Hoteldebotel van onze Catotel!

Cato (Fogel Hlara Darling)

Sinds 23 augustus hebben wij weer een pup in de roedel, onze Cato. Cato komt uit Frankrijk, van Fogel Hlara Labradors. Ze is gefokt door Pieta van Dee, de fokster van Freddy (Fogel Hlara Vallyfield Montargue). Sterker nog, Cato en Freddy zijn halfzus- en broer, ze hebben dezelfde vader. En van moederskant zijn ze ook verwand.

Cato is 20 april geboren en ze heeft al heel wat meegemaakt in de eerste 5 maanden van haar leven. Opgegroeid in Frankrijk, verhuisd naar Groningen en 2 dagen later nogmaals verhuisd met ons naar Annerveenschekanaal. Cato draait haar poot er niet voor om: ze doet 'gewoon' mee met de rest.

Dromerige blik...

Ze leeft volgens de stelling "In Rome, do as the romans do". In Frankrijk woonde ze natuurlijk ook bij een roedel laabs, maar niet elke pup zou het haar nadoen!

Ze heeft Bren ook nog bijna 2 weken meegemaakt en ze was hoteldebotel van onze oude Bren, zoals veel pups dat geweest zijn. De liefkozingen waren ontelbaar en arme Bren kon het maar net aan...

Janet en Jazz zijn Cato's pleegmoeders en gouvernantes, vooral Jazz neemt haar mee op sleeptouw in onze tuin en Cato slaapt het allerliefste opgekruld tegen Janet of Jazz.

Catootje aan de bal.

Catotel is lief en grappig, gehoorzaam en boevig. Ze ligt goed in de groep en geniet van de roedel, maar ze kan zichzelf ook heel goed bezighouden. Als Catootje straks groot is, en alle gezondheidsonderzoeken achter de rug heeft, mag in elk geval onze Tessel haar eens dekken. Wij noemen haar dan ook wel "Tessels' bruid". Soms zeggen we tegen Tessel: "Zoek je bruid", waarop Tessel onmiddelijk naar balletjes en stokken of iets anders dat apporteerbaar is op zoek gaat. Maar natuurlijk niet naar Cato. Want "bruid", dat kent onze jongen niet!

Letterlijk en figuurlijk is ze heel flexibel...

Dekken, puppies, Cato is er nog láng niet aan toe! En wij ook niet, met haar. Het is echt genieten om haar zo lekker 'puppig' bezig te zien. Ze scharrelt in de tuin, kluift op alles wat voor handen is, want ze is druk aan het wisselen, ze speelt met de anderen en zit ook uitgebreid op schoot. Het privilege van de pup; hoog en droog op schoot 'bij mammie' terwijl de anderen op de grond om ons heen liggen.

Hoteldebotel; dat zie je zo!

Cato is dus een echte darling, en wij zijn ontzettend blij met haar. Haar broers en zusjes wonen verspreid over Spanje, Frankrijk, Duitsland en Nederland en het is een voorrecht om haar in ons midden te mogen hebben!

Vader, moeder en kids

..."Jahaa, we zitten toch stil?!"

Het bezoeken van Reza en haar pups en de rest van de familie Wijma is een feest, zowel voor Tessel als voor mij. Tes wordt nog steeds liefdevol binnen gehaald door Reza, die gewoon absoluut voor hem gevallen is. Je ziet dat aan alles: ze likt hem aan de bek, legt speels een voorpoot op zijn grote hoofd, bijt hem zachtjes in zijn hals, en dat terwijl ze vrolijk kwispelend om hem heen draait. Tessel is kind aan huis in Oosterwolde, waar hij 1 keer per week de zorg voor hun kinderen met Reza 'deelt'. Nou ja, op zijn eigen manier dan! Hij drentelt er tussendoor en gaat lekker zwemmen en Rowan gooit onophoudelijk de bal voor hem weg, die hij prompt apporteert met een verwachtingsvolle blik:"Nog een keer????"

Ach ja, vaderschap bestaat niet echt in de hondenwereld, met uitzondering van de dekking heeft de reu geen aandeel aan de pups. Dus voor een honden-vader is Tessel toch heel geemancipeerd!...

Twee broertjes, de liggende lijkt erg op z'n vader Tessel, als pup.

Afgelopen zaterdag werden ze zes weken oud, de pups van Tessel en Reza. Het was een week vol nieuwe ervaringen voor ze.  Gechipt en ingeend, door de dierenarts bekeken en ook nog een autorit gemaakt. Dat laatste zorgde voor veel geblaf en gepiep, en dat is heel normaal de 1e keren. Gewoon negeren en zeker niet gaan troosten en zelf rustig blijven. Dan leert de pup vanzelf dat het niets is om je druk over te maken.

Zonder blikken of blozen wordt er recht in de lens gekeken!

Het was vaak mooi weer, dus de kleintjes konden lekker dollen in de tuin. Dollen, eten en dommelen. Dat herhaalt zich de hele dag door.

