Joe Batt's Arm: OER-moeder!

Janet, moeder in hart en nieren! Nu even van het D-nest...

Sommige teven zijn direct moeder. Ze helpen meteen bij de geboorte van hun eerste pup al mee met het openmaken van de vruchtzak, ze bijten de navelstreng door en beginnen hun pups instinctief meteen stevig te likken. Zo worden de ademhaling en bloedsomloop gestimuleerd, en het vocht uit neus en mond wordt weggezogen.

Onze Jenny-Bee stevent op eigen initiatief kordaat de werpkist in

Andere moeders, die iets minder dichtbij de natuur staan, wachten af, laten mij de pup bevrijden en verzorgen. Pas na een aantal pups, of bij de tweede bevalling, nemen ze het zelf over, of we doen het samen.

Janet is zo'n oer-hond, die nog heel dichtbij de natuur staat. Haar eerste bevalling en daarvan al meteen de eerste pup, (onze Jazz!) heeft ze helemaal zelf gedaan. Ik zat erbij om haar te ondersteunen, maar verder hoefde ik niet te helpen.

Onze Rosie is typisch een teef die geleidelijk aan steeds meer moeder wordt. Precies zoals haar moeder, Shona. Zulke teven laten zich graag helpen en hebben die hulp ook nodig.

Zo moet dat; even op de rug leggen en stevig poetsen...

Rosie groeide in met een razende vaart in haar moederrol. De eerste pup was nog wat eng, nummer 3 werd spontaan, voorzichtig, gelikt en toen haar 7 kinderen geboren waren, was ze trots en ontspannen. Maar behalve wat liefde-likjes en non-stop zogen, deed ze de dag na de bevalling nog niet veel aan verzorging.

De darmen en blaas van de pups moeten gestimuleerd worden om verstopping te voorkomen en de pups te laten plassen en poepen. Dat kunnen ze in zo'n vroeg stadium nog niet zelf. Het is heel gebruikelijk dat een nieuwe moeder even tijd nodig heeft om alle instincten op te pakken. Maar ondertussen moet het wel gebeuren. En daarvoor ben ik dan, als de mensen-help-mams.

Janet gaat de pups 1 voor 1 af,

Maar er bleek nog een veel betere hulp-leermeester in huis!!! Onze Janet had al sinds de geboorte staan snuiven bij de puppie-kamer, en ze was er niet meer weg te slaan. In een onbewaakt ogenblik, toen in Rosie net even naar de tuin had gelaten, wist Jenny Bee de puppie kamer in te sneaken. Onze oer-moeder zag haar kans en ze greep 'm!

Nog even poetsen...

Voorzichtig maar gedecideerd liep mevrouw de puppie-kamer binnen en de werpkist in. Een ontroerend gezicht, die lieve grote Janet, moeder van 3 nesten (24 pups), heeft er geen genoeg van.

Ze poetst en ze liefkoost Rosie's pups. Het is een flash back van een half jaar geleden, toen ze zelf haar C-nest had. Dit is waar Janet het aller aller beste in is, en het meest gelukkig van wordt. Rustig, zachte geluidjes makend, ze zit helemaal in haar rol. Ze is in haar element!

"Wel hoor, ik heb echt melk!..."

Haar hoef je niets te vertellen, ze draait direct elke pup om en poetst hun buikjes, likt hun plas en poep op en dan strekt ze zich uit; 'de bar is open', zegt ze daarmee. De kleintjes kruipen instinctief naar haar weelderige boezem (lang zo strak en stevig niet meer als die van onze nieuwe moeder Rosie). Het clubje sabbelt er lustig op los, Janet zucht en is tevreden.

Tevreden pups, tevreden hulp-mams

Maar ja, toen moest ze er weer uit... Uit de werpkist, uit de kinders, om plaats te maken voor Rosie, de echte moeder. Dat was niet eenvoudig! Jenny Bee heeft een flink groot lijf en wanneer ze niet meewerkt, maar ze zich als een zoutzak laat hangen, krijg haar dan maar eens uit de werpkist...

Janet neemt haar taak serieus

De brave lieverd mocht later die dag nog eens poetsen, toen moeder Rosie even buiten was om een luchtje te scheppen (het is flink warm in de puppie-kamer en voor de moeder is dat zwaar).

's Avonds blafte Janet, we begrepen er kennelijk niks van, ze moest naar haar pups!! En wel meteen, direct, nu!

Op dag 2 had Janet melk... Twee rijtjes tietjes vol melk, voor Rosie's D-nest. Onze multi inzetbare Janet, onze oermoeder. Voor zorg, liefde en ...melk!

Life, is best when shared...

Ze mag elke dag eventjes bij de pups, al is het niet meer nodig. Want op de derde dag van de D-pups, had Rosie het poetsen en stimuleren zelf te pakken. Prachtig om te zien hoe ze steeds meer in haar rol groeide die eerste dagen.

Snuffel...

Babies, ik kom eraan!

Maar ja, moeder ben je 24/7, dat weet Janet als geen ander. Dus hoezo mag ik er maar af en toe bij?? Rosie is geen fel beschermende mams, als een roedelgenoot even op de drempel van haar kamerdeur snuffelt, wordt die niet weggejaagd (zoals Janet dat zou doen, en onze gepensioneerde mams Claire ook absoluut). Zolang Rosie maar de rust en ruimte en alle tijd heeft met haar pups, mag een ander best even kijken als zij even uitgelaten wordt of uit-hijgt in de schaduw-koelte van de tuin.

Ik hoor ze!!!

Perfect geregeld dus: Rosie is de mams, en Janet is co-ouder en melk-producent achter de hand. Niet dat het nodig is. Want Rosie is een perfecte moeder en haar tietjes lopen regelmatig over van melk, ondanks/dankzij het feit dat ze haast constant zoogt.

Maar wat is de natuur mooi!

Ik ruik ze!...

...ik zie ze!

En Janet is inmiddels ook gewend aan het feit dat haar aandeel aan dit nest niet zo groot is als anders. Met wat fijne wandelingen en knuffels en zwempartijtjes on the side, is deze constructie toch ook best plezant... Maar zodra er iemand in de richting van de puppie-kamer loopt, of wanneer het raam van die kamer open staat, is Janet in de buurt!