Ons buitenleven

Hier doen Ol, Sugar en Jazz een zelf bedacht balspelletje...

Het buitenleven bevalt ons allemaal uitstekend! Buiten zitten, eten, in de tuin werken, het is allemaal heerlijk. En de grote meerwaarde is dat de hondjes er lekker de hele tijd bij kunnen zijn!

Ze slenteren om ons heen wanneer we aan het wieden zijn, happen hier en daar een grasje mee of gaan lekker in onze buurt liggen. Tessel komt af en toe hoopvol met een balletje:" Zullen we even?!"

Hier zijn we nog even aan de verkeerde kant van het hek in de moestuin.

Bij het maken van het hek om de moestuin werden we ook geassisteerd door onze hulptroepen. Net als bij het opzetten van de parasol op het terras...

Zal het jullie lukken of moeten wij ons licht erover laten schijnen??

Lazy Jazzy

Wanneer we pauzeren, verhuizen ze van de tuin mee naar het terras. De hele roedel ligt tevreden om ons heen. Want samen zijn, dat vinden ze het aller aller mooiste.

Janet let goed op hoe Joris de plantjes in de kas verzorgt

... want misschien moet zij dat volgend jaar wel doen, lijkt ze te denken! Rosie en Cairo (zoon van Sugar), die laatste logeert hier, hebben zo hun eigen ideeën over samenwerken. We hadden juist een heleboel dahlia's geplant, toen Rosie ze weer uitgegraven had, en wilde verorberen. Cairo vond de wortels ook erg lekker. En je begrijpt hoe dat gaat: als een paar honden iets interessants ontdekt hebben, wil de rest er ook het zijne van weten... Cato ging dus ook op strooptocht, en omdat we niet altijd op de uitkijk staan, hebben we het hele zwikje zelf maar weer uitgegraven en vóór het huis opnieuw gepland. Nou ja, dat wat er nog van over was...

Niet alleen wij mensen wieden in de tuin, hier zijn onze hulptroepen!

Ollie staat haast elke dag wel een uur in onze grote vijver (de kleine vindt hij ook fijn, maar daarin kan hij niet zwemmen). Behalve rondjes zwemmen, zoekt hij naar plastic mandjes van waterplanten, die kennelijk in grote getale op de bodem liggen. Hij maakt eerst zorgvuldig graai-bewegingen mat zijn voorpoten, om vervolgens zijn hele hoofd diep onder water te steken. Dan komt hij met zo'n mandje weer boven. En dat wordt hem, trotse vinder, dan meteen afhandig gemaakt door Cato, die al die tijd aan de rand van de vijver heeft staan kijken.

Cato doet een tukje op het terras terwijl wij lunchen

Jazzy ook

Vijf jaar oude Hella speelt met een deel van de roedel

De hondjes zijn inmiddels helemaal gewend aan de 'gewone' geluiden  van hier. De boer op zijn tractor, zijn auto die hij naast ons parkeert. Er wordt dus minder geblaft, en dat is heerlijk.

Jazz (links) en Cato hebben een onder-onsje in de schaduw

Sailor (links), Tessel en Dolce (vooraan) wachten op de bal

Ollie en Dolce in het kanaal

Het kanaal bij ons aan de zijkant is geweldig! Ze kunnen er zo inlopen, en aan de andere kant kunnen ze er niet uit. Er wordt dagelijks vaak meerdere malen gezwommen. Cato zwemt nog niet, die rent wel mee aan de kant en is ook net zo nat alsof ze wel gezwommen heeft. Water vindt ze dan ook heerlijk, maar zodra haar voetjes even van de grond zijn, zie je haar schrikken en snel dichter naar de kant gaan. 

Verder zien alleen Janet en Rosie af van een partijtje zwemmen.

Lekker in ganzenpas flierefluiten tussen het fluitekruid op onze dijk!

Janet is meer een wandelaar dan een waterrat

Water is gewoon niet zo hun element, tenminste niet om in te zwemmen. Janet zeker niet. En zwangere  Rosie mag nu niet zwemmen, maar ze maakt ook geen aanstalte. 

vlnr Tessel, Cairo, Jazz en Dolce

De gezusters Dolce en Jazz zwaaien met de sceptor in het water. Jazz is net wat subtieler dan Dolce, maar ze verzuipt Tessel, Ollie en Sugar evengoed vakkundig en maakt het het apport afhandig. Dolce springt daarbij ook als een duveltje uit een doosje het water in, maakt bommetjes en landt dan in vol ornaat vlak naast- of soms op- een ander. De ander die het apport heeft. 