Eten, daar zetten kleine laabjes alles voor opzij.

Ze eten als dokwerkers en vaak het liefste met z'n allen uit 1 bak. De bak van de ander is natuurlijk altijd nog veel lekkerder dan die waar je zelf uit eet!

Vader Tessel en moeder Reza hebben een onder onsje

Moeder Reza krijgt ook nog extra porties eten per dag, want een nest van 9 pups gaat een teef niet in de koude kleren zitten. Zogen kost veel energie en  als je niet uitkijkt, drinken ze met z'n allen mama op! Dus die wordt bijgevoerd. Tessel vindt dat hij als helpende vader ook best een bak voer verdient, maar daar vliegen we niet in natuurlijk!

Paps en mams runnen het 9-koppige team 1 dag per week samen!

Reza voedt de pups nu niet meer, tenzij ze er 1 of 2 apart heeft. Dan mogen ze soms even. Soms. Ze rent gelukkig ook al vaak weg en leidt de pups af van 'de bar' door met ze te gaan spelen. En spelen met mammie is natuurlijk ook heel fijn! Maar ja, die tepels ruiken zo lekker en het is ook gewoon een beetje 'nostalgie'.

Reza nodigt een pup uit tot spel

De pups vermaken zich zeer in de tuin. Lekker in het gras liggen, soezen in de zon op of onder of naast een broertje of zusje, spelen met elkaar (dat gaat er soms heftig aan toe, dan hoor je geblaf en geschreeuw uit het rennetje komen). De doglo wordt verkend, en een paar keer per dag mag het hele volkje LOS door de tuin. Nou, dat is feest, natuurlijk!

In een nest van 9, heb je altijd aanspraak! 

Reza wordt dan helemaal dol, ze rent als een gek op en neer door haar tuin, de pups proberen haar bij te houden en elk plantje, elke boom, wordt verkend. Eerst bleven de pups als een grote zwarte zwerm bij elkaar, maar inmiddels durft ieder ook een beetje op eigen houtje op onderzoek uit. Daarna weer slapen, natuurlijk!

Sweet dreams...

Het hele dorp Oosterwolde weet volgens mij dat Reza pups heeft. Wanneer we door het park lopen met Reza en Tessel, hoor ik van alle kanten: "Kijk, dat is Reza's man", wijzend op Tessel dus... Er komen ook veel mensen uit de buurt op bezoek om de pups te bekijken. Dat is allemaal heel goed voor de socialisatie. De pups raken aan heel veel geuren en geluiden gewend, aan kinderen, volwassenen en oudere volwassenen. Dat is een brede basis waar ze straks, in hun nieuwe thuizen, op kunnen bouwen.

Tessel 'waakt' over de pups...

"Best leuk hoor, die pups, maar ze moeten niet allemaal tegelijk over me heen lopen wanneer ik lig uit te puffen van mijn bal-spel met Rowan", zie je Tessel denken. "Ik ben toch geen klimpaal?!" Reza is heel wat toegeeflijker dan Tessel naar de pups toe... Eentje tegelijk is prima, maar anders kan hij het niet meer overzien. Het is ook heel goed dat de pups leren dat wat bij de ene mag, niet altijd door de ander getollereerd wordt. Dus weglopen of een waarschuwings-grom zijn heel leerzaam voor de kids.

Boefjes, dat zijn het!

Het zijn nu echte hondjes...

De maffia heeft net vergaderd...

Zo, nu weer tijd voor een schoonheidsslaapje...

Ze genieten nog met volle teugen van elkaar; geur, warmte, vertrouwdheid.

Het gaat goed met de negen zwarten van Rees en Tessel. Morgen zijn ze al weer 7 weken, het einde van de nesttijd komt in zicht. Thuis is het aftellen begonnen voordat de pup eindelijk, eindelijk, eindelijk mee naar huis mag! En in Oosterwolde wordt genoten van elk moment!

Nieuwsgierig zijn ze ook: terwijl ik fotografeer, kruipt er eentje mijn broekspijp in!

Reza-Tesseltjes in de dop!

"Hallo, gaat er weer iets leuks gebeuren?!"

Kleine pupjes worden groot, voor je het weet zijn de aandoenlijke kwetsbare pas geboren pups dikke wollige bolletjes... Het gaat geweldig goed met de pups van Reza en Tessel! Wanneer ik de pups bezoek, krijg ik flash backs van 4 jaar geleden. Toen zaten er ook 9 zwarte pups met net zulke dikke koppies in de werpkist: Tessel en zijn broertjes en zusjes. 

De pups groeien als kool, ontwikkelen zich volgens het boekje en ze hebben er lol in met z'n negenen! Rees is nog altijd een zeer betrokken en zorgzame moeder, die nu ook veel plezier beleeft aan het spelen met haar pups. Ze rent als een dolle door het gras in de tuin, gevolgd door de zwarte zwerm pups. 

Geweekte brokjes gaan schoon op, maar Reza's melk is the best!

