23 april 2009

HoeraaaA voor Chocola!

Bisous maakt een vreugde-sprongetje

Het is alweer ruim een maand geleden dat het A-nest van Bisous en Freddy hier bij ons thuis samenkwam voor een reunie. Wat een feest!!!
Het A-nest telt 5 pups (dat is nog te doen in ons huis en tuin). Moeder Bisous was uiteraard ook van de partij en helaas moest dochter Diesel thuisblijven met een longontsteking waarvan ze inmiddels gelukkig al lang weer hersteld is. Er waren hier dus 4 chocolaatjes en hun mams.

Bisous, Douwe, Fleur, Noa en Guusje zijn herenigd!

Omdat we verhuisd zijn, was het A-nest nog niet eerder hier geweest. We hadden erg geluk met het weer, we konden de hele dag buiten zijn en dat was voor onze woonkamer wel prettig... De vijvers vielen erg in de smaak, natuurlijk!

Terwijl de chocs in de vijver poedelen, lunchen de mensen

Een jaar geleden nam Bisous , terwijl haar nestje binnen lag, elke ochtend een duik in de elspeetse vijver in het bos waar we toen waren. Niet helemaal naar mijn goeddunken, want na een bevalling kan een moeder beter niet het water in. Maar er was geen houden aan. Als Bisous iets in haar hoofd heeft, krijg je het er niet uit en ze genoot enorm van die paar minuutjes waterpret voor zichzelf. Nu plonzen haar kinderen er al net zo lustig op los!

Lieve lieve Guuhuus...

De pups van toen zijn inmiddels in de hoogte wel uitgegroeid, alleen zoon Douwe wordt misschien nog iets hoger. Maar in de breedte komt de komende 2 jaar nog veel ontwikkeling. Schedel, schouderpartij en voorborst zullen nog flink uitbreden.
In hun gedrag zijn de chocolaatjes nog duidelijk een beetje pup: heel speels, lichtvoetig, een beetje slungelig. Prachtig!

... Wij hebben het hartstikke druk!

Onderling was het meteen erg gezellig, zowel met mens als hond. Onze Cato mocht ook meespelen, ze is een halfzus van vader Freddy en dus familie. En net een maand jonger dan haar chocolade-neef en nichtjes. Dat ze familie is, zie je duidelijk aan de vacht. Die is dicht en dik en bij de meesten van het A-nest met wat slag op de rug. Precies zoals vader Freddy dat heeft, en tante Cato!
We maakten met de chocs een lekkere wandeling, waarbij Guus een beetje moest puffen en steunen, terwijl Fleur, de lichtvoetigheid zelve, met stok voor iedereen uit rende, de groep aanvoerde en uitdaagte.

Hiep hiep hoera, morgen alweer 1 jaar!

Na de wandeling is het tijd voor verjaardagstaart, chocolade taart natuurlijk, want de volgende dag werd het A-nest 1 jaar!
Een jaar geleden zaten ze nog hutje mutje op elkaar in de baarmoeder van Bisous, die als een dikke gestrandde walrus op het droge lag te puffen en hijgen. En nu zijn het prachtige sterke gezonde en bovenal LIEVE laabs die al heel veel geleerd hebben en elk een heel eigen gelukkig leven leiden met hun baasjes. Voor even weer herenigd.

We bewonderen alle puppyfoto's. Zijn ze echt zo klein geweest?...

vlnr Guusje, Fleur-met-stok en ver weg Cato

Catotel en de choc-jes hebben de grootste pret!

Douwe inspecteert zus Guus, die het allemaal niks kan schelen. Ze is haar 2 Jack Russels Jet en Nel gewend, en die zijn ook niet altijd zo subtiel...

Bisous en Douwe hebben een onderonsje in de vijver

Close up van Bisous en haar enige zoon in hun lievelingselement:H2O

Moedertje Bisous

Bisous! Ze geniet van het feestje en laat de drukke pups die haar kinderen zijn gewoon lekker druk doen. Bisous kan wel tegen een stootje. En Bisous is altijd wel in voor een feestje! Vooral als je je zwemspullen mee moet nemen!!

Fleur is van de 5 de kampioen stok-in-de-bek!

Fleur wordt door zusje Noa op de hielen gezeten...

Noa in de bocht!

Het was al zo in het nest en het is nog steeds zo: de chocs zijn heel verschillend van kleur. Noa is nog altijd de donkerste, de extra pure chocola van 78% ofzo. Fleur en Guus zijn de lichtste en Douwe en Diesel zitten er tussen in. Verder herkennen we allemaal in de kanjers meteen de pups van weleer. De ogen, de koppies, de uitdrukking en de bouw. Zo is Fleur ranker van bouw en zijn Diesel en Guus gedrongener en korter.

... ff uitschudden en dan weer erin!

... en zo begon het allemaal, 15 maart 2008

"Life is like a box of chocolates, you never know what you are gonna get"
Forrest Gump

Dit weerzien was weer een wondertje en een waar genot. En hoewel je nooit weet wat je krijgt en ook niet hoe alles uit zal pakken, is ook bij dit nest weer duidelijk dat iedereen precies de hond heeft die hij zich wenst. Ach, uit een echt goed doosje bonbons kun je ook geen verkeerd chocolaatje pakken!

MORGEN, 25 april, is de reunie voor ALLE JBA-laabjes vanaf 1 jaar oud. Plaats: Noordwijk, zie nieuwspagina van de site.
(De jongeren moeten nog een jaartje wachten, ivm kwetsbaarheid van de nog niet uitgegroeide botjes en kans om letsel).

15 april 2009

Vooruit, apport!

Ollie pakt het stokje weer op!

Het blog lag veel te lang stil. Die stilte staat in geen verhouding tot het volle, drukke leven hier. Ook zijn er alweer zoveel mooie foto's en anekdotes van andere JBA-laabjes binnengekomen, zodat ik gewoon haast niet meer weet waar ik moet beginnen...
Vandaag het stokje dus eindelijk weer opgepakt. En daarbij helpen onze trouwe helpers natuurlijk, zoals bij alles!

Opa Ol en kleindochter Jazz hebben het aan de stok

Onze hondjes zwemmen deze dagen zo'n 3 keer per dag in het kanaal. (Met uitzondering van Rosie, die is immers gedekt. Ze is toch geen zwemmer, net zo min als onze Janet, die scharrelt wat aan de kant in het gras. Cato durft nog niet met haar voetjes van het vaste land, ze rent in het ondiepe op en neer en probeert de apporteerders hun buit afhandig te maken). De anderen zwemmen uitbundig, Dolce doet regelmatig een bommetje en samen met Jazz zwemt ze niets ontziend op de anderen af, of zelfs over ze heen... Ol en Tes zijn al een paar keer bijna verzopen door de gezusters (en wie zegt er nou dat reuen 'altijd dominant' zijn???) Arme goedzakken zijn die mannen van ons, tussen al die meiden!

Net als onze laabs in het Annerveensche kanaal, gaat dit blog nu weer op volle kracht vooruit!