De scholen zijn weer begonnen!

Nero (Young at Heart) en Sam (Your Place or Mine) doen "Af en Blijf"

De scholen zijn weer begonnen. Er wordt weer gewerkt in klasverband en dat geldt ook voor veel laabjes.
Maar er zijn onder de JBA-ers ook een aantal ijverige exemplaren die de zomermaanden hebben benut om een summer course te doen.
Zoals Nero en zijn broer Sam, maar ook hun zusje Rosie en Dolce uit het W-nest.
Daarbij kon Sailor natuurlijk niet achterblijven, onze Yorkshire Man is zijn cursus dan ook deze week begonnen. Hij moest eerst een uur wachten omdat Dublin het uur voor hem traint, en Sail raakte helemaal uit zijn humeur; overal zag hij hondenkoekjes in bekken verdwijnen en hij kreeg NIETS!...

Hier zie je Nero in opperste concentratie opkijken naar zijn mens Liesbeth.

Het commando "Zit en Blijf" wordt goed uitgevoerd... En op een niet geringe afstand voor een beginnerscursus. Knappe Nero!

Net als het commando "Kom voor!"

Nero en Sam zijn behalve broers en klasgenoten ook haast buurmannen en niet op de laatste plaats de dikste vriendjes. Ze lopen dan ook de deur bij elkaar plat.
Natuurlijk is het dan extra oppassen dat de jongens in hun onstuimigheid van hun pup-zijn niet te wild spelen en dat ze alletwee hun rust krijgen.Het zijn natuurlijk nog kwetsbare pups en ze moeten nog een heel leven met deze botten en gewrichten. Daarvan zijn hun baasjes zich zeer bewust; in beide huizen staan dus 2 benches voor de kerels om ze af en toe voor hun eigen bestwil te scheiden. Vinden ze ook prima trouwens.

Maandag 27 augustus 2007

Quincy (Yellow Rose of JBA)

Dit is Quincy, dochter van Shona en Ricky, geboren 29 oktober 2006.

Net als haar zusje Rosie, was Quincy niet van meet af aan een zwemster. Inmiddels is ze helemaal om en de Lek is haar private pool.


Quincy is de perfecte jonge hond. Ze is gehoorzaam, een bolleboos met al 3 examens op haar naam met voornamelijk tienen en negens... Verder is ze lief, mooi en om die reden veel geprezen door hondenbezitters in haar omgeving. Ze sloopt niets en slaapt sinds een tijdje buiten de bench. En last but not least: Quincy houdt van uitslapen! Voor 10 uur hoeft er van haar nog niet zo nodig iets te gebeuren.
Maar hieronder zie je dat Quincy daarnaast OOK een 'gewone' gekke dolle JBA-er is. En gelukkig maar!

Ze oefent hier volgens mij de hazensprong of de vlinderslag op het droge...

En net als iedere pup, moet ze na activiteit nog veel rusten. Want als je een labrador van 10 maanden oud bent, komt er ontzettend veel aan nieuwe indrukken op je af en groei je nog enorm hard.

Zondag 26 augustus

Spice (Private Dancer of JBA) in Frankrijk

Spicy is eind mei met Rick en Nancy, hun 3 kinderen en gele laab Demi vertrokken naar haar nieuwe thuis. Ze maakt het vanaf dag 1 uitstekend, geniet van de kinderen en haar laabjesvriendin en alle aandacht en liefde en tijd die zij krijgt van Rick en Nancy.
Nancy vertelde mij nadat Spice alweer een maand of 2 bij hun gezin hoorde, dat vrienden van tevoren bezorgd waren geweest met hun beslissing om een herplaatser op te nemen. Je weet immers nooit wat je in huis haalt. Maar inmiddels was Nancy jarig geweest en waren de vrienden geconfronteerd met Spice.
Je raadt het al: iedereen was meteen om! Wat een geweldig lieve en aangepaste hond! Volgens Nancy kan hun gele laab Demi nog een boel van Spice leren.
Spice was altijd al een echte kindervriend net als haar vader Ollie, en ze valt met haar neus in de boter want ze heeft nu een jonge tweeling en een jongetje van 6 altijd om zich heen!
Altijd, ja. Want Spice en Demi gingen deze zomer mee met de caravan naar Frankrijk.
Vinden Rick en Nancy heel gewoon; 3 jonge kids, 2 dogs; hup naar Frankrijk! (Hun schildpadden hadden ze volgens mij nog net wel thuisgelaten...)Tja, en daar was het goed toeven voor Spice en Demi, die thuis ook dagelijks samen in het water plonzen trouwens.
Maar er gaat natuurlijk niets boven de zee met de branding! OK, hestel; de zee, de branding en een BALLETJE, natuurlijk!!En na voldane arbeid is het dan goed rusten tegen je zachte kleine vriendje aan...
Die Spice, kleine boef, lieve schat! Jij hebt het geweldig getroffen en wij genieten ook zo van jouw geluk en dat van jouw lieve familie. Over je schouder kijken we mee!

