Sean (Landrover Defender of JBA) en Jamie (Waterloo Sunset of JBA)Labradors zijn enorm veelzijdige wezens, daar weten wij allemaal alles van. Knuffelen, boeven-streken uitvoeren, tv kijken, mee sporten, uren lui op de bank hangen, van het aanrecht jatten, lades dicht doen, apporteren, mee shoppen, behendigheid, flyball, gehoorzaamheid en jachttraining: you name it, our labs can do it! Ze zijn net zo veelzijdig als wij zelf...
Vandaag een verslag van Evelien over haar Jamie, Waterloo Sunset of JBA, die op zijn eerste verjaardag voor het eerst mee mocht naar een working test.
"Een verjaardag moet gevierd worden!
En hoe: onze Jamie (Waterloo Sunset) mocht gisteren, op zijn verjaardag, voor het eerst mee naar een workingtest. Geen echte, niet voor de punten, maar een officieuze, in het kader van het twintigjarig trainingsjubilieum van onze trainster, Yvonne Holkeboer, bij wie ik met zowel Sean als Jamie met veel plezier train. 'Officieus", maar dat betekende niet dat lat niet hoog lag!
Voor degenen die een kleine introductie nodig hebben: workingtesten zijn dagen waarop moeilijke oefeningen worden gedaan (proeven), waarbij je van te voren niet weet wat de oefeningen zijn, die hoor je pas op de dag zelf en waarbij je zelf moet bedenken hoe je je hond inzet en welke commando's je geeft.
We waren met 45 deelnemers en liepen in groepjes van 6. De dag begon met een speurtocht om bij de eerste proef te komen waarbij we werden verrast door konijnen, zwijnen, wolven, wuppies en dummy's enzovoorts. Jamie vond het maar wat raar, al dat gejoel! Vol spanning en enthousiasme liep hij naast me - wat zou er toch gaan gebeuren?
Bij de eerste proef aangekomen begon het echte werk. Met startnummer 1 mochten Jamie en ik het spits afbijten. De proef begon aan de waterkant van een kanaal, ongeveer 100 meter breed. Aan de overkant werd met veel geluid en een schot, maar niet in zicht, een dummy gegooid. Die mocht Jamie apporteren. Het brede water was voor de kleine geen probleem, op mijn commando 'apport' zwom de jongen in één rechte lijn naar de overkant! Daar aangekomen was Jamie het spoor een beetje bijster, na wat gezoek, kwam hij zonder dummy weer teruggezwommen. Op de terugweg werd een verleidingsdummy gegooid, die Jamie eigenlijk moest negeren, maar dat lukte niet.
En toch, wat was ik trots! Natuurlijk, een hoop dingen niet gelukt, maar potverdikkie, het jongetje is één en als ik zie hoe hij zonder moeite bepaalde dingen doet!
Verleidingen werden trouwens gedurende de hele dag door de James keurig binnengehaald hoor! Neem het hem maar een kwalijk: een haas die voorbij schiet of een 'saaie' dummy! Ik zou het ook wel weten!
Later die dag mocht hij het kanaal nog een keer over, maar nu met de 'afleiding' van krokodillen (luchtbedjes) in het water. Er waren honden die er niet over peinsden om langs die rare dingen te zwemmen, krokodillen, zijn ze nou helemaal gek geworden! James niet, ik weet niet eens zeker of hij ze wel heeft gezien - die zwom 'gewoon' weer naar de overkant, alsof hij nooit anders had gedaan.....
Vijf oefeningen in totaal en potverdikkie, wat een superhond is Jamie! Ik stond daar voor spek en bonen, want wat kun je verwachten van een kleine lab?
Maar ik ben zeker niet teleurgesteld, nee, zeker niet, ik ben gewoon super verrast en apetrots! NIet alleen over de oefeningen, maar over het geheel genomen: hij was rustig, attent, enthousiast, lief en uit-ge-vloerd aan het einde van de dag!
Net als het vrouwtje trouwens, want we waren om half acht van huis vertrokkken en precies twaalf uur later waren we weer thuis!"
Eef en Jamie
3 opmerkingen:
Goed verhaal, Eef!! Ik heb t met heel veel 'aaahs' en 'a gossies' gelezen.
Veel liefs,
Esther
Eef, wat een prachtige verjaardag heeft Jamie gehad! Chester heeft mee gelezen, hoor. 'Oh, dat wil ik ook, zo met konijnen en krokodillen.." Moest ik hem uitleggen dat zijn broer veel te ver weg woont om samen te trainen. Hij vond dat trouwens geen bezwaar, ging wel gewoon achterin de auto liggen slapen, zei ie.
Jamie, want een talent, he! Oke, de afwerking was niet optimaal, maar dat zijn details. Het plezier, daar gaat het om! En dat heeft Jamie wel, zo te lezen.
Enne, nog gefeliciteerd, namens kleine broer en grote broer!
Kus, Marjan
Chester, jij bent minstens zo'n stoere vent als je broertje! Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat je je sinds je verjaardag onder de échte mannen schaart, m.a.w.: je pootje eindelijk optilt! Moeilijk he, zo op één poot staan plassen! Jamie deed dat al lang hoor, maar die heeft natuurlijk ook een gróót voorbeeld. Niet dat jouw broer geen voorbeeld voor je is, maar ja, dat ene element kon ie je niet leren.... Heb je het afgekeken van je opa Ol en oom Tessel?
Volgens mij, lieve Chester, doe jij met je vrouwtje minstens zo moelijke dingen als je broer. En je vrouwtje heeft wel een beetje gelijk: jíj kan natuurlijk lekker slapen in de auto - maar ja... je vrouwtje niet! Als we elkaar weer eens zien, kan Jamie je misschien wel een paar dingetjes leren en omgekeerd!
Lieve Chester, ik wens je nog heeeel veel mooie verjaardagen toe, met veel botjes en knuffels en tot gauw!
Dikke knuffels! Eef, Sean en Jamie
Een reactie posten