Even het hoofd schoon laten waaien...
Strakblauwe lucht, stralende zon en flink wat wind: de perfecte ingrediënten voor een zondagse wandeling met onze hondjes. (Volgens onze honden is uiteraard elk weer-type perfect voor een wandeling). Met weer een drukke week achter ons, het weekend half voorbij en een nieuwe week op komst, was het nog lekker even zondag. Dus: samen-dag!
Een roedel, dus ook de onze, houdt erg van 'samen', de groep bij elkaar. Het liefste met én Joris én Pip.
... de komende week overdenken...
Met de hele roedel tegelijk wandelen, doen we niet. Voor andere mensen en honden is dat een beetje teveel van het goede. De paradox is dat Joris en ik dus het meeste wandelen, terwijl de honden er toch nóg blijer van worden dan wij. Qua kilometers winnen de honden het natuurlijk wel van ons. En wat betreft verbranding en wat betreft spierbundels...
Jazz, Tessel, Dolce en Rose doen 'zit en blijf'. En Jenny-Bee doet 'blijf vlakbij Pip'...
Janet is altijd zo dolblij als we gaan wandelen en de riemen worden gepakt... Uitzinnig, alsof ze nooit wordt uitgelaten, zo blij. Op de foto kon ze niet, want ik liep weg en ja, dan MOET ze mee, vindt ze. Dus alleen onze zwartjes (een deel van onze zwartjes) poseert.
... de afgelopen week bespiegelen...
De brave goedzakken. Wel erg schelle zon, zie je Tessel denken. Jazz houdt vanaf haar plek Rosie (die, voor een foto shoot, te druk is met van alles, waarvan alleen zij weet heeft) en Janet, die aan mij kleeft, in de gaten. Dolce zit braaf en is in gepeins verzonken.
Zoveel wind en wijds-heid, daar word je stil van...
Het is zo mooi, hoe elk van de honden eigen patronen, manieren heeft. Jazz en haar volle jongere zus Dolce lopen steeds vlakbij ons. Jazz meestal links schuin achter/naast me. Tenzij iemand in haar ogen zijn/haar boekje te buiten gaat. Dan schiet ze daar naartoe, om terug te keren als degene zich weer gedraagt.
Janet loopt innig tevreden en blij in een drafje bij ons. Soms ruikt ze iets en volgt ze in draf het spoor, neus op de grond, staart kwispelend.
Tessel, onze goedzak eerste klas, loopt tevreden met een minuscuul onaanzienlijk stokje, hoe kleiner hoe beter.
Jazz staat helemaal boven die 'triviale opgetogenheid' van Tessel. Dat is gewoon op het onnozele af, lijken alle dames te vinden. (De mannen hebben het soms best lastig hoor, in de roedel!...)
"Ik ben Rosie-Nosie en ik doe mijn eigen zin..."
En Rosie- tja, Rosie neem je niet mee uit wandelen. Rosie gaat mee en doet vervolgens haar eigen ding. Zoals altijd en overal. Rosie heeft een eigen, geheime agenda en die is zeer vol geboekt. Samenwerken, consessies doen? Rosie??? Nee dus. Ik ben een echte dochter van mijn moeder Shona. Die kan er ook wat van. Kleine Rosie moeten we dus altijd het beste in het oog houden van allemaal. Als ze 'm smeert, kun je vaak lang roepen. Als ze dan uiteindelijk komt, rent ze je voorbij met een blik die lijkt te zeggen:"Wat een drukte om niks, ik ben er toch al?!"
Trouwe Jazz, onze alfa, onze opper-helper!
Gelukkig gaat Jazz haar dan soms ophalen. Dat hoeven we haar niet op te dragen, Jazz is een helper! Soms ook, staat Jazz Rosie dan op te wachten, wanneer die dan uiteindelijk naar ons toekomt. Dan vertraagt Rosie, tot ze als bevroren tot stilstand komt. Jazz is dan gaan liggen, ook 'bevroren'. Jazz heeft een prooi op het oog, en dat is Rosie. En die weet het.
Zomaar een wandeling. Eén van de heel vele. Je kunt er een boek over schrijven.
4 opmerkingen:
Wat een mooie portretten! Hier was het 's ochtends nog wel blauw, maar daarna bewolkt en regen. Vinden Clair en ik helemaal niet erg, want dan nestelen we ons lekker op de bank met een boek.
Hoezo kon Janet niet op de foto omdat ze "Blijf-bij-Pip" deed (overigens heel slim van haar)? Van wie zijn die mooie gele billen dan die nog net op de foto staan??
xxx-Marjan (en vast ook van Clair, maar die ligt nu naast me heeel hard te snurken)
Wat weer een geweldig verhaal en prachtige foto's! Erg leuk om te lezen hoe ontzettend veel Nelson op grote zus Jazz lijkt. De laatste alinea van het verhaal lijkt wel over Nelson te gaan; hij haalt soms zijn grote zwarte vriend (Nelson senior) op, maar een andere keer ziet Nelson junior hem als prooi en dan krijg je precies hetzelfde scenario als bij Rosie en Jazz en dan is Rosie Nelson sr en Jazz is Nelson jr.
Oh ja, voor de niet-wetenden onder de JBA-baasjes; toen ik bijna 3 jaar geleden mijn huidige vriendin leerde kennen, bleek zij een zwarte labrador te hebben, luisterend naar de naam... Nelson! Dus vandaar het onderscheid in Nels junior en Nels senior (senior is bijna 9 jaar oud). Ze luisteren trouwens prima naar Senior of Junior, vooral handig als een bepaald commando voor één van beide bedoeld is ;-)
Een dikke knuffel voor de hele roedel van ons en een lik van junior voor zijn grote zus!
Mariëlla & co
Heerlijk hè, op een mooie dag een lekkere wandeling maken. Onze jongens waren zondag op het strand, ze huppelen zo onbevangen rond. In het begin volledig vrij, maar als de vermoeidheid toeslaat keurig tussen ons in. Sean houdt ons altijd in de gaten en Jamie houdt op zijn beurt Sean in de smiezen. De arme grote jongen (Sean dus) kan dan niet eens meer een kleine of grote boodschap doen, zonder dat Jamie er met zijn snufferd bovenop staat. 'Nou zeg, wat ga je doen, waar ga je heen? Wacht op mij, ik ga mee!'
Maar voor de rest is het heerlijk wandelen, weer of geen weer!
Groetjes, Evelien
Wat heerlijk he, dat ze zo lekker uit hun plaat kunnen gaan...? Als zij genieten geniet ik ook.
Ik heb nu Sarah, Ollie, Teuntje en Shona hier, want Mirjam moest werken en ze wilden zoooooo graag met mij mee!!
Helemaal gezellig hoor! Vooral de blikken en opmerkingen van de mensen op straat: "4(!!) van die honden...!!" Dan denk ik wel eens: "nee, 4 van die kinderen, dat is leuk!!??".
Het is inderdaad leuk te lezen dat de karaktertrekken van de nestgenoten en familieleden overeenkomen. Bij ons is de puzzel Teuntje ook opgelost sinds Ollie hier soms logeert. Heel veel heeft Teunje van Shona, maar ook heel veel van haar paps.
Morgen Valentijnsdag, ben benieuwd aan wie Ol zijn pluchen hart geeft...
Een reactie posten