R-nest alweer 3 jaar!

Claire met haar kersverse R-nest

Vandaag alweer drie jaar geleden, beviel Claire van het R-nest. Het voorjaarsweer van nu was toen ver te zoeken. Vlak na de bevalling begon het te sneeuwen en te sneeuwen, zo erg dat het ontraden werd om met de auto de weg op te gaan. We zaten zo gezegd 'ingesneeuwd'.

Een paar uur voor de eerste pup geboren wordt...

Nou, Claire wilde toch nergens heen; die was totaal op haar 8 prachtige pups gericht!
Sneeuwpret voor de andere honden, ze verdwenen zowat in de witte deken, terwijl Claire in de warme puppie-kamer haar nestje verzorgde. Ze nam nauwelijks de tijd om te plassen en te poepen, druk druk druk en ó zo in haar nopjes met haar nestje!

De zusjes Sugar en Spice willen weten wat er ook weer onder de sneeuw ligt!...

Sandy verkent als alfa teef, als eerste het sneeuwwitte terrein en markeert, natuurlijk!

De sneeuw verdween en de R-pups hebben veel buiten kunnen spelen (en slapen!) in het voorjaars-zonnetje. De pups waren gezond en dus tevreden en gelukkig, Claire had melk genoeg en liefde te over! De pluizen-bolletjes groeiden dan ook als kool...

"Lekkerrrr al mijn broertjes en zusjes heel dichtbij!"

En zo hoort het; pups drinken en slapen, en dan gaan ze op een goed moment voorzichtig hun omgeving verkennen en spelen. Met elkaar, met hun mammie, met andere laabs van de roedel. Allemaal oefening voor later.

"Wij hebben hier even een 'witte-mannen-onder-elkaar' moment..."

De pups zijn natuurlijk van hun moeder, maar ze voelen ook altijd erg als 'mijn' pups. Elke dag verzorgen, wegen, nageltjes knippen, schoonmaken dat schept een heel sterke band. En elke keer weer vind ik het ontroerend en bijzonder dat de moeder haar pups zo met mij deelt, aan me toevertrouwd. Claire bleef er de eerste weken wel bovenop zitten, hoor; 't is toch haar kroost! De werpkist verschonen veroorzaakte veel stress bij mams. Als alle pups in een boodschappen-kratje lagen, terwijl ik z.s.m schoonmaakte, draaide Claire piepend en 'jodelend' om haar pups heen. Om er vervolgens maar boven op te kruipen...

      Fonzie (Rough Timber of JBA)

Vanaf de derde week krijgen de pups naast moedermelk ook geweekte puppie-brokjes, en dan zie je dat er langzaam maar zeker wat ruimte gaat ontstaan tussen moeder en haar pups. Claire nam wat meer tijd voor zichzelf, ging ook niet meer aldoor in de werpkist liggen, en zo hoort het ook. De pups gaan steeds meer over op puppie-brokjes en hebben tandjes. Moedermelk is niet meer nodig de laatste weken. (Al blijven ze het proberen, uit 'nostalgie'...)

Ja, dat krijg je er nou van! 8 Weken gezoogd door mijn lieve mams!

De pups worden groter en sterker en ontwikkelen zich in een sneltrein-vaart. Van de nog blinde, kruipende kleine hummeltjes bij de geboorte, is een maand later al niets meer over. De pups kunnen zien, horen, lopen, hebben tandjes en beginnen te stoeien met elkaar en hun moeder.

Balou (Radar Love of JBA) en Juliëtte (Romeo's Juliëtte of JBA)

En dan is het moment daar: de pups vliegen uit. Ze hebben veel geleerd van- en genoten met elkaar en hun mammie, en ons. Ze zijn sterk en enthousiast en nieuwsgierig. Ze zijn klaar om hun eigen avontuur te gaan leven. Bij hun nieuwe mensen.

Gelukkig weet ik uit de eerste hand hoe heerlijk een stel van de pups van toen het hebben. Joy (Rubber Soul of JBA), kreeg er afgelopen zomer een JBA-er bij. Indi, dochter van Cocoa en Ollie, woont nu bij haar. En Balou is een trouwe JBA-er, haar zien we nog regelmatig. Ze is uitgegroeid tot een prachtige 'tweede Claire'. Ze is innig gelukkig met haar roedel, voor wie ze zorgt en  die ze goed in de gaten houdt. En houden van en zorgen voor en delen met, dat is wat onze labradors het aller liefste willen.

Gefeliciteerd, alle 8 kanjers, en hun roedels, en hun gepensioneerde  moeder Claire en haar Marjan, natuurlijk! 

En Marlot en Floor, geven jullie Balou een dikke knuffel van mij?