Marlies Dekkers 4 Labs...

Teuntje (Carpe Diem of JBA) plukt de dag in haar Marlies Dekkers

Wanneer je besluit een pup in huis en hart op te nemen, komt daar een heleboel bij kijken. Veel meer dan alleen de etensbakken, bench, kussens en riem. Het huis moet puppie-proof worden, dus alle snoeren veilig weggewerkt. De onderste planken van de boekenkast moeten tijdelijk ontruimd worden, om te voorkomen dat de pup de boeken zal verkauwen. Er moet allerlei informatie worden ingewonnen, speeltjes worden gekocht. 

En sommige pups, tja, daarvoor wordt zelfs een speciale auto aangeschaft. Groter, zoals voor Sem (Casanova of JBA), die de tweede laab in de roedel werd. Of juist kleiner, als tweede exemplaar. Zoals voor Sem's zusje Teuntje.

Heel gewoon toch, zo'n tuigje. Hoe zichtbaarder, hoe sexy-er!

Teun is een speciaal geval, dat moet gezegd worden. Zoals al onze pups natuurlijk speciale gevallen zijn! Teun is de eerstgeborene. Teun is een diva. En een diva heeft natuurlijk haar eigen wheels!

Maar in de auto moet je natuurlijk wel veilig zitten. Dus Teun heeft een autogordel. Met haar 13 weken heeft ze al maatje M. Geen gewone gordel. Een bijzondere. Met brede bandjes die haar borst stabiliezeren.

Teun kijkt er niet van op. Heel gewoon toch! En wat mooi is, mag je laten zien, dat hoor je overal...

Een pup in 2009 kijkt nergens meer van op!

Sannet mailde ons vandaag de foto's en tekst: "Met Teuntje en met ons gaat het helemaal goed. Teun is toch zo’n lieverd en ze leert heel snel. We zijn hartstikke blij met haar. (...)
Even een paar fotootjes onder het motto “ Safety First” . Hier zie je Teuntje in haar Marlies Dekkers (also available in S and L). Ze vindt het al heel gewoon dat ze eerst haar BH aanmoet voordat we gaan rijden. Leuk he?"

Way to go, Teun en Sannet! Jazz heeft ook haar speciale (rode, heel pikante!) tuig waarmee ze veilig in de stoel naast me kan meerijden. Heel gezellig. Clair heeft een oranje exemplaar. Ja, net als lingerie hoeft wat nodig is, al lang niet meer saai te zijn!

Voor wie nog niet zo'n broodnodige spannende autogordel heeft: je kunt echt niet zonder, als je veilig wil reizen. Dus op naar de shop voor zo'n Marlies Dekkers 4 Labs...

Daar zeggen we "U" tegen!!

Loeka (Unchain My Heart of JBA)

Alle nestjes zijn speciaal voor mij en het U-nest is dat nog op een hele speciale manier. Het is het nest waar onze Jazz in is geboren, het is het nest dat onze Janet voor het eerst moeder maakte, en wat voor 'n moeder! Ik heb ze allemaal zien groeien, die eerste 8 weken.

Kleine Brandon, die al in no time de baas was in het nest, Nelson die een lichte vorm van het zwemmersyndroom had, waardoor hij steeds met zijn achterpoten weggleed in de werpkist. Loeka, die het kleinste pupje was van het nest. Bo en Beau die wat langer bleven, wat een feestje was voor mij en voor Jazz. Over allemaal is natuurlijk wel iets te vertellen!

Loeka is niet voor een kleintje vervaard!

Wat het U-nest heel bijzonder maakt, is ook de baasjes van de pups van toen. Ze hebben contact gehouden en we zijn ook al een keer samengekomen voor een nest-reuni in 2007. 

Het U-nest is vandaag 3 jaar geworden, en om die reden hebben Loeka's baasjes de rest gevraagd recente foto's te sturen van de laabs. Het resultaat zie/lees je hieronder.