Vrijdag 24 augustus 2007

Vakantieliefdes en zo...


Dit is Loeka (Unchain My Heart of JBA).
Loeka woont in Boxtel in haar roedel met 3 opgroeiende kinderen. Ze is nu ruim 1,5 jaar oud en deze zomer ging zij voor de tweede keer mee op vakantie naar Frankrijk met haar familie.

Lex schrijft:
We hebben Loeka natuurlijk weer meegenomen op onze vakantie in Frankrijk. We hadden 2 campings uitgezocht aan het water om niet het risico te lopen dat we haar bij grote hitte niet voldoende konden laten afkoelen. Nou dat is goed gelukt want net als Jazz zwemt ook onze Loeka als een echte labrador. We gaven zelf het goede voorbeeld en toen zwom ze gewoon met ons mee. Verder was ze de enige van het gezin met een vakantieliefde, een forse blonde golden retriever, en de enige die e-mailadressen uitwisselde om thuis vakantiefoto;s met haar vriendje te kunnen uitwisselen. How far can you go...........

Tja, wat wil je als je ook zo'n lieve mooie babe bent, met ook nog eens een streepje voor!( Net als Jazz heeft Loeka een prachtig streepje overhaar neus van haartjes die in tegengestelde richting groeien).
Denk dus niet dat je met onze laabs de sores en het plezier van vakantieliefdes ontlopen kan! Ga je met 3 opgroeiende kinderen flaneren op een franse camping, vallen de heren op lieve Loeka!

Donderdag 23 augustus 2007

Joe Batt's Arm op de Veluwe


Tessel (Paddington Bear of JBA) en Dublin (Dublin Star of JBA) op de Elspeetse hei

Ons 2e thuis; Elspeet, op de Veluwe. Daar wonen mijn ouders en het is er heerlijk voor mens en hond. Je kunt er alles wat een laab zich maar kan wensen! Zoals lekker wandelen.


Ook zwemmen natuurlijk! Tessel likkebaart al bij het zien van de stok. Ollie en Dolce zijn helemaal gefixeerd op de stok...
Dolce (Wild Thing of JBA) is behoorlijk 'wild' in het water! Vooral haar opa Ollie moet het ongelden; keer op keer springt ze bovenop zijn rug wanneer hij de stok tracht te bemachtigen.

Niet dat Ol ermee lijkt te zitten; hij ploegt onverstoorbaar door het water met zijn kleindochter in zijn kielzog. Nu is Ol toch niet de hond die van zich af zal bijten, maar bij 'kleine' Dolce van 10 maanden doet nog niemand dat. Ze is nog een pup, een grote pup, maar een pup en dus ruikt ze anders en dus leeft ze onder en boven de wet. Nog eventjes; binnen nu en een maand of 2 gaat dat veranderen...


Ollie vooraan, Dolce (li), haar oudere zusje Jazz (re) en achteraan Sailor (Yorkshire Man of JBA)
Sailor, ook 10 maanden, is een heel ander soort hond dan vurige Dolce. Sail is stil, lief op een zachte afwachtende manier en de enige die hij bespringt is zijn zusje Rosie (die is niet mee zwemmen; ze had geen zin in nattigheid; word je vies van...)

Onder de bomen op het zachte mos kun je heerlijk stoeien of je schatten (lees: gesloopte voetbal, stuk hout, paddestoel of een gestolen knuffel van mijn nichtje Juliette) bewonderen en delen... Hier zie je Dolce (li) en Sailor (re).
De pups blijven elkaar toch steeds opzoeken; prachtig om te zien!

We boffen met mijn familie en Elspeet. In het huis hier op de Veluwe zullen de pups geboren gaan worden.
Maar daarvoor wachten we nu eerst op loopse teven...

