Bisous, Belle Epoque des Terres Sacrees
Bisous is loops en dus kwam ze terug op de basis, bij ons op Joe Batt's Arm. Erg gezellig!
In juli 2006 haalden Joris en ik een toen nog klein Bisoutje van 8 weken oud naar Nederland. Ze was 1 van 8 chocolade bruine pupjes. Het ging meteen goed in de auto. Ze wilde het liefste dicht tegen onze oude Bren aankruipen, en hoewel ze meestal met rust gelaten wil worden, vond Bren het allemaal best. Jazz, toen zelf nog een pup, vond de kleinere nieuwkomer heel interessant, net alsTessel.
Bisous puft, in wufte houding, uit bij een wegrestaurant op weg naar Nederland, juli 2006
Bisous woont nu vlakbij het bos, bij een fijne familie en nog 2 honden. Rakker is har beste vriendje, ze zijn twee handen op een buik.
Omdat Bisous bij ons logeerde omdat ze gedekt ging worden, bleef Rakker 'alleen' achter. Hij liep de eerste dagen echt met zijn ziel onder zijn arm, zocht overal naar Bisous, zeiden zijn baasjes...
Dolce en Bisous zijn samen aan het buitenspelenSpannend hoor, de stad, voor zo'n meisje uit een klein dorpje! De eerste avond bekeek ze heel aandachtig de kleuren van het stoplicht die door het ruitje in onze voordeur naar binnen vallen.
Ze loopt monter mee op straat en kijkt haar ogen uit, terwijl ze non stop kwispelt.
Dolce wordt haar grote vriendin. Samen delen ze en bench. Dolce aarzelde de eerste avond wel even bij het in de bench stappen:"... Moet ik bij "Die Nieuwe" slapen??? Enggg..." leken haar grote ogen mij te zeggen. Maar natuurlijk zijn de dames binnen no time de dikste vriendinnen.
En Tessel moet het niet wagen om bij hun bench in de buurt te komen snuffelen; Dolce gaat zo hard blaffen dat hij verschrikt aftaait...
Ze loopt monter mee op straat en kijkt haar ogen uit, terwijl ze non stop kwispelt.
Dolce wordt haar grote vriendin. Samen delen ze en bench. Dolce aarzelde de eerste avond wel even bij het in de bench stappen:"... Moet ik bij "Die Nieuwe" slapen??? Enggg..." leken haar grote ogen mij te zeggen. Maar natuurlijk zijn de dames binnen no time de dikste vriendinnen.
En Tessel moet het niet wagen om bij hun bench in de buurt te komen snuffelen; Dolce gaat zo hard blaffen dat hij verschrikt aftaait...
Prachtige schutkleur zo in de hei!Bisous blaft na een paar dagen niet meer mee; haar progesteronspiegel stijgt en daarmee daalt het van zich afbijten. Ze was zaterdag klaar voor de dekking, voor 'bisous van Freddy voor Bisous'...
Allebei chocolade bruin, allebei franse voorouders, allebei op Joe Batt's Arm gewoond; er is zoveel dat hen bindt. Nu nog hun nakomelingen!
Bisou pour Bisous!
3 opmerkingen:
Lieve Pip, wat geweldig! Prachtig geschreven ook, ik zie het helemaal voor me. En ja, Bisous heeft het geweldig getroffen!!Fantastische baasjes en een hele fijne hondenvriend. Ik spreek het nieuwe bazinnetje van Bisous regelmatig, en dan raken we niet uitgekletst. De andere collega's staan er dan zo bij van "..waar hebben die het over..??"
En nu maar hopen en afwachten! Het zou fantasctisch zijn, puppies van Bisous en Freedepet, wat een heerlijk begin van 2008!
Hallo allemaal!!
Eindelijk weer puppies!! Ik hoop dat alles goed gaat. Saar en ik duimen voor jullie hoor, Pip en Joris!!
En ja, Marjan, je hebt gelijk. Als ik met Mirjam of andere JBA-ers in gesprek ben (als ik jou :-)) bijvoorbeeld bel) dan staan mensen echt te kijken alsof ik geestelijk niet helemaal in orde ben. Dat klopt ook wel een klein beetje, maar wat onze hondenliefde betreft... Das 100% ok en echt!
Ik heb Sarah gisteren meegenomen op visite bj vrienden van me in Haarlem. Het was heel gezellig, lekker eten, wijntjes, veel kletsen; en Sarah vermaakte zich prima met Toek (kruising Huskey/Alaska Malamut/ Canadese herder, kortom: ziet eruit als de grote boze wolf). We zijn daar blijven slapen, ik in de sanwich tussen Sarah en Toek, heel knus. Het was weer een mooie dag.
Wat is Bisous trouwens een mooie dame geworden. Ik weet nog hoe ze uit elkaar spatte van energie en liefde en joligheid en 'hou van mij'. Wat heeft dat meisje het goed getroffen!!
Ja, Bisoustje... wat een tante bet was dat! Kleine donderjager zonder rust in d'r bibs, en nu is ze zo tot rust gekomen. Wie had dat gedacht! Heerlijk toch om te lezen dat er wéér een JBA'er helemaal op d'r plek is.
Wat ik ook altijd zo bijzonder vindt, is dat de herplaatsers zo gemakkelijk weer in de roedel meedoen. Wel een beetje anders, wel een beetje wennen maar Pip en Joris kennen ze allemaal dus zal het wel goed zijn, toch? Dat herken ik zo bij Sean. Alleen bij Pip en Joris in Groningen en Elspeet, waar hij in zijn roedeldagen ook heeft vertoeft, is hij net zo op zijn gemak als thuis. De eerste keer dat ik weer in Elspeet was (hij was er toen al twee jaar niet geweest) was het een feest van herkenning. Hij liep in ieder geval zo naar de voordeur! Heerlijk om te lezen weer allemaal en ik duim met Saar en Esther mee voor een prachtig chocolate nestje!
Dikke knuffels! Eef
Een reactie posten