Tessel, Sugar en Ollie en inmiddels ook kleine waterrat Cairo kiezen eieren voor hun geld: wanneer één van die twee zo bezig is, houden ze het voor gezien. Ze veinzen geen interesse te hebben in het apport en zwemmen maar een beetje rond...

Sugar geniet

Sugar doet lekker haar eigen dingetjes. Ze zwemt graag mee door het kanaal terwijl wij over de dijk lopen. Vandaag was de brug open voor ons huis. Dat hadden we nog niet meegemaakt. De brug draaide los van de kant zodat de boten er langs konden en Sugar bekeek het met grote verbazing of interesse. Eerst keek ze lang naar beneden, waar de brug hoort te zijn en waar nu leegte was. Haar hoofdje scheef, volgde ze vervolgens de bewegingen van de brug. Zodra de brug weer bijna in zijn vertrouwde positie stond, zette ze haar voetjes er op. De rest was meer onder de indruk van de voorbijkomende boten...

Stille wateren, diepe gronden...

Rosie, afgelopen weekend, 6,5 weken zwanger and it shows!

Rosie laat zich moeilijk fotograferen. Zodra ik opsta om een foto te nemen, staat zij ook op. Ze is enorm veranderd door de zwangerschap; veel rustiger, niet alleen nu, nu ze dik is en minder wendbaar, maar al na een maand. Ze kijkt ook anders uit haar ogen, heel bijzonder. Verder kan ze niet meer zitten met haar dikke buik, dat is niet meer gemakkelijk, dus ze ligt veel en verplaatst zich mee met mij. Want ze is nu het liefste steeds vlakbij mij, en zo hoort het in deze fase.

Elke zwangere staat boven de wet, dus nu onze Rosie!

... Ze heeft enorme vreetbuien, we moeten echt alles ver weg -of hoog leggen. Dat is echt iets van de zwangerschap, al kon ze eerder ook wel eens een boef zijn. Nu is het extreem en erg verradelijk, omdat ze steeds zo rustig ligt te slapen. Of braaf ligt te 'zwangeren'. Totdat ik even de kamer verlaat...

Cato zit ook heel eventjes stil...

... Natuurlijk met haar tongetje uit haar bekkie, zoals 9 van de 10 keer. Zij geniet misschien nog wel het allermeeste van de tuin. Het grasveld is haar domein, lijkt ze te hebben bedacht. Daar kan ze rustig een uur of twee liggen, haar hoofd naar het huis gekeerd, met een aantal schatten om zich heen verzameld (boomstronk, voetbal, knuffel, stok). Wanneer de hondjes een snack krijgen, rent zij daarmee ook steevast naar haar grasveld. De anderen lijken ook heel gewoon te vinden. Ze liggen bovendien liever dichterbij ons in de buurt.

Cato heeft ook het idee dat zij het kikker-koor in de vijver dirigeert. En het heeft er ook alle schijn van. Wanneer ze naar de vijver toestapt, staken de kikkers hun kwaak-concert. Om na een gepaste tijd weer te beginnen. Cato heeft zich dan alweer lang en breed teruggetrokken op haar grasveld. En wordt het geluid haar weer te gortig, dan zet ze weer een pootje in de vijver... Wat een macht en overwicht!

Noa komt even spelen in ons oerwoud

Dat is het leuke van bijna buren zijn! Bisous' dochter Noa (Ain't she Sweet of JBA) en Tiffi's moeder Janet, en oma van Jazz en Dolce, wonen vlakbij. En wat is er nou heerlijker dan een beetje spelen, soezen en bij-snuffelen in de tuin?!

Janet reageert heel speciaal op Tiffi, telkens wanneer ze haar weer ziet. Ze hebben samen gewoond totdat Janet al lang en breed volwassen was, en er is echt iets tussen die twee.

Noa en Tiffi loungen gewoon mee met de anderen!