05 september 2008

Bren

Samen, afgelopen zaterdag

Gisteravond hebben we afscheid genomen van onze Bren. Brens' leven is een groot, lang en gelukkig feest geweest van 15,5 jaar. 
Bren, ik weet niet meer hoe het moet zonder jou, hoe ik moet zonder jou. En tegelijkertijd weet ik dat dat ook niet hoeft. Want je bent en blijft voor altijd bij me en de mijne.
Mijn eerste eigen hond, natuurlijk een labrador, mijn helper, mijn álles. We hebben zoveel samen gedaan en doorgemaakt. Later ónze hond en nog weer later onze eerste en oudste hond. Jij was er altijd, rocksteady. 
Je hebt van je leven gesmuld en genoten, tot van de laatste kruimels. De allerlaatste kruimels, die hebben we je bespaard.
Zonder je lijfelijke warmte, je 'vanzelfsprekendheid' is het zo ontzettend leeg.

Dank je wel, lieve lieve Bren.

10 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Joris en Pip,

Tja, dat is het nadeel van het hebben van een hond. Ze moesten minstens 80+ worden.

Wij moesten ook Polly en later Amber op een gegeven moment laten gaan. Allebei meer dan bejaard, maar allebei ook zo vreselijk deel van het gezin!

De pijn van het laten gaan slijt, maar soms slaat het weer in alle hevigheid toe. Als je een hond ziet met dezelfde oogopslag, het zelfde gedrag, of dezelfde fluwelen Labrador-oortjes...

Brennie heeft tot de laatste kruimel genoten; ze heeft een mooi leven gehad bij en met jullie. Ik denk dat Brenda voor jou, Pip, hetzelfde betekent als Sarah nu voor mij. Dat hoeven we allebei niet uit te leggen.

Het verdriet van het gemis is overweldigend. Ik leef intens met jullie mee.

Veel liefs,

Esther

Anoniem zei

Lieve Pip en Joris,

Ook ik heb het gelezen en mijn hart gaat naar jullie uit!

Het doet zo zeer en je moet door en dat valt niet mee.
De ene dag zal beter gaan dan de andere maar bedenk je dan dat ze een geweldig leven heeft gehad en zoveel liefde heeft gekregen en gegeven.

Door die liefde ga je nu weer verder en in tijd kijk je er zo tegen aan,als je haar niet had gehad was je nu deze weg misschien niet ingeslaan.
Geeft mij altijd een beetje steun en rust.,al valt het gemis zo zwaar.

Sterkte
veel liefs,
Ria

Anoniem zei

Dag lieve, lieve, zachte Bren. Je hebt een geweldig leven gehad bij je ontzettend zorgzame 'labrador-ouders' en nu mag je verder genieten achter de regenboog... Veel plezier met alle andere labjes daar en pas je een beetje op het JBA-clubje hier beneden?

Dikke knuffel en veel liefs voor je verdrietige baasjes,

Mariëlla

Me, myself and I zei

Moeilijk om op zo'n moment de juiste woorden te vinden........een ieder die dit meegemaakt heeft weet wat een enorme leegte een enorm geliefd dier achterlaat......

Het heeft veel tijd nodig, maar het komt goed!

Dikke knuffel,
Albertha

Anoniem zei

Lieve Pip en Joris,

Afscheid nemen valt altijd zwaar ,maar het moet toch een troost zijn dat Brenda de respectabele leeftijd van dik 15 jaar heeft mogen bereiken.

Het laten gaan van je hond daar heeft iedereen een bepaald gevoel, emotie bij die je volgens mij alleen maar weet als je dat zelf ook hebt meegemaakt en iedereen verwerkt dat weer op zijn eigen manier.

heel veel sterkte en veel liefs,

fam. Vaartjes
Leeuwarden

Jack Vanderwyk zei

En toen was het stil. Ik leef met je mee.

Groetjes,

Jaap

Anoniem zei

Lieve Pip, beste Joris,

Een heel moeilijk moment, afscheid nemen van je hond. En nog wel je eerste eigen hond. Je mist haar heel erg. En zal haar heel lang nog associëren met alle geluiden, alle momenten, waar zij bij hoort / hoorde.
Hoewel lang geleden, herrinner ik me als de dag van gisteren hoe het voelde toen onze eerste hond niet verder kon. Inderdaad: heel erg leeg.

Veel sterkte,
Willem,
Smallebrugge.

Anoniem zei

Afscheid nemen is zwaar ook al weet je dat het zo goed is, dat het beter is, dat het niet anders kan. Maar het verdriet schreeuwt. Ze zal in gedachten en in jullie verhalen altijd een speciale plaats innemen, dat kun je tussen de regels door lezen. Het is een prachtig eerbetoon aan Brenda met een gevoelige foto tot besluit.
Ik wil jullie veel sterkte wensen.

Esther van Esch (Pepsi)

Anoniem zei

Lieve Pip en Joris

Wat is het moeilijk om spijt te betuigen van zo'n lieve hond als Brenda die ik eigenlijk alleen het laatste jaar heb meegemaakt.Het verdriet is altijd pijnlijk maar je kunt terug denken aan een hele mooie tijd met ook veel plezier en vreugde.

Veel sterkte toegewenst namens ons allen Tineke

Anoniem zei

Lieve Joris en Pip,

Veel sterkte met het verlies van Brenda.

Liefs Chantal en Brenda