De pups eten inmiddels geweekte puppie brokjes en snacken er nog wat moedermelk bij. Want ja, dat blijft toch het lekkerste! Maar Reza is er wel zo'n beetje klaar mee, en geef haar eens ongelijk: negen hebberige gulzige snuitjes vol scherpe puppie tandjes, klauwen van pootjes waar ze de melkklieren nog mee willen stimuleren en bovendien wegen ze behoorlijk wat kilo's met z'n allen. Dat is niet fijn voor een mams!

Moeder Reza (l) en vader Tessel samen in de puppiekamer

Daarom kiest Reza soms eieren voor haar geld: ze gaat net aan de andere kant van het hekje staan, zodat ze haar pups wel kan zien en er mee kan spelen, maar ze niet wordt aangevallen door de gulzige belhamels. En graag speelt ze ook met een of een paar pups tegelijk: dat is te overzien!

Vader Tessel wordt door Reza, die nog altijd idolaat van hem is, als vanzelfsprekend betrokken bij de pups. Meestal duldt een zogende teef geen andere hond, laat staan een reu, bij haar kinderen. En meestal willen andere honden, in het bijzonder reuen, niets met het hele puppie- gebeuren te maken hebben.

Maar dit is een speciaal stel. Reza is dol op Tessel en Tessel vindt het allemaal ook leuk.

Vader Tessel (vooraan) helpt zijn vrouw op geheel eigen wijze met de pups

Al loopt Tessel vooral met een speelgoed hondje rond temidden van Reza en zijn kinderen! Maar hij komt gerust bij de pups in de werpkist kijken en gaat ernaast op de grond liggen, net als mama Reza...

Zeven Zware Zwarte jongens en twee Zwarte Zware meiden!

Het gaat er gewoon heel gemoedelijk aan toe! En de kleintjes zijn altijd in voor een avontuur, in huis of in de tuin. De routine van dagelijks wegen kennen ze nu precies: niks an, dan gaan we lekker op en van de weegschaal lopen. Ontwormen? Daar weten de kleintjes ook alles van. Niks lekker, moet je dus je bekkie stijf dichthouden!

Hoera! Lekker in de tuin met mammie!

In de tuin maken de pups kennis met allemaal nieuwe geluiden en geuren. Zo worden ze weer op nieuwe manieren geprikkeld en dat draagt allemaal bij tot een goede socialisatie waardoor de hondjes zich veilig zullen voelen.

Na druk spelen is het opeens time out:wij tukken!!

Al het spelen is ook een groot leerproces. Pakken en gepakt worden, hoe ver kan je gaan, wat mag wel en wat niet. Allemaal zaken die de pups nu leren en waar ze een leven lang profijt van hebben.

"Even een beetje zon vangen op mijn blote buikje..."

En dan opeens is het stil in het puppenkamp! Dan zijn alle zwarte bolletjes ineen gezakt in het gras. Want spelen en leren, daar word je moe van!!!

Eten, slapen, spelen (is leren), dat doen wij zoal de hele dag door!

De pups zijn nu ruim 5 weken, vandaag zijn ze gechipt en eind deze week worden ze allemaal goed nagekeken door de dierenarts en zullen ze hun eerste enting krijgen. Ook dit zijn allemaal indrukken voor de pups. Hun dagelijks leven wordt steeds kleurrijker, alleen maar eten en slapen is het al lang niet meer, hoewel dat nog steeds erg belangrijke items zijn. Hun gewichten zijn al meerdere keren verdubbeld!

"Hee, jongens, rennen, de bar loopt weg!..."

Nog 2,5 weken zijn ze met z'n negenen bij elkaar. Dan vliegen ze uit naar allemaal fijne thuizen, waar nu al afgeteld wordt tot de pup komt. Maar tot die tijd genieten Esmée en Rowan en hun ouders Gerard en Marjan samen met hun Reza nog heel heel erg van dit zwarte avontuur! En weekend-daddy Tessel komt straks ook weer langs.

Negen gulzige dikke pups met tandjes, dat valt niet mee voor mams.

Bren

Samen, afgelopen zaterdag

Gisteravond hebben we afscheid genomen van onze Bren. Brens' leven is een groot, lang en gelukkig feest geweest van 15,5 jaar. 

Bren, ik weet niet meer hoe het moet zonder jou, hoe ik moet zonder jou. En tegelijkertijd weet ik dat dat ook niet hoeft. Want je bent en blijft voor altijd bij me en de mijne.

Mijn eerste eigen hond, natuurlijk een labrador, mijn helper, mijn álles. We hebben zoveel samen gedaan en doorgemaakt. Later ónze hond en nog weer later onze eerste en oudste hond. Jij was er altijd, rocksteady. 

Je hebt van je leven gesmuld en genoten, tot van de laatste kruimels. De allerlaatste kruimels, die hebben we je bespaard.

Zonder je lijfelijke warmte, je 'vanzelfsprekendheid' is het zo ontzettend leeg.

Dank je wel, lieve lieve Bren.