Op volgorde van geboorte feliciteren wij Jazz, Nelson, Puck, Bo, Loeka, Nonna, Beau, Jenson en Brandon en hun baasjes heel erg met hun 3e verjaardag!! Op nog heel veel gelukkige gezonde en actieve jaren en dat we elkaar maar blijven ontmoeten!

Loeka (Unchain My Heart of JBA)

Loeka heeft al vele harten 'unchained'. In de eerste plaats die van haar gezin. De 3 kinderen in het gezin Oomkens hebben van het begin af aan actief deelgenomen aan Loeka's opvoeding en zorg. Ze zijn stapeldol op hun Loeka!

Lex mailt: "Wij genieten elke dag van Loeka's aanwezigheid. Ze is uitgegroeid tot een prachtige stevige labrador ("Is ie niet een beetje dik?" Nee meneer zo hoort een echte labrador er uit te zien!) die, lijkt het, met de dag liever en liever wordt."

Lex vervolgt: "Uit de leuke reacties blijkt (op zijn oproep mbt de 3e verjaardag) maar weer dat het U-nest een bijzonder nest was ook door de mensen zelf. En wat een feest van herkenning! Prachtige honden die allemaal heel erg sociaal zijn naar andere mensen; welliswaar in hun enthousiasme naar andere mensen iets te blij want niet iedereen blijft onbevangen als zo'n flinke hond op je afstuift, maar ze vinden echt iedereen aardig. Qua postuur flink uit de kluiten gewassen zodat veel mensen die van die spichtige doorgefokte labradors gewend zijn zich afvragen:" is ie niet te dik"? En dan wat Monique over Puck schreef: steeds weer de tuin in willen om te kijken of de vogels niet iets van de voedertafel geknoeid hebben! Loeka eet zelfs graan dat eigenlijk voor de tortelduiven bestemd was! (Wisten jullie al dat ze ook stapelgek is op hazelnoten? Ze kan urenlang speuren of er weer wat gevallen zijn en die noten worden dan keurig gepeld en smakelijk opgegeten!)"

Puck (Unchained Melody of JBA)

Puck ging als pup van 8 weken mee naar huis met een gezellig groot gezin. Heerlijk, altijd wel van iemand aandacht! En alsof dat nog niet genoeg is, heeft Puck al sinds ze thuis woont, 2 dikke huisvriendinnen...

Monique en Gerard mailen: "Met zus Puck gaat het ook uitstekend. De vraag 'is ie niet een beetje te dik' is bekend. Puck is super gezond en haar vacht glimt volop. Na haar verblijf bij opa en oma hebben we haar 1x op dieet gezet. Ze heeft geen grens met eten en lijkt altijd honger te hebben, dus hoeveel je haar ook geeft, het is toch nooit genoeg. Ook buiten is ze altijd op zoek naar eten. Je weet maar nooit of iemand een boterham of klokhuis heeft weggegooid...."

Puck lekker op de bank

"Momenteel wil ze wel 20x per dag de tuin in om te kijken of er nog wat vogelvoer gemorst is. Verder is ze heel lief en makkelijk. Ze ligt met haar vriendinnen Mrs Jones en Jewel (2 berner senners van de buren) altijd los op de oprit. Loopt niet weg en loopt zelf in en uit. Verder gaat mevrouw elke dag naar het bos hierachter. Wat een rotleven..."

Puck in het winterlandschap

Hoewel op en top gezelschapshond, kan Puck ook even tijd voor zichzelf nemen, op de wandeling bijvoorbeeld. Even zelf de boel verkennen. Onze Jazz doet dat ook vaak. Dit nest is voorzien van een uitstekende jachtneus, een genetiche erfgoed van de lijnen van oma Tiffi. Jazz en Loeka lopen ook vaak met hun neus over de grond...

Puck met haar vriendinnen/buurmeisjes Mrs Jones en Jewel

Dit is Puck, maar het zou zo haar zusje Jazz kunnen zijn!