Woensdag 22 augustus 2007

Sandy (Frenchvanilalottobtnkfulfor)

Onze koningin en directrice,roedelleidster in hart en nieren en tevens onze groteknuffelkont vol met gekke streken, is sinds deze week met pensioen.
Sinds half juli heeft Sandy bij Esther en Sarah en ook Mirjam en Teun en Shona gelogeerd in Bovenkarspel. Je hoort het al; een ware JBA-nederzetting daar vlakbij Enkhuizen...
Shoon keek wel even verrast op toen ik in juli met Sandy en Janet voor de deur stond, zo'n vragende, accepterende blik van: "O, kennelijk verhuizen we nu allemaal hierheen..."
Sandy mocht in Bovenkarspel acclimatiseren totdat we een goed thuis voor haar gevonden zouden hebben.
Behalve acclimatiseren moest Sandy ook nog wel het een en ander leren en ik wist dat ik aan Esther de perfecte begeleidster voor Sandy had. Namelijk: Streng doch rechtvaardig (net als deze dame zelf) en enorm lief zonder dat madam Sandy het in haar hoofd zou durven halen om daardoor de ladder van de roedel op te klimmen. Nu ze weer in huis was en 100% huishond zal zijn voor de rest van haar leven, hoeft zij immers geen roedel meer te leiden.

Natuurlijk werd San bij Esther in de watten gelegd en bijgestuurd waar nodig.
En voor de insiders die de gezusters van der Meer kennen: NATUURLIJK heeft Sandy een prachtige ladylike halsband en dito riem gekregen, zodat ze in stijl over straat kon met de andere JBA-ers van Esther en Mirjam...!

Esther had al snel een gezin gevonden voor Sandy. Ze mocht met haar nieuwe familie (2 grotemensjes en 2 kindermensjes) mee naar hun huisje op Texel en ze kwam al wat nachtjes logeren. Helaas was er al een vakantie naar Scandinavie gepland, en kon Sandy pas daarna komen. De kinderen hebben de dagen afgeteld op vakantie! (Esther vond het stiekum wel fijn dat Sandy nog ff bij haar en sarah bleef!)

Sandy's nieuwe kussen en allemaal kluiven en speeltjes waren al ter plaatse toen wij haar kwamen brengen naar haar nieuwe thuis. Hier werd duidelijk op haar gerekend. Er was zelfs nagedacht over het ophangen van slingers.

De koningin van JBA moest een waardig uitgeleide krijgen! Die wordt niet opgehaald, die wordt gebracht, met een gevolg!
Dus behalve Esther en Sarah, Mirjam en ik, waren er ook 3 heren van de partij.
Ollie, Dublin en Tessel kwamen haar escorteren en even kijken of het nieuwe thuis wel queen-proof was.


Tessel en Dublin cecken ff haar nieuwe bedje... Lekkerrr, je zou er slaap van krijgen!

... En Ollie en Tessel proberen haar nieuwe bal; of zou die van Jan junior zijn?? Prima bal in elk geval!

Sandy kan er niet mee zitten dat de jongens al haar spulletjes proberen. Ze is erg op haar gemak in haar nieuwe thuis!

Hier wordt haar gloedniewe kauwstaaf alvast ff voorgekauwd door Tessel...

Het valt niet mee een trouwe JBA-er na jaren achter te laten. Maar wanneer je absoluut zeker weet/ziet/voelt dat ze een prachtige tweede leven tegemoet gaan, is het MET de weemoed ook een feest.
Want San verdient het; een heerlijk thuis met veel liefde en aandacht, met speel-en knuffelmaatjes helemaal 100% voor HAAR! Dagjes naar Tessel, mee naar de winkel, mee op stap.
Geen roedels meer te organiseren, geen weerbarstige teefjes meer te temmen, geen pupjes meer te baren en verzorgen (en OOK geen pupjes meer te stelen van colega-teven (daar was Sandy goed in!!! Om die gestolen pup dan enorm te vertroetelen en beschermen.)

Dag lieve lieve Sandy! Vanaf nu heet je Sanne.
Dank je wel voor alles wat je me gegeven en geleerd hebt. We hebben een boel meegemaakt en ik ben je dankbaar.

Gelukkig zullen we je zeker nog zien en van je horen. Mensen, Sanne's nieuwe familie komt naar Hargen aan Zee in april, dus Missy en Murphy en al die andere Sandy-pups kunnen hun moeder weer zien!
Enne... Mirjam en Esther houden vast ook nog wel een oogje in 't zeil daar in Bovenkarspe, dus we horen nog van deze damel!

