zo lijkt het, vrij gewoon, al dit jonge volk over de vloer. Met name Janet, Jazz en oom Tessel nemen de honneurs waar. Cato, Dolce en Rosie spelen buiten ook vrolijk mee. Niet allemaal tegelijk, dan wordt het een te dolle boel!

Lekker knuffelen!

Coup de Foudre; wie wordt er nou niet op het eerste gezicht verliefd op zo'n mannetje?!

Hier doen we een vreugde dansje! (Barry en Noa)

Nog duidelijker dan in het nest, zie je nu de verschillen tussen reu en teef. De mannen hebben een veel bredere schedel, voorborst, over all meer bone dan de meisjes. Hoewel ook Noa flinke brede polsen, schedel en voorborst heeft. Natuurlijk zie je de genen van vader en moeder terug in zowel zoons als dochters.

Noa en Barry hebben een stok

Samen de tuin opnieuw verkennen

Even mijn zusje imponeren!

Familie bezoek - doodmoe word je ervan...

Saskia en Peter mailen na afloop van het bezoek de foto van Barry in zijn bench met de volgende tekst:"We vonden het erg gezellig vanmiddag, Barry heeft ook erg genoten, we waren nog maar net thuis toen we tegen elkaar zeiden "waar is Barry eigenlijk" Maar meneer lag al lang en breed in zijn bench te tukken! Wat een leven heeft zo'n beesie he?"

Sleeping Beauties...

Janet, februari 2009

Honden kunnen vol overgave slapen, heel ver weg zijn, en toch door een geluid opeens weer helemaal bij de tijd zijn. Wij mensen hebben daarmee vaak meer moeite. Janet is bij ons misschien wel degene die het meest aanstekelijk slaapt. Het is een combinatie van houding, vol overgave, ademhaling, volledige ontspanning en een gevoel van absolute veiligheid.

Janny Bee met haar oogjes open, februari 2009

We maken er vaak foto's van, omdat het zo aanlokkelijk is, zo verleidelijk. En omdat we het haar zo gunnen, dat gevoel van veiligheid en overgave.

Janet's dochters Jazz en Dolce zijn  ook schone slaapsters, die met overgave kunnen snurken alsof er een dikke dronken vent beneden in hun mandje ligt, ipv onze zwarte schatten... Hele bossen worden er omgekapt terwijl zij slapen!

Teuntje, (Carpe Diem) januari 2009

De kinderen uit het C-nest van Janet en Sailor, zijn ook schone slaapers- en slaapsters met vlag en wimpel. Hier zie je de enige gele zoon, Cas, en de 2 gele dochters, Teuntje en Noa uit het C-nest.

Like mother, like daughter- and son!

Cas, (Crest of a Wave) februari 2009

Noa (Cotton Candy) februari 2009

Noa, februari 2009

Nootje nog een keer (voor even terug bij ons dus volop op de camera!)

Een hond om van te houwen!

Douwe (Accidental Hero of JBA) 10maanden

Dit is Douwe! Douwe is de enige reu uit het A-nest van Bisous en Freddy. Een jaar geleden was zijn embryo volop in ontwikkeling binnen in Bisous, en nu is hij al een hele reus!

Negen maanden oude Douwe ligt, net zoals zijn moeder Bisous, als een zeehond

Thierry en Fokelina, zijn baasjes mailen:"Douwe is ondertussen al een hele jongen geworden die feilloos weet hoe de regels zijn. (Hij vergeet ze de laatste tijd alleen erg snel LEES Puberen.) Douwe is er eentje van het type alles of niets, superlief of super vervelend, goed luisteren of oostindisch doof!"

Oostindisch doof, ha, dat herken ik van vader Freddy! Super lief , grappig en altijd opgewekt, maar als het hem uitkomt wel eens oostindisch doof...

Zes maanden oud en hier zie je goed dat ik een zoon van Freddy ben!

"Douwe is een grote fan van van alles wat groeit bloeit leeft en beweegt, hij vergeet alleen dat hij geen 7kg meer is maar ondertussen ongeveer 30kg weegt en supersterk is! En dat niet iedereen dat kan waarderen (hoe goed hij het ook bedoelt)."