Jazz, onze hartenjarger!

Jazz heeft een goed jaar gehad. Ze is nu 3x helpmoeder geweest, van het A, B en C-nest. Ze is super zorgzaam en lief voor de pups, totdat ze bijna uitvliegen. Dan leert ze ze op de valreep nog even dat er ook grenzen bestaan aan tolerantie (iets wat de labradormoeder vaak te weinig aan haar kinderen leert, omdat ze vaak alleen maar lief zijn voor hun pups).

Maar ook voor onze Cato is Jazz, samen met haar moeder Janet, een echt steunpunt. Ze geeft geborgenheid, speelt en knuffelt zonder er ooit moe van te worden. Zo moeder, zo dochter.

Met Guusje (All Yours of JBA), april 2008. Onze help-mams

Onze alfa, al zou je dat zo niet zeggen!

En toch houdt Jazz als het moet, het hele spul eronder hier, inclusief Ollie en Tessel. Terwijl ze toch onze knuffelhond nummer 1 is, naar bezoek en onszelf. Ze zit het liefst bij ons op schoot, en omdat ze dat heel voorzichtig doet, kan het ook. Jazz is heel lichtvoetig en behendig en ze weet zich in elk klein hoekje te wurmen. Dan gaan haar ogen half dicht, en geniet ze met 1000%... Ze is graag altijd dichtbij je. Of dat nou betekent samen op de bank liggen, tochten per auto maken, boodschappen doen of wandelen. Vaak loopt ze grote stukken van de wandeling met haar neus tegen mijn knieholte: vlak achter me.

... Ze houdt altijd alles in de gaten!...

Zonnen en zwemmen, zomer 2008

Jazzy met Brenda, op Brenda's laatste dag

Jazz heeft gewoon de grootste langste voelsprieten van al onze laabs. Ze 'weet' hoe je je voelt, en past daarop aan wat ze geeft: steun, gezelschap, rust, actie. Een tophond!

Beau (Unconditional Love of JBA)

Ook Beau heeft een goed leven. Ze was onlangs een keer voor een second opinion bij onze dierenarts met haar baasje Barbara. Onze dierenarts belde mij meteen na het consult op om te zeggen dat het zo'n lieve, mooie hond is.

Nelson (Ursus Major of JBA)

En dan is er onze Grote Beer Nelson. Inmiddels is hij echt uitgegroeid als een enorme beer van een laab! Met een lief en zacht karakter. Ook Nelson is een hele trouwe helper en gezelschapsvriend. 

Lekker ballen in het water, wat wil een laab nog meer!?

Mariella mailt:"Met Nelson trouwens alles dikke prima, hij is nog steeds een super-sociale en (meestal) gehoorzame schat! Oók aan de zware kant volgens mijn dierenarts, zucht... Oké, hij weegt zowat 39 kilo, maar hij is gewoon groot en gespierd! Nelson is nog steeds een enorme knuffelkont en wil elke dag even op schoot. Hij hangt dan met zijn bovenlijf over mijn knieën en vlijt zich helemaal tegen mij aan om me een likje of 2, 3 (als het aan hem ligt, oneindig veel) te geven. Hij is ook erg sociaal, wat zich o.a. uit in het feit dat als ik samen met mijn vriendin en haar labrador ga wandelen, Nels geen stap verder loopt als zijn zwarte vriend achter blijft, zijn behoefte aan het doen is of ergens een lekker geurtje (kattenpoepje...) heeft ontdekt. Dit doet ie trouwens ook als mijn vriendin om de een of andere reden achter blijft. Hij heeft het liefst dat we met zijn vieren dicht bij elkaar blijven en zorgt er voor dat we niet te ver uit elkaar gaan, anders blijft meneer stokstijf staan. Erg grappig om te zien"

Een moment van bezinning.

Wat een machtig lijf! In de kracht van zijn leven - en hij weet het!