Heel veel geluk met je nieuwe roedeltje!

Sanne op haar plaats met Jan junior en Wiesje.

Zaterdag 18 augustus 2007

Zoe (Tickety Boo of JBA)

Dit is Zoe (Tickety Boo of JBA).

Ze is een zusje van Guusje die een op een paar blogjes terug te zien was. Zoe is 1 van de 11 pups die het T-nest van Cocoa en Freddy telt, geboren op 29 augustus 2005. Dit meisje kreeg al vanaf de derde dag wekelijks bezoek van haar nieuwe thuisfront. De 4 kinderen straalden wanneer ze hun kleine chocolade meisje op schoot hadden, dat weet ik nog goed.

Haar baasje Nienke mailt: “ Zoe is een geweldige lieve altijd blije Labrador. Alles wat leeft vindt ze leuk. Ze is nergens bang voor. Koeien Paarden Kippen Konijnen Poezen andere Honden als het even kan likt ze ze helemaal af. Een lage houding..dat wel. En als ze dat es een snauw krijgt van een andere hond kijkt ze echt zo van...nou moe..vind je mij niet leuk? ik jou wel hoor! Nog iets lager dan en nog harder kwispelen...zo beter? Nog nooit in die twee jaar dat we haar hebben heeft ze gegromt naar iets of iemand. Zwemmen is haar lust en haar leven...en sinds deze zomer gaat ze ook echt met een grote zweefduik van de steiger met een jankje van opwinding vanwege de bal die ze voor de honderdste keer uit het water vist.”

Je ziet bij Zoe dus duidelijk de genen van haar oma Naomi en haar tante Claire terug, dat zijn ook van die jodelaars wanneer er iets heel opwindends staat te gebeuren. De genen van haar moeders’ lijn, van Cocoa, Claire en Naomi dus, zie je overigens ook duidelijk terug in Zoe’s looks; net als bij haar zusje Guusje, kijk ik bij Zoe in Cocoa’s ogen. Ook net als haar moeder, heeft Zoe van dat lekkere losse vel onder haar hals. Dat is niet meer los puppyvel, want Zoe is al flink uitgegroeid en bijna 2 jaar oud, maar het authentieke Cocoa-velletje! En in de vorm van haar schedel en voorborst zie je duidelijk ook trekken van haar vader Freddy.

Nienke vertelt verder: “ We hebben 5 certificaten gehaald samen, maar nu stop ik ermee. 1 ding hebben we haar niet kunnen afleren helaas ...en dat is....WEGLOPEN Onze voordeur kan gerust open blijven staan, maar de schutingdeur van de achtertuin, als die openstaat is het feest voor Zoe. Ze heeft een paar favoriete adressen in onze straat waar ze graag even langs wipt daarna het liefst even een paar rondjes over het land achter ons huis, dan nog even baantjes trekken door een vieze baggersloot..jah en als we haar dan roepen, dan doen we nog even pak me dan als je kan.. Uiteindelijk komt ze met een sukkeldrafje naar ons toelopen met een heeeeel onschuldige blik van: mocht dat niet? ooooh sorry!!! Dit kost af en toe een paar grijze haren maar voor de rest geeft ze ons alleen maar geweldig veel plezier en gezelligheid.”

Tja, it’s not easy being perfect, zelfs niet voor onze laabs, tenminste niet altijd non stop...

En Zoe zal wel erfelijk belast zijn; Cocoa heeft de hele roedel meerdere malen op z’n kop gezet omdat ze kuilen groef onder het hekwerk van de kennel door. Cocoa is een klein hondje en enorm lenig; het door haar gegraven gat was ALLEEN groot genoeg voor haar. Shona zag ik er regelmatig haar snuit ook in steken, maar haar brede werpheupen versperden haar de doorgang en ook Claire bleef halverwege altijd vastzitten...

Het gekke was, dat Cocoa zodra ze uit de ren ontsnapt was, altijd meteen weer voor het hek ging zitten, kwispelend en met een blik van “ laat mij erin, alsjeblieft, samen is het veel gezelliger!” Van de vrijheid die ze zich verworven had, maakte ze dus weinig gebruik... Gelukkig maar dat Zoe lekker buiten woont, met moddersloten ipv drukke straten...

