Zaïre's Pride-her true story

Zaïre's Pride of JoeBatt's Arm a.k.a. Caro now known as Bo

Het jaar is bijna ten einde en toch lijkt januari 2007 nog zo kort geleden. 2007 was een turbulent jaar voor JBA. Er is veel afgebroken, maar ook veel opgebouwd. Er is ontzettend veel veranderd.

In moeilijke tijden leer je je naasten echt kennen, dat weet iedereen. In moeilijke tijden vind je ook steun bij je naasten.  Het afgelopen jaar heeft me meer dan ooit laten voelen, dat die 'naasten' ook in de JBA-kring zitten.

Zaïre's Pride of JBA takes first trip from JBA

Deze zomer vertrok Jaap naar Frankrijk en was er nog 1 pup van Cocoa zonder thuis. Ik stuurde ten einde raad een hulpkreet. De familie de Jong - van Fiera -  reageerde na kort, maar doordacht beraad. Zij wilden de pup graag een tijdelijk thuis bieden. Nu klinkt het misschien als een droom, een tijdje zo'n lieve, mooie, kleine, zachte, ontroerende pup in je huis hebben. Maar er zit ook erg veel werk aan vast, en verantwoordelijkheid. En pijn. Want er groeit binnen no time een band tussen mens en pup. Iets zo dierbaars, door jezelf opgevoed, weer te laten gaan is niet makkelijk. Juist daarom was en ben ik zo blij dat Anneke reageerde. Een warmer mandje en een betere leermeester (zowel de familie de Jong als hun lieve Fiera en diens halfzusje Balou die daar ook al logeerde deze zomer!) kon onze pup zich niet wensen! Een enorm geluk dus, in de stress!

Caro maakt kennis met haar halfzusjes en tijdelijke roedelgenoten Fièra en Balou 

Zaïre's Pride kreeg een naam, een 'tijdelijke' naam. Het werd Caro, de hele familie (en de familie de Jong bestaat uit veel kinderen en aanhang, allemaal even betrokken en enthousiast!) heeft erover heen en weer ge-smst en gestemd! Caro betekent lief, en het past ook nog mooi bij Fièra.

Caro mag iedereen besnuffelen, en iedereen mag haar knuffelen!

Caro valt met haar neus in de boter bij haar gastgezin in Woerden!

We hebben natuurlijk veel contact, en Dick en Anneke sturen wekelijks een 'rapportage' met foto's, zodat wij Caro's ontwikkelingen op de voet kunnen volgen. Fièra blijkt een perfecte leermeester: geduldig en lief, een veilige haven voor kleine Caro voor wie alles nieuw is. (Niet dat ze bang is, hoor, tis een dappere pup!) Balou is van het slag: "jij bent MAAR een pup, dus ken je plaats". Maar langzaam vindt ook Balou het kleintje wel lief en interessant.

Fièra en Caro: sister-love! Wordt hier wat ervaring ge-bluethooth-ed van Fièra naar Caro?

Caro gaat mee boodschappen doen en naar de dierenarts voor haar laatste prikjes, ze wordt zindelijk en leert hoe je je als goed opgevoede JBA-er gedragen moet. En ze leert snel!

Caro heeft grote zus Fièra er even onder!

Echt een perfecte plaats om als pup de eerste beginselen te leren: geweldige mensjes en dito honden om van - en mee - te leren. En leren is spelen, zeker voor een pup!

"My life is good!"

We wisten natuurlijk niet voor hoe lang de logeerpartij in Woerden zou duren. Dick en Anneke konden haar voor maanden een thuis bieden, maar wisten ook dat het anders zou kunnen gaan.

En het ging anders. De familie Weber meldt zich. Ze zijn juist op zoek naar een pup die al het een en ander geleerd heeft. Een rustige en evenwichtige pup. We bellen en we spreken af. We zijn het allemaal eens: dit is een goed thuis voor Caro.

Statieportret: Tessel (l) en zijn zusje Fièra (r) met hun kleine halfzusje Caro-Bo

Het is een mooi moment, maar een moeilijk moment. We zijn allemaal gelukkig met de familie Weber als familie voor Caro. Maar ja, je hecht je aan zo'n klein lief ding en 3 weken is toch wel erg kort als je wist dat het ook om maanden zou kunnen gaan... Maar Laura, Dick en Anneke dragen hun Caro fantastisch over aan de familie Weber, die hun kleine pup Bo noemen.

Van Joe Batt's Arm via de familie de Jong naar de familie Weber, van Caro naar Bo.

Bo in haar nieuwe thuis met haar grootste vriendje Jamey

Een ongebruikelijke route, maar Caro heeft geboft met haar gastgezin en dat is de familie Weber zich ook terdege bewust. Zij hebben Fièra en Dick en Anneke ook nog op bezoek gehad. Dat was een zoet weerzien voor mens en hond!

De laatste pup van Cocoa's en Ollie's Z-nest vond zo alsnog een prachtig thuis!

Zaïre's Pride of JBA, once Caro, now Bo. Beautiful and happy!

Soms is het zo donker dat je overal lichtpuntjes ziet.  Het was even erg donker, eerder dit jaar, maar er zijn zoveel lichtpuntjes. Soms moet het even donker zijn om die lichtpuntjes op te merken. Een heel stel JBA-ers, die tot deze zomer nog bij de kennel hoorden, zijn nu gelukkige en erg geliefde huishonden die niet meer weg te denken zijn uit hun 'nieuwe' families. Het was moeilijk om ze te laten gaan, maar het is hartverwarmend om te horen en te zien hoe goed het voor iedereen, mens en hond, heeft uitgepakt. In de JBA-ers heb ik altijd al veel vertrouwen gehad. Te voelen hoeveel mooie mensen er ook zijn, dat is een fantastische verrassing!

Dick en Anneke, Laura en alle anderen, ontzettend bedankt voor jullie hulp, het openen van je hart voor Caro-Bo en voor JBA! En voor wie jullie zijn!

Verder wil ik wil iedereen bedanken voor het warme contact dit jaar. Op de een of andere manier zijn wij, baasjes van een JBA-er, verbonden. Dat hebben wij dit jaar in elk geval sterk zo ervaren. En dat voelt GOED!

Wij wensen iedereen een heel gelukkig nieuwjaar, met veel lichtpuntjes als het soms donker mocht zijn!