Vijf maanden oud en volop aandacht voor de baas

"De katten zijn nog steeds geen fan van Douwe al is er wel steeds meer toenadering bij de katten van Thierry."

Vijf maanden- hee, wat gebeurt daar?!

"Douwe is het type dat werkelijk totaal geen gevaar ziet en als we hem moeten omschrijven qua doen en laten dan is het volgens ons een kruising tussen een Kangoeroe, een 100 meter hordeloper, een judoka met de zwarte band (hij kan perfecte koprollen maken tijdens het spel) en een padvinder!!!!! (haha)"

Douwe is een bijzondere hond, dat kan niet anders! Hopelijk zien we hem en zijn vier zusjes snel op een reunie van het A-nest!

Freddy, Fogel Hlara Valleyfield Montargue, 6 maanden

Zondagse wandeling...

Even het hoofd schoon laten waaien...

Strakblauwe lucht, stralende zon en flink wat wind: de perfecte ingrediënten voor een zondagse wandeling met onze hondjes. (Volgens onze honden is uiteraard elk weer-type perfect voor een wandeling). Met weer een drukke week achter ons, het weekend half voorbij en een nieuwe week op komst, was het nog lekker even zondag. Dus: samen-dag! 

Een roedel, dus ook de onze, houdt erg van 'samen', de groep bij elkaar. Het liefste met én Joris én Pip.

... de komende week overdenken...

Met de hele roedel tegelijk wandelen, doen we niet. Voor andere mensen en honden is dat een beetje teveel van het goede. De paradox is dat Joris en ik dus het meeste wandelen, terwijl de honden er toch nóg blijer van worden dan wij. Qua kilometers winnen de honden het natuurlijk wel van ons. En wat betreft verbranding en wat betreft spierbundels...

Jazz, Tessel, Dolce en Rose doen 'zit en blijf'. En Jenny-Bee doet 'blijf vlakbij Pip'...

Janet is altijd zo dolblij als we gaan wandelen en de riemen worden gepakt... Uitzinnig, alsof ze nooit wordt uitgelaten, zo blij. Op de foto kon ze niet, want ik liep weg en ja, dan MOET ze mee, vindt ze. Dus alleen onze zwartjes (een deel van onze zwartjes) poseert.

... de afgelopen week bespiegelen...

De brave goedzakken. Wel erg schelle zon, zie je Tessel denken. Jazz houdt vanaf haar plek Rosie (die, voor een foto shoot, te druk is met van alles, waarvan alleen zij weet heeft) en Janet, die aan mij kleeft, in de gaten. Dolce zit braaf en is in gepeins verzonken.

Zoveel wind en wijds-heid, daar word je stil van...

Het is zo mooi, hoe elk van de honden eigen patronen, manieren heeft. Jazz en haar volle jongere zus Dolce lopen steeds vlakbij ons. Jazz meestal links schuin achter/naast me. Tenzij iemand in haar ogen zijn/haar boekje te buiten gaat. Dan schiet ze daar naartoe, om terug te keren als degene zich weer gedraagt.

Janet loopt innig tevreden en blij in een drafje bij ons. Soms ruikt ze iets en volgt ze in draf het spoor, neus op de grond, staart kwispelend. 

Tessel, onze goedzak eerste klas, loopt tevreden met een minuscuul onaanzienlijk stokje, hoe kleiner hoe beter.

Jazz staat helemaal boven die 'triviale opgetogenheid' van Tessel. Dat is gewoon op het onnozele af, lijken alle dames te vinden. (De mannen hebben het soms best lastig hoor, in de roedel!...)

"Ik ben Rosie-Nosie en ik doe mijn eigen zin..." 