Overigens... Zoe’s stamboomnaam betekent zo iets als ‘Hier ben ik’. Misschien moeten we nog voorzichtiger zijn wanneer we namen kiezen; misschien kan Zoe er helemaal niets aan doen en is deze schaduwzijde van haar karakter gewoon onze schuld, niet eens die van de genen van haar voorouders...?! What’s in a name.... Vanuit het niets komt Zoe steeds weer teug- Tickety Boo ten voeten uit!

Woensdag 15 augustus 2007

Onze Jenny; Janet Mc Neill of JBA, a.k.a als Goudhaartje.

Jen woont sinds juli dit jaar fulltime in Groningen. Daarvoor was haar 'standplaats' op JBA afd Odoornerveen.
Aan ons en de roedel hoefde ze natuurlijk niet te wennen, maar in Groningen wonen was wel nieuw voor haar en natuurlijk heel anders dan aan het kanaal in Odoornerveen!
Na de eerste 4 jaar van haar leven dus als 'plattelandshond' te hebben geleefd, is ze nu 'stadshond'.(OOK stadshond; ze blijft natuurlijk veel op de Veluwe komen met ons, in ons tweede thuis, en we zijn hier in Groningen ook zo buiten).
Ze heeft enorm veel indrukken opgedaan de afgelopen anderhalve maand; naar de stad, mee naar de de winkels die honden toelaten, veel naar het park en bos en water. In de bus en naar het station, mee naar de kynologenclub waar ik train met haar dochters Jazz en Dolce (U- en W-nest), Tessel en Rosie.
Ze wordt steeds relaxed-er in de stad, kwispelt niet meer schuchter zoals de eerste keer, maar volop blij enop haar gemak en ze kijkt ook niet meer vreemd op van al die andere soorten honden die we buiten tegenkomen en die ze niet kent, die anders ruiken en niet laab-achtig reageren, noch er alszodanig uitzien.
In huis is ze een perfecte huishond, ligt lekker in de voor haar nieuwe mandjes, en steeds vaker op haar rug. Buikje omhoog, met haar lichaamstaal en gezichtsuitdrukking ons uitnodigend om haar vooral heeeel lekker veel te aaien!



Wanneer we gaan zwemmen, staat zij op de steiger en kijkt toe. Ze houdt nauwlettend in de gaten waar de dummies en stokken heengaan en wie waar zwemt in het water onder haar.
Als een soort van badmeester houdt ze toezicht en loopt ze op de steiger heen en weer mee met de zwemmers onder zich.
Een keer viel ze per ongeluk van de steiger PLONS! het diepe in...
Nu duikt Tessel standaard stoer te water vanaf de steiger en ook Janet's dochters Jazzy en 'kleine'(!) Dolce van nu 10 maanden oud kunnen er wat van (Dolce doet 'bommetjes'!), maar hun mams Janet-de-goldengirl houdt haar voetjes dus liever aan de grond. Of nog liever: op de steiger...
Maar ze was van die val in het diepe niet erg onder de indruk, hoor. Wel snel naar de kant gezwommen en weer vanaf de steiger supervisie gehouden over de zwarte zeehondjes in het Paterswolse meer!
Toch heb ik de verwachting dat ze t.z.t mee zal gaan doen. Sommige dingen hebben gewoon wat meer tijd nodig. En wanneer ze een echte 'landrot' mocht blijven; ook geen probleem, natuurlijk!



Jenny is een fantastische stoere, lieve, gevoelige en speelse hond. Ze heeft een enome 'will to please' en mede daardoor leert ze zo snel.
Vier jaar oud, 18 geweldig lieve en prachtige puppies geworpen en 'grootgezoogd' in twee nestjes, een top-roedeldier en een toegewijde huishond. Waar ik ga of sta, komt Janet me achterna. Regelmatig steekt ze haar neus diep in mijn hals; alsof ze me het liefst helemaal op zou snuiven, helemaal in me zou willen kruipen!
Heerlijk om haar zo blij te zien; ons zonnestraaltje, ons goudhaartje met een goudenHARTJE!

Maandag 13 augustus 2007

Dit is Guusje, Twice As Nice of JBA. Guusje is een dochter van Cocoa, die nu Choco heet, en Freddy. Ze is 1 van de 11 pups die het T-nest telt. Cocoa was op 30 augustus 2005 bevallen van haar T-nest. Guusje is dus bijna 2 jaar oud.

