Zondag 29 oktober 2006

Vannacht was het zover: Shona is bevallen van 8 prachtige, gezonde pups en moeder en pups maken het uitstekend! De pups hebben allemaal prachtige gewichten en ze drinken goed.
Het Y-nest bestaat uit 4 gele en 4 zwarte pups, evenveel reutjes als teefjes, (foto's en nadere informatie volgen straks, hier alvast een update voor degenen die het blog nauwlettend volgen!)
Ik werd om een uur of 2 wakker van een korte blaf van Shona, meteen naar beneden dus, en daar zat ze te hijgen.
Dat deed ze zaterdag overdag ook al van tijd tot tijd, en dan trok het weer weg en was ze rustig. Maar dit was duidelijk het échte werk.


Snel Claire uit de puppykamer verhuisd naar de woonkamer, dat vond Claire eerst maar niets! Waar gaat dat opeens zomaar heen met mijn kostbare kroost?!
Hevig hijgend en andere geluiden makend dribbelde ze om ons heen.


Maar ze was al snel weer gesetteld, en Shona installeerde zich al hijgend in de voor haar bedoelde werpkist.
De bevalling verliep voorspoedig en de pups volgden elkaar mooi op zonder lange wachttijden tussenin.
Shona hield zich wederom geweldig, ze was de rust zelve en direct moeder toen haar eerste pup, een zwart reutje, geboren werd!
De nacht duurde vannacht een uur langer dan anders, maar om half 9 konden Jaap en ik ook onze mandjes in.
Toen ik weer opstond om de andere honden te verzorgen, deed ik natuurlijk éérst een rondje kraambezoek bij de 3 mamsen.


Shona lag moe maar tevreden te zogen, Claire zat rechtop met haar 4 pups aan de borst, en Janet was een rondje inspectie aan het houden , dwz elk slapende pupje even grondig besnuffelen en schoonlikken.
Tevreden puppygeluidjes klinken zachtjes door het huis...Wat een weelde!

Click hier voor een kleine fotoimpressie van de geboorte van Shona's pups.

Vrijdag 27 oktober 2006

De pups van Janet hebben hun oogjes open!
Ik (Pip) vind dat altijd een moment van hernieuwde kennismaking; met oogjes die je aankijken zijn het toch pas échte persoontjes.
Dat aankijken is nog erg lodderig, en niet iedereen heeft de oogjes al echt open, sommige oogjes kieren, andere oogjes kijken je al echt een beetje aan. Echt focussen is er nog niet bij!
Een paar van Janet's pups kunnen ook al een paar tellen op 4 benen staan. Daarna glijden ze weer uit of zakken ze weer in; tijgeren gaat toch nog echt veel beter!
Pup zijn valt niet mee; het is hard werken; drinken bij mams (met 9 broertjes/zusjes heb je flink wat elleboogwerk nodig om aan de tepel te blijven!), fysieke oefeningen doen, erg veel slapen en ondertussen gaan je zintuigen steeds beter werken en groei je enorm.
Janet werkt het hardst van allemaal aan haar W-nest! Ze zet zich af en toe schrap in de werpkist, als al haar pups aan haar tepels lurken en 'vechten' om het beste plekje. Of ze legt haar hoofd juist voorzichtig op haar pups, en wacht tot hun honger voor even weer gestild is en ze in slaap zullen vallen.


Omdat een aantal van Janet's pups flink zwaarder is dan de rest, (en dus steeds sneller zwaarder zal worden, want ze duwen met gemak de wat kleinere, lichtere pups aan de kant en ze hebben ook meer zuigkracht), heb ik vanmorgen de "zware jongens" even in het boodschappenkratje geparkeerd, in de andere kamer, zodat de andere pups even ongehinderd bij konden drinken. Dat ging goed. De pups in het kratje lagen lekker te tukken, maar toen ze wakker werden, lieten ze dat goed weten. Janet kon niet langer zogen; ze moest haar pups vinden, en wel NU METEEN!


Claire heeft met haar 4 pups natuurlijk minder werk dan Janet, maar ja, Claire is Claire, dochter van Naomi en absoluut gezegend met haar moeder's genen... M.a.w ze is helemaal hyper, hotel- de-botel-razend enthousiast! Ze zet al haar energie dus drie-dubbel in voor haar 4 puppies
Zo ingetogen-gelukkig en toegewijd als Janet is door haar pups, zo uitbundig-happy-vol overgave is Claire!
Twee werelden van verschil, en allebei even mooi!


En Shona? Shona draagt haar pups nog bij zich. Ze wacht af, wij wachten af.
Het gaat komen, dat is zeker!

Donderdag 26 oktober

Het is druk hier! Twee kamertjes worden bevolkt door het W-nest en het X-nest, en Shona waggelt ons steeds achterna, ondertussen hijgend. Maar niet extreem hijgend; het is nog niet zover. Ze zoekt verkoeling in het zand buiten, en ligt daar dan als een soort van aangespoelde walvis op het strand. Een klein lief hoofdje en dan een enorme romp...
Spannend!