"Nog een klein, in mijn ogen bijzonder verhaal, en dan hou ik op hoor, kan wel 'vellen' vol schrijven over mijn kanjer... Laatst hebben we de kat van mijn vriendin moeten laten inslapen, wat natuurlijk erg verdrietig was. Toen Angelique 's avonds aan Nels vroeg waar Spooky was, ging hij zoeken. Eerst liep hij naar het mandje waar Spook altijd in lag, daarna naar de plek waar hij vlak voor zijn dood had gelegen en vervolgens liep hij naar het halsbandje van Spook dat op de kast lag, snuffelde eraan en keek naar Angelique met een heel begrijpende blik in zijn ogen. Dat laatste is natuurlijk onze menselijke interpretatie, maar voor ons een heel bijzonder moment".

"Waar heeft ze die stok nou heengegooid???"

22 januari 2009: Nels viert het, met 2 mega-stokken!

Nelson en Mariëlla:een gouden combinatie!

Van Nonna (Utterly Sweet of JBA) geen foto's, maar wel een heel sprekend verslag. 

Janine mailt: Nu over onze topper nonna! Wat een fantastisch beest is het! Als ik jullie verhalen lees herken ik wel heel veel dingen van nonna in jullie honden terug! 

Nonna is een uit de kluiten gewassen schoothond. Ze zit het liefst elke minuut van de dag bij mama of bij mij op schoot. Zelf houd je dan geen ruimte over, maar als je dat 'gesnor' van nonna dan hoort, maakt dat allemaal niets uit. Ze geniet ervan! Ze is zo trouw dat is echt prachtig aan d'r. In het park blijft ze vlakbij me. Maar als je dan zegt 'ga maar spelen, dat is een lief hondje', nou dan gaat ze spelen als een malle! Maar wanneer je zegt nonna dat is geen lief hondje hoor, gaat ze er ook niet heen. Zelf hebben mijn vriend en ik ook een hondje. Een boomer van nu 6 maand oud. Als je ziet hoe nonna daar mee omgaat zo lief/zacht en rekening houdend met Saus (zo heet onze hond). Het zijn echt kameraden voor het leven, bijna een echte broer en zus relatie;)

Soms heeft onze vrouw natuurlijk ook wel tuksen dat hoort erbij, vooral als je met haar aan het lopen bent en mevrouw ruikt eten en weg is ze! Ik geef haar ook groot gelijk, maar vervelend is het af en toe wel.

Wat betreft de foto's, helaas heb ik er geen op de computer staan. Maar neem maar een kijkje bij janet's homepage, nonna is precies haar moeder! Als tweedruppels water lijken ze op elkaar!

Mijn moeder en ik zijn heel erg blij met haar en het is gewoon een fantastisch beest! "

Brandon (Ulysses 0f JBA) januari 2009

Clemens, Brandon's baasje schrijft: "Ook bij ons gaat het prima met Brandon. Lange tijd bleef hij nog wat slungelig (niet zo breed), maar de laatste tijd gaat hij in de breedte. Ook wij kregen bij de dierenarts te horen dat hij Brandon wel wat aan de zware kant vond (37 kilo!) en dat we op zijn gewicht moesten letten. Terwijl we dat echt wel deden. Maar ja, de laabs van Joebattsarm zijn nu eenmaal van de "hors categorie".

"Brandon blijft een zelfstandige jongen. Als ik hem uitlaat loopt hij rustig tot wel 100 meter bij mij vandaan, maar als ik rammel met het lokdoosje (met gerookte koekjes) dan is hij snel weer bij mij terug. Verder is het een erg sociale hond; hij vindt alles en iedereen heel gezellig en vooral om mee te spelen. Je komt soms wel eens voor een negatieve verrassing te staan van wandelaars die niet van honden houden, maar we willen dat bij Brandon niet veranderen. Ten slotte is dat een wezenlijk deel van zijn karakter en van laabs in het algemeen.