Guus is mooi aan het 'uitbreden'. Het eerste jaar groeien de pups vooral in de hoogte, dan zijn het op een gegeven moment van die lange slungelige druiven. Dan zitten ze in de zo genaamde 'lekelijkheidsfase'. Klein hoofdje, lange armen en benen... Komt jullie vast bekend voor! Na een jaar gaan ze steeds meer 'uitbreden'- voorborst, schouders, schedel; het wordt allemaal steeds breder en zo komt de opgroeiende laab weer in verhouding. Dat proces gaat bij de labrador door tot die ongeveer 3 tot 3,5 jaar oud is. Dan is je laab pas uitgegroeid.

Het hoofd van Guusje is enorm veel breder geworden sinds de laatste foto's die ik van haar zag! Dit is een prachtige jong-volwassen jonge dame! Je ziet zo sterk Freddy in haar terug (vorm van het hoofd), maar ook haar moeder Cocoa/Choco! Kijk in Guusjes ogen en je ziet die van haar mams! Prachtig vind ik dat telkens weer, om die 'blend' van genen terug te zien in de honden, zowel in exterieur als gedrag.

Guusje woont bij Wilfred en Elzaline en ze maakt het erg goed. Ze kreeg vorig jaar toen het zo warm was, haar eigen zwembad van haar baasjes en ik meen me te herinneren dat ze in Hargen een mooie glitterhalsband om haar brede nek had. Hier op de foto toont zij haar nieuwe aanwinst... Weer een JBA-er die leeft als god in Frankrijk dus! En zo hoort het!

Zondag 12 augustus 2007

Clarebony of Joe Batt's Arm a.k.a Claire

Dit is Claire. Claire is een dochter van Naomi en dat blijkt uit álles; ze is precies zo lief, precies zo maf, precies zo energiek en ze heeft net zo'n wiebelkont van het kwispelen als haar moeder. ( Voor Naomi's andere dochter, Claire's zusje Choco, (Hot Chocolate of JBA) geldt dat trouwens ook allemaal. De Naomi-genen zijn kennelijk sterk dominant, en gelukkig maar want het zijn prachtgenen!)

Naomi en haar beide dochters zijn alledrie met de VUT. Claire vloog als eerste uit, vorig jaar vlak voor kerstmis. Ze had toen net haar 3e en laatste nestje gehad en ze was net 6 geworden.

(Naoom en Choco zijn deze zomer naar hun nieuwe thuizen gegaan, maar daarover later meer).

Claire woont sinds haar pensioen bij Marjan in Nijmegen. Gelukkig is Marjan een dierbare vriendin van me, dus ik zie Claire nog vaak.

Balerina's gaan vroeg met pensioen net als modellen. Fokteven ook. Als het goed is.

In elk geval is dat zo op JBA. Een teef waarmee je fokt, is natuurlijk zoveel méér dan een combinatie van goede genen die een mooie nieuwe generatie (binnen- en buitenkant!) voort kan brengen.

En hoe moeilijk het ook is, niet elke teef die met pensioen gaat, kun je houden. Er moet ruimte en tijd blijven voor de nieuwe lichting, bijvoorbeeld.

Anderszijds is het voor sommige teven ook heerlijk om dat pensioen in een nieuw, zorgvuldig gekozen thuis door te brengen, het ligt helemaal aan het karakter van de hond en diens functie binnen de roedel.

Een balerina is nog jong wanneer ze niet meer professioneel kan dansen. Die heeft nog een heel leven voor zich. Zo is dat ook met onze fokteven; hun pensioen, daar is niets 'oudbakkens' aan!

Claire doet sinds haar pensioen extra fanatiek aan fitness. Ze rent, springt, loopt en zwemt dat het een lieve lust is. De kilootjes teveel, waarmee ze uit haar laatste nestje kwam, waren er dan ook in NO TIME af!

Ik had Marjan aangeraden haar in een paar maanden weer op haar oude gewicht te krijgen, maar na 1 maand was madam alweer gestroomlijnd! En echt niet omdat Marjan haar afgebeuld heeft! Claire houdt zelf de zweep eronder.

Claire prefectioneert haar vlinderslag

Modderbaden - heel weldadig!

Drie nestjes heeft Claire geworpen en met overgave verzorgd. Jaren heeft ze in de roedel geleefd, langzaam opstijgend in rang. (Vorig jaar was ze de op 1 na 'hoogste' teef, onder Sandy.)

Claire is er zo 1 die niets half kan doen. Ze gaat óveral voor, en overal met de volle 100%.

