Het Y-nest TWEE jaar!!!

Lieve zachte stoere Sailor!

Afgelopen woensdag is het Y-nest twee geworden. Wij hadden nog geen tijd om een blog te schrijven, met onze 12 pups en een honden feestje voor de jarige Rosie tussen de verzorging van de nestjes door! Dus hier wat verlaat een paar portretten uit de Galerij der Groten.

Sailor werd vlak voor zijn tweede verjaardag vader van het C-nest. En daarmee werden Ole, Nero, Sam, Quincy, Dagu Pip en Rosie oom of tante. 

Sailor, Yorkshire Man of JBA

Sail heeft ons samen met Janet 6 prachtige kadootjes gegeven. En terwijl moeder Janet daar heel druk mee is, heeft Sail er geen weet van. Hij is wel nog steeds erg dol op 'zijn' Janet, (die nu uiteraard niets meer van hem wil weten, want zo gaat dat in de honden wereld). Hij stoeit en speelt met zijn grootste vriend Dublin, gaat naar gehoorzaamheidscursus, wandelt en neemt zo mogelijk een (modder)bad.

Nero, Young At Heart of JBA

Nero woont in Drimmelen, net als zijn broer Sam. Deze buurjongens zijn twee handen op een buik. De jongens zien elkaar dagelijks. Nero kreeg er dit jaar een mensen baby bij in huis. Hij is helemaal in het proces betrokken en op het geboortekaartje van Floris stond dan ook Nero's naam. Natuurlijk!

Oude foto van Nero, een jongen met ambities!

Nog een zwarte man uit dit nest is Ole (Yarborough Fair of JBA). Ole woont in Naarden. Hij heeft een grote en gezellige familie en Sipke, de boxer. Sipke was er al toen Ole in huis kwam, dus ook Ole heeft altijd een hond aan zijn zijde. 

Zijn baasjes mailden ons ter gelegenheid van de 2e verjaardag van hem en zijn broers- en zusjes:" We willen je graag laten weten hoe gelukkig we zijn met Ole en wil je zijn zusje van ons feliciteren met haar verjaardag. Het heeft ons heel veel moeite gekost om Ole te laten luisteren, maar nu rent hij over de vestingwallen en speelt met iedere hond en als je hem roept, dan luistert hij. Zwemmen doet hij niet, zijn er meer in de familie die eerst op zwemles moesten? Misschien als we zelf het water in gaan om te zwemmen, zwemt hij misschien mee. Hij maakt soms het geluid van een walrus, vooral als hij honger heeft! Onze boxer Sipke is zijn grootste vriend, ze knagen zelfs samen op een bot. Onze dank voor het verkrijgen van deze fijne labrador."

Statie portret van her Royal Heighness Quincy

Rosie is net als haar brooer Ole niet dol op zwemmen, de anderen uit dit nest wel! Sail is een echte waterrat, en wat dacht je van Quincy? De Lek is zo gezegd haar lievelingsplek! Maar ook in andere watertjes zwemt zij heel wat af.

Kusjes voor Quincy!

... Ze is voor geen kleintje vervaard!

Het bewijs dat Quincy graag zwemt is met deze foto wel geleverd... Rosie zwemt heel soms een (klein) rondje. Apporteren uit het water doet ze niet. Althans, niet meteen. Terwijl de rest van de roedel druk is met het apporteren van kongs en ballen, snuffelt Rosie liever de kant eerst eens af. Ze is geen dol dwaze retriever die zichzelf niet in de hand kan houden, kom nou! Als de anderen dan na een tijdje volledig opgaan in het spel samen, komt ze soms een stokje brengen en wil ze ook wel even zwemmen. Maar wel in een rustig stukje water.

Quincy met haar vriend hebben geprobeerd ook zwarte laabs te worden!

Misschien het enige nadeel (of juist voordeel?) van gele laabs: als ze uit het water komen zie je hoe vies het was... Niet dat ze er zelf mee zitten, trouwens, en wij ook niet!

Zelf gemaakt door mijn baasje Marieke!!

En zo'n vachtje droogt ook weer snel en dan komt het goudgeel gewoon weer boven!

Rosie (hier nog geen jaar oud) probeert dominantie uit op Chester

Onze Rosie is de laatst geborene en enige zwarte teef van het nest. Wij zeggen vaak tegen elkaar dat ze niet voor niets als laatste kwam, het moet wel symbolisch zijn! Rosie is namelijk ook geen natuurtalent gehoorzamen. Ze komt altijd, doet altijd wat je wil. Uiteindelijk. Is iedereen al binnen als we ze roepen, dan ontbreekt zeker weten Rosie. Die komt vervolgens heel vrolijk aangehuppeld met een air van"wat zeur je nou, ik ben er nou toch?!" Vaak heel grappig. Soms onuitstaanbaar... Maar ze is zoo lief en ze kijkt je soms zo zorgelijk aan (terwijl ze helemaal geen bezorgd type is!)

Gehoorzaam zijn sommige laabs meteen haast 'vanzelf', anderen niet. Het Y-nest is een typisch geval van de tweede categorie. Maar wat wil je ook, met moeder Shona en vader Ricky! Die twee zijn allebei de grootste schatten die er zijn, maar Shona doet wel graag alles een beetje (!) op haar eigen voorwaarden. Zoals Rosie dus. En Ricky is de liefste boef die er is, hij kan goed luisteren maar geeft af en toe ook graag zijn eigen draai aan de dingen. 

Sail laat altijd meteen zien dat hij precies begrijpt wat je bedoelt, wanneer je hem iets opdraagt. Bijvoorbeeld "Sail, kom hier". En hier is de bench en hij heeft daar niet echt zin in. Dan komt hij een paar stappen je kant uit, slaat zijn prachtige lieve trouwe ogen naar je op, en kwispelt langzaam, afwachtend. Alsof hij zeggen wil " Ik weet wat je van me wil, maar eigenlijk wil ik dat niet. Maar ik vind je wel heel lief!"

Sail traint toch echt met veel plezier en op behoorlijk niveau (Dublin heeft al af moeten haken, sommige opdrachten werden toch wat te complex voor deze grote laab met maar een klein beetje verstand!...). En Rosie heeft het ook geleerd, maar ze was niet de makkelijkste laab om te trainen. Een oefening meer dan eens achter elkaar doen zat er sowieso niet in. Met een"Dat heb ik toch net al gedaan"-smoeltje keek ze dan naar me op.

Ik vind dat wel leuk. Het is weer eens wat anders. Maar het leren luisteren is dan wel een klus, zoals ook Ole's baasjes opmerken.

Wij wensen de geweldige pups van Shona en Ricky weer een heel gelukkig jaar toe en nog many many to come! Met de jaren neemt de rust ook toe en daarmee het gehoorzamen meestal ook. Meestal...