We sturen hierbij nog wat foto's die ik vandaag nog maar speciaal even gemaakt heb. We merken dat het vele fotograferen van de eerste maanden er wel wat af is. De ontwikkelingen gaan tenslotte niet meer zo snel.

Dat de Joebattsarm-laabs wel speciaal zijn konden we vorig jaar merken. Bij een wandeling keek een automobilist niet goed uit bij het zebrapad, waar ik net aan Brandon het commando gegeven had van "volg". Zelf kon ik nog wel terugstappen, maar Brandon kwam tegen de zijkant van de auto aan. Ik hoor de bons nog wel eens in mijn herinnering, maar onze kanjer liep gewoon door alsof er niets gebeurd was. We hebben hem nog kritisch bekeken, maar konden niets ontdekken van schade. Alleen heeft hij nu wat angst overgehouden bij
het oversteken als er auto's naderen".

... En zo begon het allemaal!... (25 jan 2006)

Moeder en dochter: twee gouden honden!

"Ha, daar ligt de duif!"

Dit blog gaat over Missy (Good Golly of JBA) en haar moeder Sandy, nu Sanne, (French-Vanila Alot to B thnkful for).

Missy kennen we van haar Fly Ball-talent. Maar inmiddels is ze ook bedreven in de jachttraining. Saskia, haar baasje mailt:" Missy doet het niet alleen met flyball leuk, maar ook de jachttraining gaat voorspoedig. Na 22 lessen hebben wij aan een onderlinge jachtproef deelgenomen. Ze eindigde op de 4e plaats (er waren maar liefst 60 deelnemers), dus we zijn echt heel trots op haar.

Ze is ook begonnen met het apporteren van "koud" wild, waarvan hier foto's zijn bijgevoegd."

Heel voorzichtig, met een 'zachte bek' pakt Missy de duif

Behoedzaam neemt Missy haar duif mee terug.

Vastberaden keert Missy met het apport terug bij haar baas!

Missy's moeder Sanne heeft ook hard gewerkt in haar leven, en met veel plezier en honderd procent inzet. Twee nestjes bracht ze groot (G-nest met Joe, waaruit Missy is voortgekomen en het K-nest met Ollie, waaruit onder andere de brave borst Murphy is voortgekomen.) Diverse nieuwe labrador-moeders hielp zij met haar ervaring.

Daarnaast was Sanne jaren lang de alfa teef van de roedel. Zij hield iedereen goed in het gareel, met straffe hand (poot), als zij dat nodig achtte. En ze was altijd één van de grote knuffelkampioenen in huis.

Flyball?? Laat anderen maar flyen! Jachtproeven? We liggen hier toch goed?!

Moeder Sanne fly-ballt en apporteert ook wel, als ze daar zelf zin in heeft. Maar Sanne is na haar carriere als fokteef en alfa omgeschoold. Ze zit nu in de brocante-wereld. Samen met haar baasje Jayne gaat zij dagelijks naar hun brocante-winkel. Daar verkopen ze allemaal prachtige engelse en franse spulletjes. 

Hier op mijn kussen hebben we alles!

In de winkel staat een grote tafel waar mensen workshops komen doen. Onder die tafel ligt Sanne er dan gezellig erbij. Als Sanne geluk heeft, ligt haar chocolade vriendin Sarah (Erinna Fey of JBA) naast haar. 

Sinds Sanne in de winkel van onder de tafel toekijkt en kwispelstaartend de bezoekers begroet, heeft de winkel er extra bezoekers bij. Die komen niet eens speciaal voor alle mooie spulletjes, maar voor Sanne!

Het aller aller liefste knuffelt ze met 'haar' Guusje en Jan Junior, de kinderen in haar roedel.

Als ik wil ballen, werp ik gewoon zelf die stok! Maar nu even niet...

Deze twee golden ladies hebben allebei zo hun talenten, naast hun gouden vachtje en karakter.