Vol overgave moederen, opvoeden en beschermen. Vol overgave in de roedel. Vol overgave in huis op haar ruggetje, op de bank, 'JAAAAH, aaien maar!!!'. Vol overgave mee op wandelingen, springend, jankend van opwinding en plezier. Vol overgave apporterend over land en uit water, snuivend, jammerend en nijdig als ze eens níet de snelste was (ze is een slechte verliezer...)

You get the picture...

Die totale overgave en inzet hebben haar ook voor het leven getekend; Claire heeft nog altijd een winkelhaak op haar knie omdat ze zich had weten vast te draaien in prikkeldraad. Ook is haar ene voorpoot een beetje vervormd door een verwonding omdat ze weer eens in een hekwerk omhoog probeerde te klimmen... Wat een tijger!! Zo actief, stoer en altijd met de volle 100% inzet. En zo lief, 'zacht', knuffelig en aanhankelijk.

Die combinatie van karaktereigenschappen zien we uitgesproken in Claire's kinderen terug, zowel de Ollie-Clairtjes als de Freddy-Clairtjes.

Een paar dagen geleden kreeg ik een mail van Gérard en Vera. Zij hebben een dochter van Claire uit diens laatste nest (X-nest, met Freddy als vader): Suus (Xpective Looks of JBA).

Kijk naar Suus' ogen en je weet dat ze een dochter van Clarebony is! Ik zie er ook Freddy in terug, kijk maar naar het brede hoofd en de neus.

Xpective Looks looking expective...

Suus maakt het uitstekend. Enne... volgens mij zie ik nog meer Claire-trekjes terug in deze dochter:

Suus houdt ook alles in de gaten; stel je voor dat je iets missen zou. Maar voor Claire zou dat hekje nooit hoog genoeg zijn om haar binnen te houden wanneer zij naar buiten mocht willen!

Zaterdag 11 augustus 2007

Bailey (Macbeth) Rosie (Yoruba Rose) en Chester (Whole Lotta Love)

Sommige mensen hebben kinderen, sommigen hebben honden, sommigen hebben allebei. Wij hebben honden. Een huis vol.

Net als bij mensen en dus kinderen,is geen hond hetzelfde, al zijn er overeenkomsten in familie lijnen en natuurlijk de soort; allemaal laabs.

Maar wat een verschillen. In manier van de dingen doen, op de dingen afgaan, in de manier van aanpak. In de manier van 'zijn'; we hebben echte 'oer-beesten' in huis, en een meer sophisticated , 'verfijnder' soort.

Neem een gewone (maar zonnige!!!) zaterdag. Lekker wandelen in het bos, en zwemmen.

Ol loopt meestal naast ons, af en toe een sukkeldrafje vooruit, even snuffelen.

Tessel loopt aan kop, maar kijkt steeds om zich heen: "Is de club nog compleet, moet ik ingrijpen of zorgen voor iemand?"

Jazz is overal; die moet áltijd ingrijpen, in álles en iedereen. Overal met haar neus bovenop, stel je voor dat ze iets zou missen!

Dolce blaft tegen paarden, een overwaaiend zakje. Heel stoer, maar wat een klein hartje. Want als er niet snel back up komt van haar grote zus Jazz, dan neemt ze de benen en staat ze zo naast me.

Janet durft inmiddels van mijn zijde te wijken. Ze rent kwispelstaartend rondjes om me heen, zichtbaar genietend van haar - door zichzelf verworven - vertrouwen en de vrijheid die dat geeft. Maar evengoed duwt ze nog de hele dag door haar snoet in mijn hals en armen, want lekker wegkruipen bij 'mammie' is toch wel het aller-aller fijnste...

En Rose? Rose kijkt het aan. Rosie doet haar eigen dingetje, altijd.

Of ze nou thuis is, of aan het logeren zoals nu, bij haar gele vrienden Bailey en Chester. Aan de zijlijn is Rosie, maar zeker aanwezig. Stil, maar je hóórt haar haast denken. Haar hoofd spreekt boekdelen. Net een stripfiguurtje, een karikatuur.

Dolce haalt open en bloot boevenstreken uit; kussens slopen, op het aanrecht staan met haar voorpoten (een kwaliteit van haar moeder). Ze is wel acuut "vol berouw" wanneer we haar betrappen, maar nooit voor lang.