En Rosie- tja, Rosie neem je niet mee uit wandelen. Rosie gaat mee en doet vervolgens haar eigen ding. Zoals altijd en overal. Rosie heeft een eigen, geheime agenda en die is zeer vol geboekt. Samenwerken, consessies doen? Rosie??? Nee dus. Ik ben een echte dochter van mijn moeder Shona. Die kan er ook wat van. Kleine Rosie moeten we dus altijd het beste in het oog houden van allemaal. Als ze 'm smeert, kun je vaak lang roepen. Als ze dan uiteindelijk komt, rent ze je voorbij met een blik die lijkt te zeggen:"Wat een drukte om niks, ik ben er toch al?!"

Trouwe Jazz, onze alfa, onze opper-helper!

Gelukkig gaat Jazz haar dan soms ophalen. Dat hoeven we haar niet op te dragen, Jazz is een helper! Soms ook, staat Jazz Rosie dan op te wachten, wanneer die dan uiteindelijk naar ons toekomt. Dan vertraagt Rosie, tot ze als bevroren tot stilstand komt. Jazz is dan gaan liggen, ook 'bevroren'. Jazz heeft een prooi op het oog, en dat is Rosie. En die weet het.

Zomaar een wandeling. Eén van de heel vele. Je kunt er een boek over schrijven.

B-BOYS van Sugar en Freddy

Torres de tuinman doet zijn bijnaam eer aan!

Het gaat goed met de zes jongens van Sugar en Freddy! Ze groeien als kool en beginnen hun melkgebit te wisselen. Een paar B-boys hebben we al weer op bezoek gehad, wat een feestje! We worden zo blij van het weerzien. Weerzien met de pups en weerzien met hun baasjes, die inmiddels al helemaal 'vergroeid' zijn met hun pups. Niet alleen pups maken in deze eerste weken thuis een enorme ontwikkeling door- ook hun mensen-roeldels. En wij zijn absoluut helemaal dubbel en dwars blij met- en trots op- iedereen!

Torres is Born to Be Wild, maar ligt nu even braaf op zijn kussen

Bruce kan al zit en blijf!

Kira en Bruce terug op bekende grond.

Joris knuffelt met Bruce

Bruce en ik hebben heel wat in te halen

Kira en Jazz zijn dikke vriendinnen, dus er werd een boel geknuffeld!

Bruce and his uncle Tessel

Bruce and Jazz have a little visit while we are having coffee

Stormy is een beetje sandy...

Storm woont ver weg, dus terug naar de geboortegrond zat er nog niet in. Het gaat hem goed, zijn familie kan hem al niet meer wegdenken uit hun leven. Dat horen we ook van de anderen. Een puppy in huis nemen is een hele verantwoordelijkheid en een grote stap, uitbreiding van de roedel. Maar wanneer je het goed doet, lijkt het alsof het nooit compleet geweest is zonder die viervoeter.

Storm temidden van de elementen

Storm woont dichtbij zee en ging een dagje naar het strand met zijn roedel. Geen hele dag natuurlijk, want het mulle zand is helemaal niet goed voor het skelet in ontwikkeling van de pup. Daarom ging Strom met zijn familie ook direct naar het natte zand, daar kun je wel lekker rennen!

Drie vriendjes aan de wandel...

Cairo lijkt hier als twee druppels water op zijn oom Tessel 

Alleen op de wereld... (Cairo)

Cairo met de tessel-look onder de stoel waar alle pups eerder ook onder kropen

...Zes Weken geleden pastten hier nog makkelijk 3 pups onder!

Cairo: OK, ik zal ff poseren, maar schiet wel op, want ik wil spelen!

Weer een innig weerzien met Jazz...

Lieve Cairo, moet je die voeten zien; dat wordt nog een flinke jongen!

Diesel voor het eerst aan het strand!

De gebroeders Diesel en Django

Diesel, de prins op de erwt...

Django en Diesel hebben een nieuw kussen gekregen, maar Django ligt liever op de tegelvloer. 

Diesel is een luxe-paardje: hij neemt allebei de kussens dan wel, lekkerrrrr!

Soms jaag ik op de poes, maar ik ben wel lief, hoor...

Kleine baby Diesel bij zijn mensen-paps

Rocky, terug op zijn geboortegrond

Rocky: een bonk van een kerel met een heel zacht karakter!