Missy, zet 'm op met apporteren en fly ball en natuurlijk lig jij ook soms net zo gezellig onder de tafel als je mammie Sanne! En Sanne, tot ziens in Annerveenschekanaal, bedankt voor je bezoekje!

Berichten van het C-nest van Janet en Sailor!

Teuntje en haar vriend The Blue Panter

Geef haar 1 vinger vinger en ze pakt de hele hand...

Teun met haar bezittingen op haar kleed

Teun (Carpe Diem 0f JBA) is in de korte tijd dat ze in Veenendaal woont, al behoorlijk ingeburgerd... Ze heeft al een indrukwekkende inventaris weten samen te stellen!

Ze is er zo te zien al helemaal at ease!

Hoewel Teuntje, net als onze andere pups, bij ons de laatste week aan de bench gewend werd, viel het daar vertoeven in de lange nachten nog niet mee. Ook niet voor haar baasjes, dus. Want madam maakte ze wakker. Inmiddels is ook Teun een hele knappe pup die 's nachts gewoon lekker doorslaapt in haar bench. Good job, Teun én Sannet en Erwin natuurlijk!

Hey you! Think pawsitive!

De pups zijn meteen ook gesocialiseerd met sneeuw en ijs, door de 'ouderwets' koude winter. Heel gewoon, vindt Teun.

"Hm, wat ruikt mijn neus?!"

De eerste dagen hebben de pups genoeg aan de tuin. Alles is nieuw, alles ruikt anders: er is genoeg te beleven. Stapje voor stapje breid je hun wereld uit.

Niemand kan zo treurig kijken- en het niet zijn! -als een labrador

Dat je met een pup veel bekijks hebt, weet iedereen die er ooit en gehad heeft. Je kunt geen stap zetten met ze zonder dat er geaaid of gecomplimenteerd wordt. Studerende kinderen komen opeens weer meer thuis. Soms zelfs vanuit het buitenland, zoals Yanti die speciaal voor Teuntje uit Spanje over kwam. Ja, een pup kan hemel en aarde bewegen!

Samen naar de kroeg, maar daar dan wel even een tukje doen...

Sem neemt zijn knuffel bij het oortje...

Sem (Casanova of JBA) woont in Oegstgeest waar hij de tweede zwarte laab in de roedel is. Bas is al 13 en hij moest natuurlijk wel even wennen aan kleine Sem. Want die kwam overal aan en wilde zo vreselijk graag bij Bas zijn... Weg was Bas' rust en vrijheid!

Sem verleidt, zoals alleen een echte Casanova kan verleiden...

En dan krijgt zo'n pup ook nog heel veel aandacht, niet dat Bas vergeten werd natuurlijk, maar toch, als je 13 jaar de enige laab bent, moet je even omschakelen... Gelukkig heeft Bas natuurlijk zijn rechten en privileges.

Effe op een sliertje bijten

En ja, natuurlijk is Bas overstag gegaan en zijn de twee zwarte mannen al een echt duo! Sem kijkt alles af van Bas, en zo leert een pup bijvoorbeeld veel sneller aan de riem lopen (gewoon meelopen met de grote laab) dan wanneer de pup alleen is. Een pup alleen gaat meestal om de 3 stappen zitten, of terugtrekken.

Ik doe wat Bas doet, want dat is vast en zeker goed!

Bas is dus zogezegd een helpende hond, de brug tussen baas en pup.

Zie je, we zijn al vriendjes...

Op de dag van thuiskomst, is Cas al helemaal gewend!

Cas (Crest Of A Wave of JBA), de enige gele zoon in dit nest, kwam er bij thuiskomst in Emmen direct achter dat er kennelijk ook nog andere honden rassen bestaan dan labradors. Die laatste had hij bij ons in elke kleur, gelacht en leeftijd goed leren kennen. Thuis heeft Cas een Jack Russel, Famke.

Cas zoekt toenadering tot zijn roedelgenoot

Ook Famke moest even wennen omdat de aandacht verdeeld werd met Cas' komst. Ze was alweer een jaar de enige hond in huis.