Rosie pakt het anders aan; als ze opeens op kousenvoetjes weg-sneaked, weet je dat ze iets in haar schild voert. In een hoekje. In haar benchje. Stiekum. Dan vind ik daar de afstandsbediening of iets uit het oud papier. Berouw? No way! eerder iets van "O, mocht dat niet? Wat kinderachtig van jullie, zeg, flauw hoor!"

Allemaal anders en allemaal even lief en even leuk en even ontroerend.

Sommige mensen hebben kinderen, anderen honden. Beide groepen raken nooit uitgepraat over hun kroost, hun trots, hun lach, hun traan. Hun álles.

Ons álles, jullie álles.

Vrijdag 10 augustus 2007

Bisous voor Bizoentje!

Bisous woont sinds juni bij haar nieuwe familie. Ons franse meisje is nu een Foster Parent JBA-er. Samen met Marjan en 6 JBA-ers (ja, de Foster Parent-familie is niet kinderachtig!) ben ik haar gaan opzoeken. Dit was de eerste keer sinds Bisous' vertrek dat zij en ik elkaar weer zagen.

Natuurlijk wist ik al dat ze in een heel fijne roedel terecht zou komen; anders had ik haar nooit laten gaan, maar het was desalniettemin ontzettend fantastisch om te zien hoe gelukkig zij is en hoeveel goed dit nieuwe leven haar doet! Haar roedel bestaat uit een familie én 2 andere honden, Shira, de Saluki van 10 en de kruising Rakker, net als Bisous 1 jaar oud en haar beste maatje. Shira is een echte dame, daar moet je voorzichtig mee omgaan en dat heeft Bizoentje helemaal door: hupsen, stoeien en knuffelen doe je met Rakker, naar Shira moet je gewoon rustig liggen!

We gingen natuurlijk ook wandelen met Rakker en Bisous en de 6 JBA-ers (Shira is vanzelfsprekend niet van de van-ruw-hout-zaagt-men-planken mentaliteit van de laabs, dus zij bleef thuis...)

Wat betreft de reuen en Bisous was het een wel héél innige hereniging: Ollie wilde het liefst meteen de Foster Parent pupil inwijden, (zie foto), net als zoon Tessel en ook de 10 maanden oude Chester (Whole Lot Of Love of JBA), een zoon van Janet en hond van Marjan, raakte helemaal op dreef. (Chester plast nog zittend. Hij voelt zich kennelijk eerder geroepen tot dekken dan tot zijn poot optillen...)


Hoe dan ook, Bisous liet haar humeur er niet door bederven. Als echte "teasing bitch" maakte ze het de inmiddels maar aangelijnde reuen nog eens extra moeilijk...


Om nog even op het vorige blog terug te komen, hier een foto van Bailey (Macbeth of JBA).
Terwijl de anderen door het water renden en zwommen, was hij weer bezig met bodemonderzoek. Van gele laab naar blauwe laab is zó gepiept!


Bisous heeft een prachtige donker vacht, en haar licht groene ogen komen daardoor extra opvallend uit. Wat een babe! Maar het aller belangrijkste blijft toch de binnenkant; het karakter. Ze is zó lief, zo vrolijk met een enorme 'will to please'. Een kanjer.

Een heel geslaagd bezoek, al met al! Duidelijk is dat ze het getroffen heeft met haar mensjes en hondjes. Ze zit geweldig in haar vel.

Bisous pour Bisous!

Dinsdag 7 augustus 2007

Ollie op de Veluwe

Hoewel het op het blog een tijdlang stil geweest is, hebben we op Joe Batt's Arm niet stil gezeten!

En voor wie al bang werd dat er niets meer zou komen; geen zorgen. Er is verhuisd en verplaatst, maar we zijn er nog. Zonder Jaap, maar met de JBA-dogs samen gaan we verder.

De hondjes genieten erg van het water, weer of geen weer. Deze foto is van Ollie, afgelopen weekend.

Janet aan de wal

Janet is bij ons de enige niet-zwemmer. Ze gaat wel lekker het water in, maar houdt haar pootjes graag aan de bodem. Haar dochters Jazz en Dolce hebben dat gen voor voetje aan de vloer niet georven, die zwemmen erop los. Tessel duikt het liefst van de steigers af.

Er zijn de afgelopen weken prachtige foto's van de pups van het Z-nest van Cocoa en Ollie binnengekomen van Storm uit Groningen en van Bo uit Odijk (zij is het laatst geplaatste teefje. Het hele nest is nu dus onderdak in fijne thuizen).

Alle pups maken het goed!

Storm

Bo