Janet en Claire zijn allebei zeer zorgzaam; moeders die hun taak niet licht opnemen. Er wordt gezoogd en gezoogd en gezoogd en ondertussen worden de pups goed schoongehouden.
Janet's pups hadden al zulke lange nagels dat ik ze geknipt heb vandaag (wel zo prettig voor mams, die door de pootjes van haar pups stevige melkkliermassage krijgt...) De pups vonden het maar niets, zo in de houdgreep genomen worden door Pip. Janet stond er vlak naast, en keek nauwlettend toe.


De oogjes van Janet's pups beginnen al te kieren; het zal niet lang meer duren of ze gaan open. Ook beginnen de pups te staan en te lopen, ze glijden nog wel steeds weg, maar er is ontwikkeling!


De pups van Claire hebben het relaxed; niemand hoeft te dringen om een tepel te bemachtigen, er zijn er meer dan genoeg voor iedereen!
Claire ziet er erg gelukkig uit met haar kroost en ze zit bijna onafgebroken in dezelfde hoek van haar werpkist, met haar kleintjes aan de borst.

Buiten mag het dan herfst zijn; op JBA is het subtropisch warm! Niet alleen in de twee puppykamers, maar ook in de woonkamer. We weten niet precies wanneer Claire naar de woonkamer verhuizen moet zodat Shona in de puppykamer kan bevallen, maar we moeten voorbereid zijn. De pups hebben 23 graden nodig om goed te kunnen gedijen, dus... daar zitten wij nu ook in. En als we nou veel záten, was het nog wel uit te houden, maar er is nogal veel te doen hier...

Donderdag 19 oktober 2006

Shona en Clair zijn zoals jullie kunnen zien al lekkere dikkerds! De twee zwarte zwangeren vermaken zich in en om het huis, mee uit op wandelingen gaan ze niet meer.

De anderen genieten erg van hun wandelingen door de velden, Bisous, klein maar dapper, voorop, of op een gedeelde eerste plaats met Ollie.
Bisous is erg dol op de Grote Jongens, en lijkt het idee te hebben dat ze zelf minstens zo groot is, minstens!
Wanner ze uit haar rennetje komt, rent ze steevast eerst naar achteren, naar de boys.
Als ze de kans krijgt, rent ze 's avonds ook de bench in van Freddy; gezellig samen. Vindt zij; Freddy kijkt ons dan al snel aan met een blik van "help! doe iets! ik wil rust!"
Dodger was Bisous' grootste vriend, gelukkig heeft ze sinds zijn vertrek nog wat andere jongens over.
Iedere hond is anders en dat merk je natuurlijk ook wanneer je met een groep hondjes gaat wandelen; Ollie, Bisous en Spice zijn graag aan kop. Maar Ol houdt ook veel contact met mij; komt steeds even bij me kijken. Spice niet hoor; die doet haar eigen ding!
Naomi loopt meestal naast me, om van daaruit sprintjes te trekken naar alle kanten.
Jazz loopt vlak achter me, kijkt steeds naar me op, haar neus duwt vaak zachtjes tegen mijn been.
En Bren, die loopt als spuit elf achteraan; met haar 13, 5 jaar gaat ze niet meer zo snel, en bovendien loopt ze ook graag achter omdat ze zo het overzicht kan bewaren; drukke Bisous of een hard rennende andere hond kan ze zo beter ontwijken.
Als er balletjes meegaan, is de groep verdeeld in ballenfanaten en de anderen, die meer snuffelen en hun eigen dingen doen.
Ollie is de koning van de balletjes; in zijn brede bek draagt hij er met gemak 2, en 3 gaat ook goed. Hij verzamelt de tennisballen, maar levert ze niet in! Spice, Tessel en Sugar hebben het spel gelukkig wel begrepen, dat maakt het apporteren een stuk makkelijker!
Naomi wil de bal de bal de bal; met haar 9 jaar is ze nog ieder ander te vlug af, tenminste, als ze heeft opgelet in welke richting er gegooid is. Het liefst speelt zij vals, bij water- en landapport probeert ze altijd een voorsprong op de rest te hebben. Als ze ziet dat ze het niet gaat redden om als eerste bij de bal te komen, begint ze hevig te jammeren, een soort sirene slaat dan aan...


Over het W-nest en Janet niets dan goed nieuws; alles is rustig, ze drinken goed, groeien goed, de gele pups beginnen al zwarte voetzooltjes te krijgen.


Janet beschermt haar pups; de eerste bezoekers zijn geweest (buiten Jaap en mij), en ze kijkt me dan vragend aan; "is dit OK?", vervolgens blijft ze voor haar pups staan en houdt ze het goed in de gaten.
Ook haar dochter Jazz, uit het vorige nest van Janet en Charly, mag niet te lang dicht in de buurt van haar nieuwe zusjes en broertjes komen. Jazz vindt het maar wát spannend, maar moeder straft haar getreuzel om de werpkist medogenloos af!
(In principe komen er helemaal geen andere honden in de puppykamer).

Gisteren waren we druk met het in gereedheid brengen van de tweede puppykamer, en Jaap is op dit moment buiten een 3e werpkist aan het zagen...
Daar zijn jullie ook op tijd mee, zul je denken. Maar nu weten we in elk geval wél zeker dat we ze nodig gaan hebben. Na de leeggebleven nesten eerder dit jaar, dachten wij:"Eerst zien; dan geloven".
Drie nesten tegelijk, het is een primeur op JBA!
To be continued... (morgen nieuwe foto's van Kaya!)