De mand en die kluif kunnen we best samen delen, toch?

Cas heeft een opgewekte natuur, al zou je dat  bij het zien van zijn soms erg beteuterde blik misschien niet denken. Gewoon proberen, dan merkt ze wel hoe lief ik ben!

... wat eet jij slordig en langzaam...

Goed voor de teamgeest: samen blaffen naar een buitenstaander!

Bedachtzame, lieve Cas is helemaal gesetteld in zijn nieuwe thuis!

Tavros houdt zich bezig met life's essentials: eten en...

Van alle pups moest Tavros het verste rijden om thuis te komen, helemaal naar het zuid limburgse Munstergeleen. Maar Tavros (Callistos of JBA) vond dat niets erg. Hij heeft lekker liggen slapen tegen zijn ene baasje aan. Even stoppen voor en plas, dan weer tukken en dan ben je voor je er erg in hebt aan het andere uiteinde van Nederland!

... slapen!

Noa, als moderne meid, wordt al wegwijs gemaakt met de computer

Noa (Cotton Candy of JBA) woont in Leusden, en daarmee zijn er nu al 4 JBA-laabs in Leusden, bij 3 verschillende families. (Lotte Walk This Way of JBA, ook een dochter van Janet, Spetter Twinings Tea of JBA van Cocoa en Storm Extremely Black of JBA, van Claire). Alsof dat Noa wat uitmaakt! Ze is er gewoon dolgelukkig met haar fijne mensen-familie en haar huis en tuin!

Nootje wil best poseren, maar haar kluif houdt ze vast, hoor!

Lisette mailt:"Het gaat hier echt fantastisch goed. De kerstboom staat nog in volle glorie. Wel plastic ballen dit jaar! Noa vond de boom eigenlijk alleen de eerste dagen interessant. Vooral de takjes zelf zijn erg leuk om in te happen net zoals de beeldjes van de kerststal... Nu doet ze dat al een paar dagen niet meer. Ze is echt een kanjer. Ze eet, drinkt, piest en poept goed. We beginnen al goed in de gaten te krijgen wanneer ze nodig moet dus de ongelukjes binnen worden al minder en minder. Ook 's nachts is ze een held. Ze piept niet meer als ze in de bench gaat en als we 's ochtends om 7 uur komen is ze al wakker en zit ze keurig op ons te wachten.
Ze heeft de socializing vuurdoop gehad met de kerstdagen en dat is echt prima gegaan. Zelfs met mijn neefje van 1 ging het prima. Ze is echt lief".

Noa met 1 van haar grootste fans

Met drie kinderen in je roedel is er altijd wel iemand die je wil knuffelen. Of uitlaten, ja, daar hebben de kinderen in Noa's roeldel voor getekend in een heus contract! Samen delen ze in de lusten en de lasten van een hond in huis.

Kleine Barrebar met een heel groot bot!

Barry (Coup de Foudre of JBA), woont dichtbij, in Roden. Hij heeft daar veel plezier en vindt alleen zijn niet zo leuk, maar dat is een kwestie van wennen en oefenen. Met een lange kerstvakantie die begon met zijn thuiskomst, is het nog even omschakelen naar het 'gewone' leven. Alhoewel, bestaat er iets als het gewone leven, voor een pup?

Geen broertjes of zusjes meer om mee te spelen, maar wel gezelschap!

Barry heeft een paar knuffels waar hij dol op is. en die hij af en toe bespringt alsof zijn leven ervan afhangt. De tuin is ook favoriet.

Barry is een man van actie

... maar een andere grote hobby van 'm is tv-kijken!

... Ja, wat wil je met zo'n flatscreen! Het mannetje wordt er helemaal door gehypnotiseerd! Gelukkig kan hij dan weer bijkomen met zijn knuffels...

Barry is dol op zijn knuffels

Barry mediteert op zijn kussen (waar hij nog in kan groeien!)